Z języka angielskiego termin „folklor” jest tłumaczony jako„Popularna mądrość”, „wiedza popularna”. Po raz pierwszy użył go angielski historyk William Thomson. W Europie i Ameryce termin ten jest rozumiany jako wszelkiego rodzaju sztuka ludowa, w tym zarówno werbalna, jak i muzyczna, a także haftowanie, rzeźbienie w drewnie i kości. W nauce narodowej sztuka ludowa jest uważana za folklor. Słynne gatunki ludowe są bardzo zróżnicowane. Są to główne dzieła, takie jak epos, bajki, eposy i małe formy: chastooshki, zagadki, przysłowia i powiedzenia itp. Zostanie to omówione w artykule.
Małe gatunki folkloru
Główne cechy, które się charakteryzująPrace folklorystyczne uwzględniają ustną formę ich dystrybucji, kolektywność twórczości i szczególną formę artystyczną. Dlatego folklorowi przypisuje się nieautoryzowane prace. Zgodnie z tymi znakami obejmują one gatunki ludowe chastooshkas, zagadek, przysłów i powiedzeń. Rozważ niektóre z nich. Chastooshku nazwał krótką rosyjską pieśń, która często ma formę czterowierszową z humorystyczną treścią. Ludzie, którzy skomponowali te komiczne piosenki, używali całego bogactwa i ekspresji języka rosyjskiego. Na uroczystościach w wioskach chastooshkas były wykonywane na akordeon. Ten gatunek sztuki ludowej powstał w XIX wieku i powstał w XX wieku.
Przysłowia i powiedzenia to gatunki ludowe,główną cechą charakterystyczną jest krótki, zwięzły wygląd, semantyczna łatwość i prostota prezentacji. Niektóre powiedzenia i przysłowia pochodzą z dzieł rosyjskiego folkloru - pieśni, baśni, tajemnic. Przysłowia i powiedzenia odzwierciedlały życie ludzi, obserwacje zjawisk naturalnych i społecznych. Klasycy literatury rosyjskiej, kultywowani w folklorze, wzbogacili ją własnymi frazami z dzieł literackich. Takie popularne wyrażenia można znaleźć w Fonvizin, Pushkin, Griboedov, Krylov.
Tradycje, które rozwinęły się u rosyjskiego ludukreatywność, przekazywana z pokolenia na pokolenie, przez wiele stuleci. Były więc gatunki folklorystyczne, z których początkiem był język przypowieści. Na przykład zagadki. W najstarszym z nich odzwierciedla życie ludzi, którzy zajmowali się polowaniami i hodowlą bydła. W późniejszych znaleziono ślady życia rolników. Istniało przekonanie, że mowa nie może używać nazw obiektów związanych z ważnymi obawami o ich samopoczucie. Gdyby jakakolwiek ceremonia (na przykład ślub) mogła być poddana, zgodnie z wierzeniami ludzi, wpływowi sił zła, to w codziennym życiu używano alegorii i zagadek, aby nie wypowiedzieć zakazanych słów. Aby utworzyć nowe słowo lub zamiennik zakazanego, użyto współbrzmienia, a znaczenie zostało utracone w wyrażeniu, ale nie było to ważne. Oprócz zagadek, które odzwierciedlały życie lub zjawiska naturalne, były też zagadki, dowcipy. Na przykład pytanie, który kamień w rzece jest odpowiedzią, jest mokre.
Dzieła folkloru dla dzieci.
Folklor jest interesujący nie tylko kulturowopamięć ludzi, ale także możliwość poznania pedagogiki ludowej. Wiadomo, że małe gatunki folklorystyczne: kołysanki, rymowanki, dowcipy, twistery językowe, przeznaczone głównie dla dzieci. Tak więc kołysanki śpiewano, gdy dziecko kołysało się w kołysce. Słowa i skala dźwięku zostały wybrane w taki sposób, aby powstał obraz pokoju i ciszy. Użyto następujących drobnych słów: „lyulenki”, „małe gęsi”, wspomniał mruczący kot. Pamiętając folklor dla dzieci, nie można przejść obok wzorów. W końcu uczą dzieci słuchać, zwracać uwagę na dźwięki i wymawiać trudne. Bzdura - krótkie wiersze o treściach humorystycznych, sprawiają, że dzieci śmieją się i myślą, zestawiając wiersze i znane aspekty życia.
Современность диктует новый темп жизни, новый sposób życia, a komunikacja między rodzicami i dziećmi również się zmieniła. Niewielu rodziców będzie w stanie zapamiętać choćby jeden przykład z sztuki ludowej, aby nucić dziecko. Niemniej jednak zainteresowanie folklorem w społeczeństwie pozostaje.
