Wszyscy wiedzą, że słoń jest największystworzenie na ziemi. Kto zatem otrzymał drugie miejsce na liście gigantycznych zwierząt? Jest słusznie zajęty przez nosorożca indyjskiego, który wśród jego krewnych jest niezrównanym liderem pod względem wielkości. Ten azjatycki nosorożec nosi nazwę jednorożca lub pancerza.
Ciężki jednorożec zadziwia swoim ogromemwymiary i moc. Kiedy na niego patrzysz, wydaje się, że widzisz tubylca starożytnego świata. Wygląda jak niezdarny, niezdarny i powolny gigant w zbroi, jeśli to konieczne, jest w stanie osiągnąć prędkość do 40 km / h. Ma doskonałą reakcję, aw chwilach zagrożenia może poruszać się bardzo szybko. Niesamowite stworzenie indyjskiego nosorożca! Gdzie mieszka taki cud natury, co je, jak się rozmnaża? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w tym artykule.
Opancerzona nosorożec indyjski, którego zdjęcie to tyW artykule, jak wspomniano wcześniej, widać wielką bestię. Waga dorosłych może osiągnąć 2,5 tony, a nawet więcej. Na wysokości samce dorastają do dwóch metrów w ramionach. Kobiety są mniejsze i lżejsze. Ich skóra to fałdy znajdujące się na dużych obszarach ciała, a przy okazji, które są charakterystyczną cechą tego gatunku. Z daleka wyglądają, jakby byli ubrani w zbroje, stąd nazwa tych zwierząt.
Skóra nosorożca jest naga, choć ma szaro-różowy kolorrozróżnienie tego koloru jest prawie niemożliwe. Chodzi o to, że indyjskie nosorożce po prostu uwielbiają „pływać” w kałużach. Z takich kąpieli ciało zwierzęcia jest pokryte warstwą brudu.
Grube płytki skóry mają guzowate obrzęki. A na ramionach głęboka fałda, wygięta do tyłu. Na uszach i ogonie widoczne są drobne kępki grubej sierści.
Зрение у носорогов очень слабое да и глаза у них małe. Zwykle wyglądają sennie z obrażonym wyrazem twarzy. A róg oczywiście służy jako główna dekoracja zwierzęcia. Może osiągnąć długość 50-60 cm, ale u większości przedstawicieli tego gatunku nie przekracza 25-30 cm U kobiet ta dekoracja bardziej przypomina spiczasty stożek na nosie.
Aby chronić się przed wrogami, róg nie jest jedyną bronią nosorożców. Ich dolna szczęka jest uzbrojona w potężne siekacze, którymi bestia może zadać wrogowi straszne rany.
Europejska kolonizacja Azji doprowadziła do powstaniana tym obszarze białoskórzy łowcy z bronią. Indyjskie nosorożce okazały się smacznym trofeum myśliwskim. Niekontrolowane strzelanie do tych zwierząt spowodowało prawie całkowite zniknięcie potężnych piękności z ich wolnych siedlisk. Teraz można je zobaczyć tylko w rezerwatach przyrody. Niewielka ilość tych zwierząt występuje również w miejscach trudno dostępnych dla ludzi.
Historyczne siedlisko nosorożców pancernychbardzo duży. Ale we współczesnym świecie ci giganci żyją tylko w południowym Pakistanie, Bangladeszu, Nepalu i wschodnich Indiach. Na wszystkich wymienionych terytoriach zwierzęta te żyją w rezerwatach, gdzie podlegają ścisłej ochronie. W naturze, bez nadzoru, w pakistańskiej prowincji Pendżab, na odludziu Bangladeszu i okolicznych Indiach, można spotkać jednorożce olbrzymy.
Indyjskie nosorożce są samotnikami.Nie można ich nazwać towarzyskimi i towarzyskimi. Dwa nosorożce można zobaczyć obok siebie w jednym miejscu tylko wtedy, gdy wygrzewają się w wodzie, biorąc kąpiel. Ale gdy tylko ci giganci zejdą na brzeg, przyjazny nastrój znika, a agresja i wrogość zastępują go. Często po godzinie kąpieli zwierzęta urządzają sobie walki, otrzymując poważne rany i blizny na całe życie.
Każdy nosorożec jest zazdrosny o swoje terytorium(ok. 4000 m²), na którym znajdują się ogromne pryzmy obornika. Na miejscu zwierzęcia musi znajdować się małe jezioro lub przynajmniej kałuża. Idealny, gdy zwierzę posiada część brzegu dużego zbiornika. Ciekawostką jest to, że tak duże zwierzę potrafi dobrze pływać i jest w stanie przekraczać nawet bardzo szerokie rzeki.
Nosorożce indyjskie w ogóle nie „mówią”wyraźnie, ale ci giganci mają swoje własne zasady komunikacji. Jeśli zwierzę jest czymś zaniepokojone, głośno chrapie. Kiedy zwierzęta pasą się spokojnie, od czasu do czasu chrząkają z przyjemności. Te same dźwięki słychać od matki wzywającej swoje młode. W okresie godowym samicę można usłyszeć i rozpoznać po specjalnych dźwiękach gwizdania. Jeśli nosorożec znajdzie się w beznadziejnej sytuacji, zostanie ranny lub złapany, głośno ryczy.
Nosorożec jednorożec jest roślinożercą.Przedstawiciele tego gatunku wolą wychodzić na pastwisko rano i wieczorem, kiedy upał nie jest tak uciążliwy. Na słońcu kąpią się w błocie, pływają w jeziorach lub zbiornikach wodnych. Często procedury posiłku i wody pokrywają się, zwierzęta żywią się bezpośrednio w wodzie, bez której po prostu nie mogą istnieć.
Menu indyjskiego nosorożca składa się z trawy słonia i młodych pędów trzciny cukrowej. Zwierzęta otrzymują takie jedzenie za pomocą górnej rogowej wargi. W diecie tych gigantów znajdują się również rośliny wodne.
Po raz pierwszy samica nosorożca uczestniczy w kryciugry w wieku trzech lat. To ona ściga mężczyznę podczas rutyny. Zdarza się to nosorożcom co półtora miesiąca. Samiec jest gotowy do hodowli dopiero w wieku 7-8 lat.
Ciąża samicy trwa 16,5 miesiąca.Młode rodzi się tylko jedno, ale dość duże, jego waga waha się od 60 do 65 kg. Wygląda bardziej jak świnia niż nosorożec - ten sam różowawy, a nawet z takim samym pyskiem. Dopiero teraz wszystkie charakterystyczne wyrostki i fałdy, z wyjątkiem rogu, dają dziecku przynależność do królestwa nosorożców.
W niewoli indyjskie nosorożce mogą przetrwaćdo 70 lat takie długie wątróbki nie występują na wolności. W porównaniu z jawajskim i sumatranem nosorożec pancerny uważany jest za gatunek dość dobrze prosperujący, jego przedstawiciele liczą około 2500 osobników.
Co więcej, ich liczba stale rośnie. Jednak mimo pozornego dobrostanu nosorożec indyjski (potwierdza to czerwona księga) jest uważany za gatunek wrażliwy i powinien być chroniony.
