Namorzynowe - unikalne stworzenie natury

Drzewa namorzynowe są wiecznie zielone liściasterośliny zasiedlone na tropikalnych i subtropikalnych wybrzeżach i przystosowane do życia w warunkach ciągłego odpływu i przepływu. Dorastają do 15 metrów i mają dziwne typy korzeni: na palach (podnosząc drzewo nad wodę) i oddechowe (pneumofory) wystające z ziemi, jak słomki, i absorbujące tlen.

Niewiele roślin przetrwałoby w słonej wodzie, alenie dotyczy to namorzynów. Opracowali mechanizmy filtrowania. Woda wchłaniana przez ich korzenie zawiera mniej niż 0,1% soli. Pozostała sól jest wydalana z liści przez specjalne gruczoły liściowe, tworząc na powierzchni białe kryształy.

Gleba, na której rosną namorzynyzawsze nasycony wodą, nie ma w nim wystarczającej ilości tlenu. W takich warunkach bakterie beztlenowe uwalniają azot, fosforany, żelazo, metan, siarczki itp., które tworzą specyficzny zapach drzew. Mówi się, że brak tlenu jest wchłaniany przez korzenie z powietrza i składniki odżywcze z gleby.

Liście tych roślin są twarde, skórzaste, soczyste,jasno zielony. Ze względu na zasolenie gleby i brak świeżej wody przystosowały się do ograniczonej utraty wilgoci. Liście mogą regulować stopień otwarcia aparatów szparkowych, które podczas fotosyntezy ulegają wymianie gazowej i obracają się, unikając gorącego światła słonecznego.

Drzewa namorzynowe rosną w pasach, w każdymz których przeważają niektóre typy. Wynika to z częstotliwości i czasu trwania powodzi, charakteru podłoża (piaszczyste lub błotniste) oraz stosunku wody morskiej do słodkiej (przy ujściach rzek). Linię frontu zajmują ryzofory o krwistoczerwonym drewnie, których kolor determinowany jest wysoką zawartością garbników. Gatunek ten jest pod wodą przez około 40% czasu. Za nimi podążają Avicenias, Lagularia itp.

Tak nietypowe jak samo drzewo namorzynowe, tak samo są owoce(nasiona) jego są niezwykłe. Pokryte są przewiewną tkanką, dzięki czemu przez pewien czas mogą pływać, zmieniając w razie potrzeby swoją gęstość. Wiele namorzynów jest żyworodnych. Ich nasiona kiełkują bez oddzielania się od drzewa. Kiełek porusza się wewnątrz owocu lub na zewnątrz przez owoc. Do czasu separacji jest gotowy do samodzielnego odżywiania się dzięki fotosyntezie.

Po odłączeniu się od drzewa (z reguły w okresieodpływu), sadzonka opada i szybko utrwala się w glebie. Lub jest unoszony przez wodę, prawdopodobnie na przyzwoite odległości. Jest tak wytrwały, że potrafi czekać nawet rok na dogodny moment, by zapuścić korzenie.

Lasy namorzynowe służą jako schronienie i miejscesiedlisko wielu organizmów. Podczas filtrowania żywności glony, ostrygi, pąkle, gąbki, mszywioły muszą się do czegoś przyczepić. Liczne korzenie są do tego świetne. W wodzie w pobliżu systemów korzeniowych żyją ryby tropikalne, stawonogi, węże. Na gałęziach drzew zadomowiły się kolibry, fregaty, papugi, mewy i inne ptaki.

Drzewa namorzynowe, które szybko rosnąchronić wybrzeże przed erozją przez fale morskie. Posuwając się na morzu, odzyskują z niego nowe obszary. Gęsto splecione korzenie zatrzymują osadzony muł, pomagając w osuszaniu gleby. Miejscowa ludność wykorzystuje zrekultywowane tereny, tworząc plantacje palm kokosowych, owoców cytrusowych i innych upraw.