Oparty na mitologii wedyjskiej w połowie pierwszegoMillennium BC w Indiach, pochodzenie starożytnej indyjskiej filozofii. Stało się to w momencie, gdy człowiek podjął pierwsze próby zrozumienia otaczającego go świata - przestrzeni kosmicznej, natury żywej i nieożywionej, a także siebie. Postęp ten stał się możliwy przede wszystkim w wyniku ewolucji mentalnej, gdy racjonalny człowiek dokonał zróżnicowania natury, jako środka swojego siedliska i stopniowego oddzielania się od siebie.
Na podstawie tych wniosków pojawiły sięzdolność postrzegania otaczającego świata, przestrzeni kosmicznej, jako czegoś zasadniczo innego od niego. Mężczyzna zaczął wyciągać odpowiednie wnioski, a następnie zastanawiać się. Głównymi założeniami starożytnej filozofii indyjskiej są przekonania, że cykl życia nie ogranicza się do pojedynczych narodzin, a następnie śmierci. Doktryna ma trzy główne okresy:
Formowanie nauk „filozofii starożytnych Indian”oparte na Wedach („wiedza” - przetłumaczona z sanskrytu) - traktaty religijne i filozoficzne. Prawo Rity, filar ontologii filozofii indyjskiej, reprezentuje porządek i wzajemne powiązania, cykliczność i kosmiczną ewolucję. Wdech i wydech Brahmy jest związany z bytem i nieistnieniem i trwa przez sto kosmicznych lat. Nic po śmierci trwa setki kosmicznych lat, po czym odradza się ponownie.
Cechy starożytnej filozofii indyjskiej sąw manifestacji wzmożonej uwagi do refleksji na temat wiedzy transcendentalnej, w przeciwieństwie do doktryny zachodniej. Biorąc pod uwagę fakt, że wiara leży w wiecznie i cyklicznie odnowionym procesie światowym, historia filozofii nie została stworzona. Dlatego doktryna społeczeństwa i estetyki to dwie odrębne nauki. Główną cechą wyróżniającą nauki „Starożytnej filozofii indyjskiej” jest bezpośrednie badanie procesów zachodzących w świadomości w kontakcie ze światem zjawisk i przedmiotów.
Geneza myśli filozoficznej ludzkościmiało miejsce w czasie, gdy pierwsze państwa i społeczeństwa klasowe zaczęły zastępować stosunki klanowe. Starożytne zabytki literackie stały się nośnikami niektórych filozoficznych idei, które streszczone są w tysiącletnim doświadczeniu ludzkości. Co więcej, najstarsza filozofia pochodzi z Indii i Chin.
Filozofia ajurwedyjska. Szkoły
W wyniku duchowej zmiany w rozwoju krajui dominujące warunki rozwoju społecznego, politycznego i gospodarczego w VI wieku pne, pierwsze stany pojawiły się w Indiach, siły produkcyjne szybko rozwijają się w związku z przejściem z brązu na żelazo. Ponadto kształtują się relacje towar-pieniądze, rozpoczyna się rozwój badań naukowych i pojawia się krytyka panujących postaw i idei moralnych. To właśnie te czynniki stały się podstawą powstania szkół i szeregu nauk, które z kolei są podzielone na dwie grupy. Ci, którzy wolą autorytet Wed, to filozoficzne szkoły prawosławne i niekonwencjonalne szkoły starożytnych Indii, które nie zaprzeczają ich nieomylności.
Filozofia ajurwedyjska. Podstawowe nauki ortodoksyjne
Główne niekonwencjonalne szkoły:
