Беззубка является одним из самых распространенных małże reprezentowane w krajowych zbiornikach. Gatunek ten żyje głównie na piaszczystym i piaszczystym dnie. Przyjrzyjmy się szczegółowo strukturze bezzębnej skorupy, dowiedzmy się, jakie życie prowadzi ten mięczak.
Biorąc pod uwagę strukturę bezzębnej skorupy, zewnętrznąa warstwami wewnętrznymi warto zaznaczyć, że taki mięczak jest niezwykle podobny do innego mięczaka pospolitego w naszych zbiornikach - jęczmienia perłowego. Muszle tych gatunków mają prawie identyczny kształt. Jednak bezzębne są bardziej masywne i mają również cienką strukturę zewnętrzną. Ponadto stworzenia te nie mają zębów po wewnętrznej stronie skorupy, tworząc rodzaj zamka, jak u jęczmienia perłowego. Stąd nazwa - bezzębne.
Biorąc pod uwagę, jak wygląda bezzębna skorupa,zewnętrzną strukturę skorupy należy zauważyć, że ta ostatnia jest utworzona z dwóch zrogowaciałych połówek ściśle przylegających do siebie. Skorupa posiada przedłużenie w przedniej części. Zwężana z tyłu. U żywego, świeżo złowionego mięczaka zawory są zawsze niezawodnie zamknięte, co stanowi odruch ochronny przed drapieżnikami.
Zbadanie wewnętrznej struktury powłokibezzębny, będziesz musiał przeciąć mięśnie wewnętrzne trzymając muszlę zamkniętą. W naturalnym środowisku muszla otwiera się poprzez kurczenie się silnego więzadła rogowego biegnącego wzdłuż całej grzbietowej części ciała mięczaka. Podczas gdy bezzębny żyje, jego powłoka ochronna pozostaje zamknięta przez większość czasu. Kiedy zwierzę umiera, mięśnie rozluźniają się, a klapy otwierają się dobrowolnie.
Należy zauważyć, że struktura bezzębnej skorupyi ślimak stawowy, a także ten sam jęczmień perłowy są prawie identyczne. W rzeczywistości zewnętrzna skorupa mięczaka jest zrogowaciałą warstwą wapienną pokrytą skamieniałą, brązowawą, oleistą powłoką. Jeśli kawałek zlewu zostanie umieszczony w roztworze kwasu solnego, z materiału będą aktywnie wydobywać się pęcherzyki gazu. Wskazuje to na organiczną strukturę zewnętrznej skorupy mięczaka.
Badając bezzębną strukturę, możesz to zobaczyćwewnątrz muszli znajduje się warstwa masy perłowej, która wygląda jak cienkie płytki zachodzące na siebie. Powierzchnie zlewów mają atrakcyjny opalizujący połysk.
Ogólnie rzecz biorąc, zrogowaciała część ciała mięczaka składa się z trzech warstw. Zewnętrzną część skorupy tworzy zrogowaciała warstwa wapna. Wnętrze bezzębnej skorupy wyłożone jest warstwą porcelany i masy perłowej.
Badając, czym są bezzębni,budowę mięczaka należy mówić o wewnętrznej, płaszczowej jamie takiego zwierzęcia. Otwierając zawory muszli, można zobaczyć złożone struktury skóry, które znajdują się po obu stronach ciała. Krawędzie takich tkanek miękkich płynnie przechodzą do skorupy i są połączone ze zrogowaciałymi strukturami mocnymi więzadłami.
Struktura zewnętrzna bezzębnego jest wystarczająco przedstawionakonstrukcje odporne na naprężenia mechaniczne. Z kolei wnętrze mięczaka jest niezwykle miękkie. Z tego powodu zwierzęta te są również nazywane miękkimi. Narządy wewnętrzne znajdują się w płaszczu, zagiętej jamie. Aby je zobaczyć, wystarczy odwrócić tkanki miękkie.
Zawory muszlowe z tyłu ciała mięczakaluźno zadokować. Jest tu mała szczelina, przez którą do zlewu wpływa świeża woda. Ciecz jest filtrowana przez narządy trawienne bezzębnych i odprowadzana na zewnątrz przez specjalny górny otwór na ciele. Ruch wody w jamie płaszcza wspomagany jest rytmicznymi wibracjami tak zwanych rzęsek okrywających narządy wewnętrzne mięczaka.
W jamie płaszcza mięczaka znajdują się skrzela.Od innych tkanek miękkich można je odróżnić charakterystycznym brązowym odcieniem. Każda wewnętrzna strona zastawki pancerza zawiera parę skrzeli. Woda, która wpływa do zlewu, dostarcza bezzębnym nie tylko składniki odżywcze, ale także tlen.
Jeśli chodzi o układ nerwowy, ma go bezzębnyjest prymitywny i składa się z kilku par węzłów nerwowych. Za pomocą włókien nerwowych znajdujących się w tkankach miękkich mięczak odbiera bodźce i reaguje na nie. Tak więc, gdy dotkniesz otwartej skorupy, jej okiennice instynktownie się zamkną.
Bezzębne to stworzenia heteroseksualne.Na zewnątrz kobiety nie różnią się od mężczyzn. W okresie godowym mięczaki koncentrują się na określonym obszarze zbiornika. Samce wrzucają nasiona do wody. Plemniki dostają się do organizmu samic przez specjalny syfon, po czym rozpoczyna się zapłodnienie jaj. Z tego ostatniego rozwijają się larwy. Za pomocą tego samego syfonu wyrzucane są jeszcze nie w pełni uformowane osobniki.
Trzepocząc początkami zastawek, larwy wyłaniają się zdno i postaraj się zdobyć przyczółek na łuskach pływających ryb. Ponadto na ciele ryby tworzy się rodzaj kokonu. Wewnątrz mięczak nadal się rozwija i powiększa. Po kilku tygodniach młode bezzębne chrząszcze, których budowa upodabnia się do dorosłych, rozrywają skórę „żywiciela” i opadają na dno zbiornika. Tak więc, faktycznie pasożytując na rybach, larwy mięczaków zajmują nowe siedliska.
Bezzębny, którego budowa została opisana powyżej,prowadzić siedzący tryb życia. Takie mięczaki żerują biernie. Bezzębny filtruje z wody prymitywne organizmy i cząsteczki roślin. Te ostatnie wchodzą do jamy płaszcza przez płaty jamy ustnej - małe skórzaste fałdy znajdujące się w przedniej części ciała. Dzięki ruchowi rzęsek pożytecznych substancje są wprowadzane do narządów trawiennych.
Podążać za bezzębnym stylem życia izachowaniu w swoim naturalnym środowisku wystarczy umieścić mięczaka w akwarium o piaszczystym dnie. Po jakimś czasie widać otwarcie zaworów płaszcza. Przez powstałą szczelinę pojawi się skórzasta fałda, dzięki której zwierzę porusza się po dnie. Samo bezzębne pozostawia płytkie rowki na powierzchni piasku. W ciągu godziny mięczak jest w stanie pokonać odległość nie większą niż 30-40 centymetrów.
Jak widać, zęby bezzębne są typoweprzedstawiciele prymitywnych małży dwuskorupowych. Takie zwierzęta są masowo osiedlane w stawach i rzekach, ponieważ nie mają naturalnych wrogów. W przeciwieństwie do tych samych ostryg i małży, ludzie nie jedzą bezzębnych.
