Generalissimo to najwyższa ranga, jaką możnadostać wojsko. Osobliwością jest to, że często jest przyznawany nie tylko za staż pracy lub umiejętne przywództwo, ale za szczególne osiągnięcia przed Ojczyzną. Po pierwsze, to stwierdzenie jest charakterystyczne dla XX wieku, kiedy dosłownie jednostki ludzi na całym świecie otrzymały ten tytuł. Praktycznie wszystkie ogólne zarzuty wyróżniały się szczególnymi cechami, dostępnymi nie dla każdego wojskowego. Lista najsłynniejszych z nich rozważymy w tej recenzji.
Termin „generalissimo” jest tłumaczony z łaciny jako „najważniejszy w armii”. I rzeczywiście, przez cały okres istnienia ludzkiej cywilizacji nigdy nie istniała wyższa ranga wojskowa.
Po raz pierwszy otrzymał tę wysoką rangę w 1569 rokuKról Francji Karol IX dla swojego brata, który później zastąpił go na tronie i stał się znany światu pod imieniem Henryka III. To prawda, że nie był to tytuł, ale tytuł honorowy. A osiemnastoletni młodzieniec, którym był Henry, nie mógł do tego czasu poważnie wyróżnić się na polach bitew.
Ponadto ten tytuł został przyznany w różnychkraje, często bez systematyzacji. W niektórych przypadkach było to naprawdę najwyższe stanowisko wojskowe, w innych był to tylko tytuł, niektóre państwa przypisały tę rangę do końca życia, a inne tylko na czas operacji wojskowych. Tak więc nie wszyscy generalissimo późnego średniowiecza byli związani z armią.
Jednym z najbardziej znanych generalissimo tego okresu był wielki dowódca Świętego Cesarstwa Rzymskiego Albrecht von Wallenstein, który zasłynął podczas wojny trzydziestoletniej (1618–1648).
W Rosji stopień generalissimo został oficjalnie oficjalnie przypisany do gubernatora Aleksandra Siergiejewicza Szejna po raz pierwszy przez cara Piotra I w 1696 roku po drugiej kampanii Azowskiej.
Następnie ten honorowy tytuł otrzymał książęAlexander Danilovich Menshikov. To prawda, że pozostał w nim tylko przez kilka miesięcy, a następnie został pozbawiony rangi, popadając w niełaskę. Ojciec rosyjskiego cesarza Jana VI Antona Ulricha nie był już dłużej w randze generała, a mianowicie aż do obalenia syna. Nastąpiło to w 1741 r.
Ale najbardziej znany posiadacz tytułuGeneralissimo w Rosji był największym dowódcą, który kilkakrotnie zwyciężył nad Turkami i Francuzami, Aleksandrem Wasiliewiczem Suworowem (1730 - 1800). Jego słynna włoska kampania znalazła się w prawie wszystkich podręcznikach strategii wojskowej. Prawdopodobnie generalissimo świata zazdrościłby mu liczby jego zwycięstw. Lista osiągnięć Suworowa jest naprawdę imponująca.
XIX wiek dał galaktykę wspaniałych ludziprzyznał ten tytuł. Niemal wszyscy generalissimo tego okresu byli głównymi dowódcami wojskowymi. Jedynym wyjątkiem jest książę Angouleme, Louis, któremu nominalnie udało się nawet odwiedzić króla Francji przez dwadzieścia minut.
Reszta to wszyscy generałowie, którzy się pokazalijako godny generalissimo świata. Listę wieńczy słynny zwycięzca Bonaparte - brytyjski książę Arthur Wellesley Wellington. Ponadto tytuł ten nadano tak znanym dowódcom, jak austriacki arcyksiążę Karol, generał generalny Ameryki Miguel Hidalgo, książę Carl Philipp Philipp zu Schwarzenberg, generał Napoleona Jean-Baptiste Jules Bernadotte, który otrzymał najwyższą rangę wojskową, jako król Szwecji Karol XIV książę Johan Bawarii von Verde.
Ale w Imperium Rosyjskim, pomimo dużej liczby godnych dowódców, nikt w XIX wieku nie otrzymał tytułu Generalissimo.
Dwudziesty wiek przyniósł dwa największe światowekonflikt i wiele wojen lokalnych. Doprowadziło to do militaryzacji wielu krajów świata, w których najwyższy przywódca często zajmował jednocześnie stanowiska cywilne i wojskowe. Prawie wszyscy generalissimo XX wieku byli głowami państw. Należą do nich tak wybitne postaci, jak przywódca Związku Radzieckiego Joseph Stalin, prezydent Republiki Chińskiej Chiang Kai-shek, dyktator Hiszpanii Francisco Franco, szef KRLD Kim Il Sung i inni. Zastanówmy się nad ich biografiami, dowiedzmy się bardziej szczegółowo, co żyli i co zrobił wielki generalissimo świata. Zdjęcia i biografie tych wybitnych ludzi zostały przedstawione poniżej.
Sun Yat-sen (1866–1925) był mężem stanu, rewolucjonistą i przywódcą Republiki Chińskiej. Ten ważny tytuł został przyznany przed drugim generalissimo świata XX wieku.
To Sun Yat-sen stał u podstaw powstania fundacjiRewolucyjna partia chińska Kuomintang. W trakcie walki o władzę po rewolucji, która obaliła Imperium Niebieskie, na południu kraju powstał rząd. Sun Yat-sen otrzymał w nim najwyższą pozycję - Generalissimo Wojskowego Rządu Nacjonalistycznych Chin.
Do końca życia walczył o zjednoczenie kraju w jedno państwo demokratyczne, ale jego śmierć w 1925 roku zapobiegła tej sprawie.
Prawdopodobnie najbardziej znanym chińskim generalissimo XX wieku był Chiang Kai-shek (1887 - 1975).
Ten wielki dowódca i polityk wW 1933 r. Stał na czele partii Kuomintang, którą prowadzono nawet po śmierci Sun Yat-sen. To on nalegał na rozpoczęcie kampanii północnej w 1926 r., Która pozwoliła znacznie rozszerzyć granice Republiki Chińskiej podczas wojny domowej. W 1928 r. Chiang Kai-shek został szefem rządu.
W 1931 r. Rozpoczęła się japońska interwencjaMandżurii, aw 1927 r. Wybuchła otwarta wojna, w której aktywnie uczestniczył Chiang Kai-shek. Następnie otrzymał tytuł Generalissimo. Po zwycięstwie sił alianckich nad Japonią podczas drugiej wojny światowej w Chinach wybuchła wojna domowa między zwolennikami Kuomintang a komunistami, kierowanymi przez Mao Zedonga. Czang Kaj-szek, na czele swoich żołnierzy, został pokonany i musiał wycofać się na Tajwan. Tam Kuomintang utworzył rząd Republiki Chińskiej. Chiang Kai-shek pozostał prezydentem tego częściowo uznanego stanu aż do swojej śmierci w 1975 roku.
Józef Wissarionowicz Stalin (Dżugaszwili) (1878 -1953) - wybitny polityk, przywódca ZSRR. To za jego panowania Związek Radziecki odniósł wielkie zwycięstwo nad faszystowskimi Niemcami. Za to otrzymał tytuł Generalissimo. Stało się to po raz pierwszy w historii Rosji od czasów Suworowa.
Po zwycięstwie rewolucji październikowej Stalintrafić na najwyższe kierownictwo młodego państwa. Po śmierci Lenina zyskał przewagę w walce o władzę, aw drugiej połowie lat dwudziestych stał się praktycznie jedynym przywódcą Związku Radzieckiego.
Polityka prowadzona przez Stalina spowodowała wielehistorycy mają sprzeczne opinie ze względu na ich sztywność, a czasem - okrucieństwo, masowe represje. Niemniej jednak udało się osiągnąć znaczący wynik, ponieważ ZSRR szybko zmienił się z kraju o upadku gospodarki po wojnie secesyjnej w potęgę przemysłową.
Natychmiast po nagłym ataku Niemiec nana terytorium ZSRR stało się jasne, że armia radziecka podeszła do walki nieprzygotowana. Żołnierze Rzeszy posuwali się szybko, a nasze wojska wycofywały się w głąb lądu, ponosząc ogromne straty ludzkie. Wina za nieprzygotowanie armii spoczywa w dużej mierze na Stalinie.
Niemniej jednak kosztem niewiarygodnych wysiłków Armii Czerwonej możliwe było odwrócenie fali Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, wyrzucenie wroga poza granice kraju, a następnie zajęcie Berlina.
Była to także znacząca zasługa JózefaStalin jako głowa państwa i najwyższy dowódca. Mimo porażek pierwszych miesięcy wojny udało mu się przejąć kontrolę nad sytuacją i wybrać strategicznie poprawne rozwiązanie w organizacji obrony. Za te usługi Stalin otrzymał najwyższą rangę wojskową - Generalissimo. Ranga ta została mu przyznana decyzją Najwyższej Rady ZSRR w czerwcu 1945 r. Umiejętnie połączył stopień wojskowy z działaniami przywódcy państwa, nawiasem mówiąc, innego generała świata w tym czasie. Listę osób, które otrzymały tę wysoką rangę w naszym kraju, zamyka tylko Józef Stalin.
Francisco Franco (1892 - 1975) Jest jedną z najbardziej kontrowersyjnych postaci we współczesnej historii. Niemniej jednak jego czyny pozwoliły mu zasłynąć nie mniej niż innym generalissimo świata. Lista osiągnięć Franco jest dość szeroka i obejmuje zarówno działania skierowane z pewnością dla dobra Hiszpanii, jak i wątpliwe decyzje.
Światowej sławy caudillo, jak to się stałodostojny po dojściu do władzy, nabyty przez zorganizowanie zamachu stanu w Hiszpanii w 1936 r. Następnie otrzymał tytuł Generalissimo. Po pokonaniu republikanów w wojnie domowej, przy wsparciu nazistowskich Niemiec i faszystowskich Włoch, stał się praktycznie jedynym władcą Hiszpanii, ustanawiając autorytarny reżim w tym kraju.
Po wybuchu II wojny światowej Franco tego nie zrobiłdziałał po stronie swoich sojuszników i starał się zachować neutralność, co, jak pokazała historia, było bardzo mądrą decyzją. To pozwoliło mu zachować władzę po 1945 roku. W rzeczywistości rządził Hiszpanią aż do swojej śmierci w 1975 r., Przekazując kontrolę państwową królowi Juanowi Carlosowi I.
Tak więc w XX wieku Franco pozostawał u władzy bardziej niż cały generalissimo świata. W sumie rządził, łącząc najwyższe stanowiska państwowe i wojskowe, 36 lat.
Kim Il Sung (1912 - 1994) jest pierwszym przywódcą i założycielem KRLD. Spędził czas w najwyższej randze wojskowej w XX wieku mniej niż cały generalissimo świata - nieco ponad dwa lata.
Kim Il Sung urodziła się w Korei w 1912 roku.Jego biografia wciąż budzi wiele kontrowersji, chociaż prawie wszyscy generalissimo świata byli spowici tajemnicą. Kim Il Sung często zmieniał nazwiska w trakcie swojej rewolucyjnej działalności, chociaż z natury był Kim Sung Joo.
W 1945 r. Kim Il Sung został przewodniczącymKomunistyczna Partia Korei, a od przyszłego roku - głowa nowego państwa Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. W latach 50. wybuchła brutalna wojna z Koreą Południową, którą poparły Stany Zjednoczone. Ale tak naprawdę walki nie przyniosły nikomu wymiernej przewagi. Wojna zakończyła się bez wyraźnego zwycięzcy.
Następnie Kim Il Sung skupił się na biznesiew kraju. Jego reżim miał wyraźne cechy autorytaryzmu i kultu osobowości. W 1992 roku, dwa lata przed śmiercią, Kim Il Sung otrzymał tytuł Generalissimo.
Historyczna rola prawie każdego wybitnegoTrudno przecenić osobę, która posiadała najwyższy stopień wojskowy. Największy wkład w historię wniósł prawie cały generalissimo świata. Lista ich zwycięstw i osiągnięć znajduje się w dowolnym podręczniku historii. A pamięć o nich przekazywana jest z ust do ust.
I nie jest to zaskakujące, ponieważ chwała wojska iosiągnięcia państwowe same w sobie są pomnikiem tak wybitnych postaci historycznych, jak generalissimo świata. Imiona Suworowa, Wallensteina, Mienszikowa, Sun Yat-sena, Stalina, Kim Il Sunga i innych znanych postaci na zawsze pozostaną własnością historii.
