Rzymski system liczbowy był powszechny wEuropa w średniowieczu jednak ze względu na to, że była niewygodna w użyciu, dziś praktycznie nie jest używana. Zostały zastąpione prostszymi cyframi arabskimi, dzięki czemu arytmetyka była znacznie prostsza i łatwiejsza.
Podstawą w systemie rzymskim są stopnie liczbydziesięć, a także połowa z nich. W przeszłości osoba nie musiała pisać dużych i długich liczb, więc zestaw cyfr podstawowych początkowo kończył się tysiącem. Liczby są zapisywane od lewej do prawej, a ich suma oznacza także określoną liczbę.
Главное отличие заключается в том, что римская system liczbowy nie jest pozycjonowany. Oznacza to, że położenie cyfry w rekordzie liczbowym nie wskazuje jego wartości. Cyfra rzymska „1” jest zapisana jako „I.” A teraz łączymy dwie jednostki i patrzymy na ich znaczenie: „II” - jest to dokładnie cyfra rzymska 2, podczas gdy „11” jest zapisane w rachunku rzymskim jako „XI”. Oprócz jednostki, inne podstawowe cyfry w niej są uważane za pięć, dziesięć, pięćdziesiąt, sto, pięćset jeden tysiąc, które są oznaczone odpowiednio przez V, X, L, C, D i M.
W systemie dziesiętnym używamydzisiaj w liczbie 1756 pierwsza cyfra oznacza liczbę tysięcy, druga setki, trzecia dziesiątki, a czwarta liczbę jednostek. Dlatego nazywa się go systemem pozycyjnym, a obliczenia z jego wykorzystaniem są wykonywane przez dodanie do siebie odpowiednich cyfr. System liczb rzymskich ma zupełnie inną strukturę: w nim znaczenie całej cyfry nie zależy od jej kolejności w zapisie liczb. Aby na przykład przetłumaczyć liczbę 168, należy wziąć pod uwagę, że wszystkie zawarte w niej liczby pochodzą z podstawowych symboli: jeśli cyfra po lewej stronie jest większa niż cyfra po prawej stronie, cyfry te są odejmowane, w przeciwnym razie są dodawane. Zatem 168 zostanie w nim zapisane jako CLXVIII (C-100, LX - 60, VIII - 8). Jak widać, system liczb rzymskich oferuje dość kłopotliwą notację liczb, co sprawia, że dodawanie i odejmowanie dużych liczb jest niezwykle niewygodne, nie wspominając o operacjach ich dzielenia i mnożenia. System rzymski ma jeszcze jedną istotną wadę, a mianowicie brak zera. Dlatego w naszych czasach służy wyłącznie do oznaczania rozdziałów w książkach, numeracji stuleci, dat uroczystych, w których nie ma potrzeby wykonywania operacji arytmetycznych.
Jest znacznie łatwiejszy w użyciu w życiu codziennymsystem dziesiętny, wartość cyfr, w których odpowiada liczbie kątów w każdym z nich. Po raz pierwszy pojawił się w VI wieku w Indiach, a zawarte w nim symbole zostały ostatecznie utrwalone dopiero w XVI wieku. W Europie cyfry indyjskie, zwane arabskimi, przeniknęły dzięki pracom słynnego matematyka Fibonacciego. System arabski używa przecinka lub kropki, aby oddzielić całość od części ułamkowej. Ale w komputerach najczęściej stosuje się system liczb binarnych, który rozpowszechnił się w Europie dzięki pracy Leibniza, co wynika z faktu, że wyzwalacze są wykorzystywane w technologii komputerowej, która może znajdować się tylko na dwóch pozycjach roboczych.
