Wiele osób interesuje się tym, jak w naszymto lub inne słowo zaczęło obowiązywać, jak wcześniej wskazano, czy jego znaczenie zostało zachowane. Szczególną uwagę zwraca się na imiona i nazwiska. Coraz więcej osób chętnie poznaje życie swoich przodków i tworzy pełny obraz własnego rodzaju. W poszukiwaniu prawdy badają pracę współczesnych naukowców i ich poprzedników.
Co oznacza imię Iwanow?Dlaczego tylu chłopców nazywa się Alexandrams? Jaka jest różnica między Katarzyną a Kateriną? Kovalev i Kuznetsov: początki leżą w tym samym zawodzie, czy nie? Jakie jest pochodzenie nazwy Ivanova? Te i wiele innych pytań codziennie dręczyły setki ludzi.
Etymologia słowa „nazwisko” jest już z natury rzeczyciekawy. Tak więc termin ten przyszedł do nas z Europy Zachodniej, chociaż źródłem jego pochodzenia jest starożytny język łaciński. Początkowo słowo „nazwisko” było używane w Rosji jako konkretyzacja przynależności do pewnego klanu, rodziny. Dopiero kilka wieków temu termin ten uzyskał drugie znaczenie, które stopniowo stało się głównym. Tak więc nazwisko oznacza dziedziczne wyznanie, które jest używane w nierozerwalnym związku z imieniem. Z pokolenia na pokolenie jest przekazywana ze starszych członków rodziny młodszym.
Aby dowiedzieć się, co jest początkiemznaczenie właściwe dla danego nazwiska, należy zwrócić się do źródeł jego pochodzenia. Co oznacza nazwisko Iwanow lub Gołubiew, można się tego dowiedzieć metodą naukową. Pomoże w tym antroponimika. Jest to dział nauki o onomastyce, który zajmuje się badaniami nad nazwiskami, imionami, patronimikami i pseudonimami ludzi, genezą ich powstania, rozwojem, przyczynami modyfikacji i funkcjonowania. Antroponimika stała się odrębną gałęzią onomastyki w latach 70. XX wieku.
Zobaczmy, jakie jest pochodzenienazwiska Ivanova. Nie jest tajemnicą, że wielu nosicieli tej ogólnej cechy żyje w przestrzeni poradzieckiej. Wszystkie rosyjskie nazwiska można przypisać jednej z kilku grup:
1. Ci, którzy zostali utworzeni w imieniu przodka, przyjęci przez niego na chrzcie (Sidorow, Pietrow, Bogdanow itp.).
2. Nazwiska, których początkiem są imiona przedstawicieli świata zwierząt i roślin (Golubev, Kurochkin, Yastrebov, Galkin, Romashkin, Elkin i inni).
3. Wykształcony z rodzaju działalności przodka, z zawodu przodka (Tkaczow, Kuzniecow, Kowalow itp.).
4. Nazwiska, które urodziły się od nazwy miejsca zamieszkania (Beloozersky, Leskov, Roschev, Chashchin i inni).
5. Ci, których korzenie wywodzą się z pseudonimów domowych i ulicznych (Grozny, Smirnov, Dreotny itp.).
Pochodzenie nazwiska Iwanowa (Iwanow, Iwanowa) należy do pierwszej grupy.
Zgodnie z wieloletnimi praktykami religijnymikażde dziecko otrzymało imię tylko na chrzcie, ale nie wcześniej. Został wybrany z kalendarza kościelnego, który nosi imię świętych lub miesięcy miesiąca. W tej książce każdy dzień roku zawiera listę imion czczonych świętych. Przed ceremonią chrztu ksiądz zaproponował rodzicom kilka imion do wyboru. Czasami jednak minister kościoła ustępował i pozwalał na nadanie dziecku imienia według własnego uznania. Głównym kryterium wyboru nazwy była jej obecność w kalendarzu.
Należy zauważyć, że nawet dzisiaj wielu ludzi woli ten rytuał.
Z reguły wybór padał na nazwiska, przewoźnikówktórymi byli święci, legendarne postacie historyczne, również czczone przez kościół. Chrześcijaństwo dotarło na terytorium starożytnej Rosji w X wieku. Dlatego wiele nazw ma bizantyjskie korzenie. Początkowo brzmiały niecodziennie dla Rosjanina. Stopniowo ich wymowa była nieznacznie modyfikowana.
Imię Iwan, od którego pochodzi nazwisko Iwanow,jest zmodyfikowaną zrusyfikowaną formą kanonicznego imienia Jana w starożytnym kościele. Jeśli przejdziemy do języka hebrajskiego, to w tłumaczeniu oznacza to „łaskę Bożą”. Święty Jan jest śpiewany podczas nabożeństw prawie 170 razy w roku. Dlatego wcale nie jest zaskakujące, że kiedy chrzczono chłopców, to imię miało największe pierwszeństwo.
Dzwonienie do jego syna Johna było niezwykłeRosjanin. Dlatego nazwa była stopniowo modyfikowana do wygodniejszej formy dla Słowian - Iwana. Początkowo nazywano chłopców tak wyłącznie w domu. Stopniowo imię Iwan wyparło pierwotny kościół Jana z życia codziennego. Już w XII wieku modyfikacja została zaakceptowana przez kościół i zaczęła być stosowana bezpośrednio. Stopniowo zapomniano o analogii kanonicznej.
Pochodzenie nazwiska Iwanowa jest bezpośrednio związanenazwę, o której mowa. Z reguły w tych odległych czasach o przynależności dzieci do określonej rodziny decydował ich ojciec lub rzadziej matka. Dlatego zamiast imienia dziecka często mówili: „córka Timofeevy, syn Siergiejewa lub Płatonowa”. Znaczenie nazwiska Iwanow jest podobne.
Jednak nie tylko przynależność potomstwazostała zdefiniowana w podobny sposób. Chłopi pańszczyźniani, żony i krewni, ziemia, a nawet bydło - wszystko zostało scharakteryzowane jako należące do kogoś: „własność Kuzniecow, Sidorowo lub Kowalewo”. Do XVIII wieku włącznie prawie cała populacja Rosji nie miała nazwisk. Dotyczy to również wyższej szlachty, nie mówiąc już o chłopach pańszczyźnianych. Te ostatnie przez długi czas były nazywane imieniem swojego właściciela (właściciela). Przedstawiciele wyższych sfer jako pierwsi otrzymali prawo do posługiwania się nazwiskiem. Pozostała część populacji przez długi czas miała tylko przezwiska, których pochodzenie wiąże się z ich feudalnymi panami.
Co ciekawe, w 1858 roku w prowincji moskiewskiejprzeprowadzono badanie nazwisk najczęściej spotykanych wśród mieszkańców. Dzięki badaniom okazało się, że w niektórych dzielnicach popularne obecnie Pietrowowie, Iwanowowie i Sidorowie byli wówczas zupełnie nieznani i dość rzadcy. Dopiero kilkadziesiąt lat później te nazwiska zaczęły być szeroko używane. Stało się to dzięki urzędnikom.
W 1897 r. Doszło do zjednoczenia ogólnorosyjskiegospis ludności. Wtedy to prawie wszyscy ludzie otrzymali własne nazwiska. Z reguły wyboru dokonywano na podstawie imienia, pseudonimu lub zawodu ojca lub dziadka. Dlatego wśród całej populacji Rosji najczęstszymi nazwiskami są Wasiliew, Kuzniecow, Michajłow, Jakowlew i inni. Historia nazwiska Iwanow jest podobna.
