Serce psa, afgański supeł, blondynkaza rogiem ”,„ Raz leżący ”,„ Gangster Petersburg ”,„ Mistrz i Małgorzata ”,„ Idiota ”- projekty filmowe i telewizyjne, dzięki którym publiczność przypomniała sobie Vladimira Bortko. Utalentowany reżyser ma dość przeciwników, ale nawet oni uznają jego wkład w rozwój kina domowego. Co możesz powiedzieć o mistrzu, jego życiu i twórczych osiągnięciach?
Reżyser urodził się w Moskwie, tak się stałow maju 1946 r. Rodzina Vladimira Bortko była bezpośrednio związana ze światem sztuki dramatycznej. Matka chłopca była aktorką, a jego ojciec był reżyserem teatralnym. Wkrótce po urodzeniu syna rodzina przeniosła się do Kijowa, gdzie minęły pierwsze lata życia przyszłej gwiazdy.
Wołodia był jeszcze dzieckiem, kiedy jego rodzice się rozwiedli. Chłopiec został z matką.
Do czasu ukończenia studiów Vladimir Bortko jeszcze tego nie zrobiłzdecydował o wyborze zawodu. Ukończył Geological Exploration College, a następnie wstąpił do wojska. Kiedy syn służył, jego matka wyszła za mąż po raz drugi. Swój los połączyła z dramaturgiem i pisarzem Aleksandrem Korneychukiem.
Po długim czasie spędzonym w rodzinnym kraju Władimir wróciłdom Jego relacje z ojczymem się nie sprawdziły, ciągle się kłóciły. Bortko pracował przez pewien czas w Wojskowym Projekcie jako technik elektryk, a następnie postanowił ukończyć studia. Wybór młodego człowieka padł na Kijowski Instytut Sztuki Teatralnej. Udało mu się zrobić pierwszą próbę, Rodion Efimenko zabrał go do swojego warsztatu. Młody człowiek otrzymał dyplom uniwersytecki w 1974 roku.
Po ukończeniu Kijowskiego Instytutu Teatrusztuki młody człowiek zaczął współpracować ze Studiem Filmowym Dowżenko. W 1975 roku Vladimir Bortko zaprezentował swój pierwszy obraz na widowni. Jego filmografia rozpoczęła się od dramatu „Channel”, który opowiada o codziennym życiu młodych budowniczych. Film został ciepło przyjęty przez krytyków i nagrodzony wieloma krajowymi festiwalami filmowymi.
Już w 1978 roku ukazał się nowy film Bortko.Dramat komisji śledczej rozpoczyna się od wypadku, który ma miejsce w elektrowni jądrowej. Na miejsce przybywa specjalna komisja w celu odnalezienia sprawców. Główne role na tej taśmie grały Irina Miroshnichenko i Oleg Efremov.
W 1980 roku Vladimir postanowił przenieść się do Leningradu. Potem rozpoczęła się jego owocna współpraca z Lenfilmem.
W 1984 r. Zaprezentowano je publicznościmelodramat komediowy „Blondynka za rogiem” Vladimir Bortko. Film o miłości byłego astrofizyka do sprzedawczyni wywarł trwałe wrażenie na widowni. Główne role znakomicie wykonali Tatyana Dogileva i Andrei Mironov.
Bohaterem obrazu jest były naukowiec, którypołowę życia spędził na poszukiwaniu cywilizacji pozaziemskich. Przez lata pracy nie nabywał bogactwa materialnego, szczególnie, i dąży do tego. Los decyduje, że były astrofizyk jest zmuszony znaleźć pracę jako ładowacz w lokalnym supermarkecie. Jego uwagę przyciąga urocza sprzedawczyni działu gastronomicznego. Bohater zakochuje się w tej biznesowej i asertywnej młodej damie, nie zdając sobie sprawy z tego, jak różne są ich poglądy na życie.
„Dog Heart” - obraz z 1988 rokuprzedstawione publiczności sąd Vladimir Vladimirovich Bortko. Fabuła tego czarno-białego filmu została zapożyczona z pracy o tej samej nazwie przez Michaiła Bułhakowa.
Akcja rozgrywa się w latach dwudziestych.Film opowiada o odważnym eksperymencie, o którym decyduje utalentowany chirurg Preobrazhensky. Bohater przeszczepia psu ludzką przysadkę mózgową i gruczoły nasienne. Dawcą organów zostaje alkoholik i awanturnik Chugunkin, który zginął w walce. Rolę świnki morskiej przypisuje się bezdomnemu psu Sharikowi. Operacja się udała, ale wydarzenia rozwijają się w taki sposób, że chirurg zaczyna żałować swojego czynu.
Wiele znanych osób próbowało zdobyć rolę Szarikowa.aktorzy, na przykład, Nikołaj Karachentsov twierdził, że. Bortko preferował jednak Władimira Tolokonnikowa, czego nie musiał żałować. Obraz profesora Preobrazhensky'ego znakomicie wykonał Evgeny Evstigneev. Film podbił serca tysięcy widzów.
„Afghan Kink” to kolejny słynny obraz,w reżyserii Władimira Bortko. Dramat wojenny opowiada o wydarzeniach, które mają miejsce w przededniu wycofania wojsk radzieckich z Afganistanu. Syn wysokiego rangą wojskowego przybywa do jednostki spadochroniarzy pod sam koniec wojny. Wszyscy rozumieją, że facet został tu wysłany, aby „uczestniczył” w działaniach wojennych i zasłużył na nagrody. Szybko jednak okazuje się, że niebezpieczeństwo wciąż zagraża każdemu żołnierzowi.
Obraz ucieszył publiczność nie tylkodzięki intrygującej fabule. Nie sposób nie zauważyć jej prawdziwie gwiezdnej kompozycji. Główne role zagrali Aleksiej Sieriebriakow, Tatiana Dogilewa, Wiktor Proskurin, Aleksander Rosenbaum, Jurij Kuzniecow, Andriej Krasko, Nina Rusłanowa. Nowo przybyłego starszego porucznika przekonująco grał Filip Jankowski.
Władimir Władimirowicz zasłynął nie tylko wrola filmowca wysokiej jakości. Sukcesem cieszą się także wieloletnie projekty telewizyjne. W 2000 roku mistrz zaprezentował serię „Gangster Petersburg. Baron. Historia zaczyna się od złodzieja Jurija Micheeva, który obrabował mieszkanie słynnego kolekcjonera. Na liście skradzionych rzeczy znajduje się bardzo cenny obraz „Egina”, napisany przez Rembrandta. Bandyci robią co w ich mocy, aby ją odzyskać. Jurij Micheev próbuje im zapobiec, za co kontaktuje się ze słynnym dziennikarzem Andriejem Obnorskim.
Seria wyszła kilka miesięcy później.„Gangster Petersburg 2: Prawnik”. Telewizyjny projekt opowiada historię przyjaciół z dzieciństwa, którzy z woli losu zamieniają się w przestępców. Obie części telewizyjnego projektu zgromadziły ogromną publiczność. W obsadzie znalazło się wiele gwiazd kina rosyjskiego, m.in. Aleksander Domogarow, Aleksiej Sieriebriakow, Dmitrij Pevtsov i Olga Drozdova. Nie sposób nie wspomnieć, że wizerunek króla bandytów o imieniu „Antybiotyk” został znakomicie ucieleśniony przez Lwa Durowa.
W 2003 roku Władimir Bortko zaprezentowałsądowa adaptacja dla widzów dzieła Fiodora Dostojewskiego „Idiota”. Główne role w tej serii zagrali Władimir Maszkow, Jewgienij Mironow, Inna Churikova, Oleg Basilashvili, Lidia Velezheva i Olga Budina.
"Piotr Wielki.Testament” to miniserial, który podbił serca widzów lubiących oglądać pałacowe intrygi. Ten historyczny dramat opowiada o ostatnich latach życia słynnego rosyjskiego cesarza, opowiada o jego ostatniej miłości. W schyłkowych latach Piotr Wielki zakochał się w księżniczce Marii Cantemir, uważanej za jedną z najbardziej wykształconych kobiet swojej epoki. Miała zostać cesarzową, urodzić mu dziecko. Jednak przedwczesna śmierć króla i intrygi szlachty zapobiegły temu.
Jakie seriale i filmy udało się nakręcić Władimirowi Bortko w wieku 71 lat? Lista kreacji słynnego reżysera znajduje się poniżej:
Na szczególną uwagę zasługuje pokaz.Powieść Michaiła Bułhakowa Mistrz i Małgorzata, nad którą Bortko ukończył pracę w 2005 roku. Wydarzenia rozgrywają się w 1935 roku w stolicy. Wszystko zaczyna się od pojawienia się w Moskwie Wolanda i jego świty. Książę ciemności próbuje zrozumieć, kim są nowi ludzie, czy zasługują na zniszczenie, czy na przebaczenie.
Serial, podobnie jak wiele innych kreacji reżysera,odniosła wielki sukces wśród publiczności. Nie wspominając o gwiezdnej obsadzie. Kluczowe role odegrali Oleg Basilashvili, Kirill Lavrov, Alexander Abdulov, Vladislav Galkin, Sergey Bezrukov, Anna Kovalchuk.
Z biografii Władimira Bortka wynika, że przez wiele lat był żonaty z jedną kobietą. Natalia jest bezpośrednio związana ze światem sztuki dramatycznej, z zawodu jest scenarzystką.
Vladimir i Natalia mają syna, któremu nadano imięku czci ojca, zgodnie z rodzinną tradycją. Wymieniono także ojca i dziadka słynnego reżysera. Vladimir nie poszedł w ślady rodziców, jego działalność zawodowa nie ma nic wspólnego ze światem kina.
O życiu osobistym Bortka niewiele jest informacji. Wynika to z faktu, że słynny reżyser kategorycznie odmawia poruszania tego tematu w rozmowach z prasą.
Co jeszcze wiadomo o Władimira Władimirowiczu?Nie sposób nie wspomnieć, że wielu uważa, że reżyser jest krewnym swojego kolegi Nikity Michałkowa. To błędne przekonanie jest bezpośrednio związane z zewnętrznym podobieństwem mistrzów. Bortko i Michałkow nie są w rzeczywistości krewnymi.
W młodości Władimir Władimirowicz poleciłsiebie jako zagorzałego przeciwnika reżimu sowieckiego w ogóle, a komunistów w szczególności. Jego negatywne nastawienie wynikało w dużej mierze z faktu, że w niesławnym 1937 roku jego dziadek, również zwany Władimirem, został niesłusznie zastrzelony. Stopniowo zmieniały się przekonania utalentowanego reżysera. Bortko przez osiem lat był członkiem KPZR, wstąpił do tej partii w 1983 roku i opuścił jej szeregi w 1991 roku.
Dwukrotnie znany dyrektor został wybrany na zastępcęDuma Państwowa Federacji Rosyjskiej, stało się to w 2011 i 2016 roku. Mistrz wielokrotnie wspominał w swoich wywiadach, że uważa socjalizm za przyszłość Rosji. Reżyser zawdzięcza to swoim poglądom politycznym, że ma wielu przeciwników. Duża ilość wrogów wcale nie przeszkadza Bortkowi.
