Ни для кого не секрет, что современные systemy polityczne i prawne wielu państw europejskich budowane są według starożytnego rzymskiego typu. Prawo rzymskie stało się podstawą romańskich ram prawnych - tak zwanego prawa bezprecedensowego, które cieszy się dobrą połową współczesnych mocarstw, w tym Rosji. Ten system prawny ma następującą formę: najpierw akt normatywny, a następnie precedens. Oznacza to, że czyn nieopisany w ramach prawnych państwa nie jest przestępstwem. Ogólnie rzecz biorąc, starożytny Rzym miał ogromny wpływ na nasz świat. Weź tę samą łacinę, której faktyczną odmianą jest wiele języków Europy Zachodniej. Jednak dzisiaj porozmawiamy trochę o innym zjawisku, które przyszło do nas od starożytności w nieco zmodyfikowanej formie. I nazywa się ludem. Porozmawiajmy o tym bardziej szczegółowo.
Chociaż królowie początkowo rządzili Rzymem,potem konsulowie - faktyczni dyktatorzy, a następnie system całkowicie zmienił się na imperialny, w systemie politycznym starożytnego Rzymu zawsze istniał element demokracji.
Stoiska ludowe są pozycją wybraną spośródplebejczycy. Był zaangażowany w ochronę i patronat upokorzonych i obrażonych. Łacińskie słowo, którym trybun nazwał swoją władzę, to sacrosancta potestas, co oznacza „moc otrzymaną przez duchowe uświęcenie”.
Historia tego postu sięga wsteczstarożytny konflikt patrycjuszy - potomków pierwszych królów rzymskich - i plebejczyków, tj. zwykłych mieszkańców Rzymu. Początkowo w Senacie reprezentowani byli tylko patrycjusze, podczas gdy plebejusz nie miał tam możliwości wyboru, a w rzeczywistości byli w niższej klasie. Jednak pomimo ograniczeń prawnych niektórzy zwykli ludzie byli tak bogaci, że przyćmili (jak w przypadku własności) szlachetnych dżentelmenów, zwiększając w ten sposób ich wpływy w kręgach arystokratycznych. Czasami wybuchały również zamieszki plebejskie w Rzymie, które doprowadziły nie tylko do masowych ofiar, ale także do przejściowego załamania gospodarczego z powodu dewastacji spowodowanej przez powstanie.
Aby zapobiec ciągłemu przelewowi krwi, poniżejpod naciskiem społeczności plebejskiej Senat został zmuszony do ustalenia pozycji trybuna wybranego przez „plebejuszy z plebejczyków”. Miało to ogromny wpływ na cały system, na cały starożytny Rzym. Stanowiska ludowe mogły zawetować decyzje Senatu, które jego zdaniem naruszały plebejuszy, miały prawo osądzać osoby, które obrażały honor i godność zwykłych ludzi, a także miały osobistą nietykalność. Tak więc po pewnym czasie, dzięki wysiłkom społeczności plebejskiej, poprzez takich mężów stanu w Senacie, decyzja o zrównaniu majątku została lobbowana, jednak nawet po tym czasie trybuna ludowe nie przestały istnieć. Zaczął zajmować się sprawami zwykłych obywateli: biednych, chłopów i biednych rzemieślników, niezależnie od ich pochodzenia. Łacińskie słowo, według którego narodowe stoisko zostało nazwane wśród klientów, to patronum, co oznacza „obrońca”. Wybory na to stanowisko odbyły się w dwóch etapach: najpierw każda komisja drobiowa wybierała własnego kandydata, a następnie kandydaci byli wybierani na poziomie komisji danin.
Zasady, według których działał trybun ludowy, wnasze czasy ucieleśniają się w obywatelskiej instytucji praw człowieka. Na przykład w wielu krajach, w tym w Rosji, działa w tej dziedzinie rzecznik praw obywatelskich, do którego zadań należy ochrona i monitorowanie przestrzegania praw człowieka przez państwo. W ten sposób robi to, co w swoim czasie zrobił trybun ludu. Jednak uprawnienia współczesnego rzecznika praw obywatelskich są znacznie ograniczone w porównaniu ze starożytnym rzymskim przywódcą: nie może on wetować, nie ma immunitetu i nie ma prawa inicjowania ustawodawstwa. Jego jedyną funkcją jest kontrola organów państwowych, aw przypadku nieprzestrzegania praw człowieka wszczynanie postępowań sądowych, czyli tzw. Inicjatywy sądowej. Zgodnie z prawem Rzecznik Praw Obywatelskich nie podlega żadnej gałęzi władzy: ani władzy ustawodawczej, ani wykonawczej, ani sądowniczej.
Mamy nadzieję, że nauczyłeś się wielu nowych i interesujących rzeczy, a te informacje były dla Ciebie przydatne.
