Świat fauny jest różnorodny i piękny. Jednym z jego przedstawicieli jest gnu. To zwierzę jest ważnym składnikiem łańcucha ekologicznego i żywnościowego.
Что значит "гну"?Definicja gatunku jest następująca - jest to przeżuwacz roślinożerny należący do rzędu parzystokopytnych, rodziny krów. Czarne i niebieskie gatunki żyją w naturze. Jest to najczęstszy rodzaj antylopy. W rezerwatach znajdują się przedstawiciele gnu bielika.
Ciało zwierzęcia jest nieproporcjonalne, ciało jest podobne do ciała konia, a struktura czaszki przypomina głowę byka. Nogi są długie i cienkie.
Ma duży szeroki nos, małe oczy i uszy. Rogi średniej długości, bardzo ostre, wydłużone i wygięte. U podstawy są grubsze niż na końcach.
Kolory gnu są szare i brązowe, z czarnymi poprzecznymi paskami. Grzywa i ogon są dość długie, mają ciemnoszary lub czarny kolor.
Wysokość zwierzęcia w kłębie osiąga 1,5 metra, waga - do 300 kilogramów. Pomimo wielu zagrożeń, które czekają na antylopy, oczekiwana długość życia może wynosić ponad dwadzieścia lat.
GNU - bardzo szybkie zwierzęta, zdolne do rozwijania dużej prędkości - do 70 kilometrów na godzinę.
Są ciekawi. Zbliżają się do tematu, który ich interesuje w swoich badaniach, ale jednocześnie są bardzo nieśmiali.
Siedliska gnu to sawanny Afryki Południowej i Wschodniej. Zwierzęta tworzą gęste stado tysięcy pasących się na stepach i równinach.
Już się dowiedziałem, co to jest gnu.Definicja stada, w którym żyje zwierzę, jest następująca: stado antylop jest ogromne, dlatego muszą migrować dwa razy w roku, wiosną i jesienią, po sezonie deszczowym. W poszukiwaniu soczystej i świeżej trawy wędruje z miejsca na miejsce.
Niestety takie ruchy nie są pozbawione poświęceń. Niektóre zwierzęta mogą być zdeptane przez krewnych.
Okres lęgowy antylop nie ma jasnych ram czasowych, ale często występuje wiosną i latem.
Samce walczą o samice, atakując się nawzajemostre rogi. Jednocześnie przeciwnicy próbują dostać się do najbardziej wrażliwego miejsca - szyi. W takich walkach zwierzęta mierzone są siłami, nie dochodzi do rozlewu krwi. Silny i doświadczony gnu płci męskiej przyjmuje grupę dziesięciu lub więcej samic. Najsłabsi dostają tylko jeden lub dwa.
Samica nosi nieco ponad osiemmiesiące, po których się rodzi, rzadko dwoje dzieci. Jest zdolny do niezależnego ruchu, pięć minut po urodzeniu, jak wiele roślinożerców i parzystokopytnych. Jest karmiony mlekiem, ale także dość wcześnie zaczyna jeść trawę.
GNU to ssak roślinożernyzwierzę. W poszukiwaniu równin obficie pokrytych świeżą trawą mogą pokonywać duże odległości. W selekcji żywnościowej spożywać niektóre odmiany ziół. Rzadko, przy braku pożywienia, liście krzewów służą jako pokarm.
Te zwierzęta zawsze pozostają w pobliżu stawów,oni naprawdę lubią słodką wodę. W stawach można odpoczywać godzinami, bawić się ze sobą, kąpać się w błocie. Muszą też pić dużo wody. Dlatego nigdy nie idą na duże odległości od źródeł.
Podczas koczowniczych przejść zwierzęta częstotrzeba przejść przez rzekę. Często ścieżka gnu prowadzi tą samą drogą. Dlatego wąwozy powstają w miejscach w pobliżu rzek, co utrudnia ich przejście. Niebezpieczeństwo polega na tym, że antylopy muszą skakać z wysokości do wody i wydostawać się z niej po stromym brzegu. Niektóre zwierzęta nie radzą sobie z takim testem. Sytuację komplikuje fakt, że antylopy poszukujące trawy są już dość wyczerpane.
Nad stawami czekają na kolejnego wrogakrokodyle. Drapieżne gady atakują gnu podczas gaszenia pragnienia lub przekraczania rzeki. Krokodyl jest w stanie złapać gnu swoją ogromną szczęką, martwym uściskiem, z którego prawie niemożliwe jest wydostanie się.
Wrogami antylop są również zwierzęta drapieżne, takie jak lwy, lamparty, gepardy i hieny.
Z reguły lwy polują na dorosłe zwierzęta roślinożerne, pojedynczo lub całą dumę. Młode gnu polują na gepardy, lamparty i hieny.
Trudno jest złapać antylopę w ciągu dnia, ponieważ onisą w stanie bronić się ostrymi rogami i uderzeniami kopyt, chronić siebie nawzajem, swoje dzieci lub po prostu szybko uciekać. Dlatego drapieżniki atakują je w nocy. W tym czasie antylopy są nieśmiałe i bezbronne, w stadzie powstaje panika, ścisk, w którym osobniki mogą umrzeć. Szczególnie bezbronne dzieciaki w takiej sytuacji.
Inne zagrożenie dla antylopy ma charakter lokalnymieszkańcy i kłusownicy, którzy polują na zwierzęta za pomocą pułapek i broni. Mięso i skóry gnu są wysoko cenione. Władze lokalne są prawnie zmuszone do ochrony zwierząt.
Wszystkie te fakty w pełni ujawniają odpowiedź na pytanie, czy antylopa jest antylopą, czy nie.
Te niesamowite zwierzęta mają wyjątkowy skład ciała i ciekawy sposób życia, będąc ważnym ogniwem w przyrodzie Afryki.
