Tematem tego artykułu jest gra. "Na dole"... W tej pracy jest dużo aforyzmów, ponieważ jest zbudowana na dialogach.
Na początku XX wieku w kraju zaszły głębokie przemiany, na które cierpieli zwykli ludzie. Kilka aforyzmów ze sztuki Gorkiego "Na dole" stał się bardzo popularny w czasach sowieckich. "Człowieku - to brzmi dumnie!" - mówi Satin. W twórczości Gorkiego są jednak obrazy, które pozwalają wątpić w te słowa.
Autor wcielił się w ludzi w sztuce, pozbawieni wszelkiego rodzaju świadczenia społeczne. W końcu pozbawiony na zawsze. Satyna wydane kilka lat więzienia. Kiedy już popełnił morderstwo, trafił do schronu, z którego nie było mu już dane się wydostać. "Co to jest prawdziwe?" - pyta Pytanie Satin. A on sam odpowiada: "Prawda jest człowiekiem".
Aforyzmy ze sztuki Gorkiego "Na dole" - to przede wszystkim słowa tajemniczego wynalazcy i mędrca Łukasza. Satyna jest w pewnym sensie kontynuacją filozofii włóczęgi bez paszportu. Wszystkie aforyzmy Łukasza i Satina ze sztuki "Na dole" wpływają jednak na pojęcia takie jak kłamstwa, miłosierdzie i wiara jest tworzone wrażenie, że te postacie mówią o zupełnie innych sprawach.
W jednym z aktów Satin mówi o kłamstwie. On dzwoni jej religia panów i niewolników. Prawda jest bogiem wolnego człowieka. Żaden z bohaterów Gorkiego nie wykazuje siły. Każdy woli wierzyć w bajki Łukasza i mieć nadzieję, że wszystko się ułoży.
Ten bohater nigdy nie był w więzieniu. Wybiegłem z domu do schroniska, żeby przypadkowo nie zabić żony i jej kochanek. Życie tutaj nie mogło nie pozostawić śladu w jego duszy. On, podobnie jak inne postacie, nie ma odwrotu. "Był szczery, ale tylko przedwczoraj wiosną" - aforyzm ze sztuki "Na dole"... To zdanie należy do Bubnova. Dotyczy każdego mieszkańca schroniska. Kolejna wypowiedź Bubnova - "Zawsze lepiej wyjechać na czas"... Nie ma co wątpić w te słowa, jednak z ust osoby, która znajduje się na spotkaniu towarzyskim i nie akceptuje żadnych prób ucieczki, brzmią nieszczerze.
Dziedziczny złodziej, w przeciwieństwie do innychbohaterowie sztuki nie widzi szczególnej tragedii w swoim pobycie w schronisku. Vaska Ashes nie znała innego życia. On jest złodziejem, jego ojciec był złodziejem. Chociaż oczywiście chciałby coś zmienić w swoim życiu. Luke daje mu nadzieję. Jednak wędrowiec zachęcający wszyscy mieszkańcy schroniska. Słowa Asha nie stały się aforyzmami. W grze "Na dole" ta postać wydaje się symbolizować beznadziejność. Człowieka, który nauczył się kraść, zanim zaczął mówić ledwie może stać się pełnoprawnym członkiem społeczeństwa. Taka myśl pojawia się po przeczytaniu dzieła Gorkiego. Popiół okazuje się na Syberii. Ale nie z Nataszą, jak przewidział Luke, ale jako skazaniec.
Los tej postaci to kluczowy moment fabuły, ujawniający stosunek autora do Łukasza. W końcu obiecał Aktorże na pewno zostanie wyleczony. Podobno istnieją kliniki, które za darmo pozbywają się alkoholizmu. Ale takich szpitali nie ma. Zostawiają go ostatnie siły, popełnia samobójstwo. "Talent to wiara we własne siły!" - te słowa Aktor może stać się aforyzmem. W grze "Na dole" los Aktorto chyba najsmutniejsza fabuła.
Kto patrzy - znajdzie... Łukasz przypadkowo lub celowo wypowiada łacińskie przysłowie, sugerując swoim nowym znajomym, że powinni wierzyć w jego opowieści. W końcu mam nadzieję daje siły. Wizerunek Łukasza jest raczej kontrowersyjny. Jego dokładna biografia nie jest znana. Luca nagle pojawia się we flophouse i przyciąga uwagę wszystkich. jej mieszkańcy. Wyraża się w krótkich frazesach, aforyzmach, czasem nawet alegoriach. O sobie prawie nic nie mówi. Mówi o swoim życiu "bardzo pognieciony, dlatego jest miękki".
Luka przywiązuje dużą wagę do otaczających go osób. Wszystkich stara się uspokoić dobrym słowem. Budzi nadzieję Prochi w Aktori innych cierpiących. Ale później okazuje sięże wszystkie jego słowa są kłamstwami.
Luka jest główną postacią spektaklu. W końcu głównym wątkiem fabularnym jest spór prawda... Istnieje opinia, że sam Gorky byłniezadowolony z tego obrazu. Początkowo pisarz chciał rzekomo pokazać to w bardziej brzydki sposób. Nie możesz zmienić swojego życia, jeśli nic nie robisz, a tylko śnisz. ZA Łukasz jakby głosił kłamstwo. Być może pisarz był zbyt stronniczy w stosunku do swojego bohatera. Łukasz mówi o miłosierdziu. W satynie chodzi o akcję. Te postacie wzajemnie się uzupełniają.
Gorky jednak stawia główny zarzut nie podstępnemu staruszkowi, ale mieszkańcom schroniska, którzy nie mogą znaleźć w sobie siły do walki z trudną rzeczywistością. Niezadowolenie rzeczywistość i krytyczny stosunek do niej to typowa rosyjska cecha. To ona tak często ingeruje w zmieniającą się rzeczywistość na lepsze.
