Stałe i przerywane objawy czasownika

Nietrwały znak czasownika - co to jest?Odpowiedź na to pytanie znajdziesz w materiałach prezentowanego artykułu. Ponadto opowiemy o tym, jakie kształty ma ta część mowy, jak się rozwija, itp.

Informacje ogólne

Zanim zrozumiesz, jakie istnieją trwałe i nietrwałe znaki czasownika, należy powiedzieć, że ogólnie ta część mowy jest.

Czasownik to część mowy, która określa stan lub działanie obiektu i odpowiada na pytania „co robić?” I „co robić?”.

Formy czasownika

Każdy czasownik ma następujące formy:

• PoczątkowaCzasami nazywa się to formą bezokolicznikową lub nieokreśloną. Czasowniki takie kończą się na -ty, -ty lub -ch, to znaczy na przyrostkach formujących (na przykład: strażnik, kwiatek, kąpiel itd.). Nieokreślona forma czasownika odnosi się tylko do stanu lub działania i nie wskazuje liczby, godziny ani osoby. Jest to tak zwana niezmienna postać. Ma tylko ciągłe znaki.
• Formy koniugatu, to znaczy nie będąc bezokolicznikiem. Z reguły mają stałe i niestabilne znaki czasownika.
• Komunia
• Komunia

Aby więc poprawnie skomponować tekst listu, powinieneś wiedzieć, że prezentowana część mowy ma:

• niespójny;
• ciągłe objawy czasownika.

Czasowniki nieregularne

Przerywane formy obejmują:

• liczba
• nastrój
• płeć;
• twarz;
• czas

Należy zauważyć, że każda z tych cech ma swoje własne cechy.

Skłonność

Wszystkie czasowniki mają 3 formy nastrojów.Ten znak pokazuje, jak osoba mówiąca ocenia działanie. Innymi słowy, korzystając z tego formularza, możesz dowiedzieć się, czy uważa to za pożądane, możliwe lub rzeczywiste pod jakimkolwiek konkretnym warunkiem.

• Orientacyjny. Taka skłonność pokazuje, że pewne działanie faktycznie się dzieje, nastąpi lub kiedykolwiek się wydarzyło. Oto przykład: jeść, jeść i jeść.
• Tryb subjunctive, czyli tak zwany tryb warunkowy. Zwykle pokazuje, że może się wydarzyć jakaś akcja, ale tylko pod pewnymi warunkami. Oto przykład: bBez ciebie nie przeżyłbym i umarłbym w drodze... Jak widać na przykładzie, tryb warunkowy jest tworzony z czasu przeszłego przez dodanie cząstki „będzie” (lub „b”). Co więcej, ta cząstka jest zapisywana oddzielnie od czasownika.
• Tryb rozkazujący. Formularz ten oznacza czynność, której wykonania się zażądano, nakazano, doradzono lub nakazano. Podajmy przykład: Idź szybciej.

Czas

Termin „zmienne cechy czasownika” mówi sam za siebie. Oznacza to, że ta część mowy zmienia się w czasie. Jednak dotyczy to tylko czasowników w trybie oznajmującym.

Przyjrzyjmy się więc bliżej, jak taka część mowy zmienia się w czasie:

• Czas teraźniejszy. Formalnie jest wyrażane przez takie osobiste zakończenia, jak -y, -yu, -th, -th, -th, -e itd. (Na przykład: chodzenie, myślenie, działanie, śnienie, noszenie itp.).Należy zwłaszcza zauważyć, że teraźniejszość oznacza proces, który obecnie zachodzi. Co więcej, on sam może nie być w teraźniejszości, ale w przeszłości lub przyszłości. Podajmy przykład: Biegnie przede mną. Myślała, że ​​biegnie przede mną. Znowu pobiegnie przed siebie.
• Czas przyszły. Jak wiecie, oznacza to proces, który nastąpi wkrótce. Na przykład: Wieczorem pójdę na spacer... Należy również zauważyć, że czas przyszły jest również obecny dla doskonałych i niedoskonałych czasowników. Chociaż w tych przypadkach wyraża się to inaczej (Przeczytam - przeczytam, zaśpiewam - zaśpiewam, pójdę na spacer - pójdę na spacer itp.).
• Czas przeszły. Taki czas oznacza czynność, która już minęła (na przykład: chodził, robił, pomyślał). Ta forma jest tworzona przez dodanie przyrostka -l-.

Numer

Nietrwałe znaki czasownika to te znaki, które w razie potrzeby mogą zmienić słowo w odpowiednim czasie, osobę itp. Liczba jest również znakiem niestałym. To może być:

• Jedyny: zrób, czekaj, idź, idź, idź i tak dalej
• Liczba mnoga: zrób, czekaj, idź, idź, idź i tak dalej

Twarz

W formach czasu przyszłego i teraźniejszego wszystkie czasowniki zmieniają się dla następujących osób:

• Pierwsza osoba wskazuje, że proces jest prowadzony przez prelegenta: śpiewam, śpiewamy;
• Druga osoba wskazuje, że słuchacz wykonuje akcję: milczysz, milczysz;
• 3. osoba wskazuje, że akcja jest wykonywana przez osobę, która nie bierze udziału w dialogu: to, on, ona idzie, oni idą.

Należy również zauważyć, że niektóre czasownikiwywołać dowolną czynność lub stan, który występuje bez udziału określonej osoby, jakby samoczynnie. Takie czasowniki nazywane są bezosobowymi. Podajmy przykład: Dreszcze. Dzień się kończy. Robi się ciemno.

Rodzaj

Jakie są inne nietrwałe znaki czasownika? Oczywiście rodzaj również należy do nich. Jednak ta forma jest nieodłączna tylko dla czasowników w liczbie pojedynczej, warunkowej i czasie przeszłym:

• Kobiecy: miałbym.
• Męska płeć: miałbym.
• Płeć nijaka: miałbym.

Teraz wiesz, jak zmienneistnieją morfologiczne znaki czasownika i jak zmienia się ta część mowy zgodnie z nimi. Należy jednak zauważyć, że oprócz nietrwałych istnieją również formy trwałe. Rozważmy je bardziej szczegółowo.

Znaki czasownika są stałe

Jeśli skontaktujemy się z Tobą i zapytamy:„Nazwij zmienne znaki czasownika”, wtedy z pewnością zrobisz to bez wahania. Ale co powiesz, jeśli chcą usłyszeć od ciebie listę i różnice w stałych cechach czasownika?

Tak więc te formularze obejmują:

• widok;
• przechodniość;
• powrót;
• koniugacja.

Zobacz

Absolutnie wszystkie czasowniki są niedoskonałe lubdoskonały wygląd. Ten znak pokazuje dokładnie, jak przebiega akcja. Jak wiecie, wszystkie czasowniki tego rodzaju doskonale odpowiadają na pytanie: „co robić?” Ponadto wskazują wynik działania, jego zakończenie, początek lub koniec (np. co robić? - Wstań).

Czasowniki rodzaju doskonałości mogą się zmieniać w przeszłości (co zrobiłeś? - wstał) i przyszły czas największej oglądalności (co oni zrobią? - stanie)... Nie ma takiej cechy w czasie teraźniejszym.

Niedoskonałe czasowniki odpowiadają na pytanie: „co robić?” Ponadto, wyznaczając jakąkolwiek czynność, nie wskazują jej wyniku, kompletności, początku ani końca: Wstań... Takie czasowniki mają przeszłość (co oni robili? - wstał), obecny (co oni robią? - Wstań) i przyszły trudny czas (co zrobisz? - Wstanę). Również niedoskonała forma ma nieokreśloną formę czasownika (co to zrobi? - wstanie, zatańczy itp.).

Należy szczególnie zauważyć, że w języku rosyjskim występuje niewielka liczba czasowników dwugatunkowych. Takie słowa, w zależności od kontekstu, mogą stać się doskonałe lub niedoskonałe (dowodzić, ożenić się, zbadać, wykonać, aresztować, poślubić, zaatakować, zbadać itp.).

Oto przykład:

• Po całym mieście rozeszły się pogłoski, że sam król zabije swoich wrogów. W tym przypadku czasownik „wykonuje” odpowiada na pytanie „co on robi?” i ma niedoskonały wygląd.
• Po całym mieście rozeszły się pogłoski, że sam król zabije kilku buntowników. W tym przypadku czasownik „wykonać” odpowiada na pytanie „co on zrobi?” i ma doskonały wygląd.

Możliwość zwrotu

Forma nawrotów jest również stałą cechą. Zatem czasowniki z postfiksem -sya lub -s nazywane są zwrotnymi. Na przykład: bić, przysięgać i tak dalej. Reszta jest nieodwołalna. Na przykład: bić, karcić, myśleć i tak dalej

Przechodniość

Wszystkie czasowniki są podzielone na nieprzechodnie i przechodnie. Te ostatnie oznaczają proces, który przechodzi do innego tematu. Jego nazwę można wyrazić:

• Rzeczownik występujący w dopełniaczu bez przyimka i oznaczający część czegoś. Na przykład: odetnij oleje, napij się herbaty i tak dalej
• Rzeczownik (lub zaimek), który występuje w bierniku i nie ma przyimka. Na przykład: przejrzyj magazyn, zobacz.
• Rzeczownik (lub zaimek) występujący w dopełniaczu nie ma przyimka, ale towarzyszy mu negacja. Na przykład: nie mam dokumentów, nie widzę jej.

Wszystkie inne czasowniki są uważane za nieprzechodnie (baw się w lesie, wierz w sprawiedliwość itp.).

Koniugacja

O jakim zmiennym znaku czasownika możeszużywaj do pisania pięknych stylistycznych pism, wiesz. Jednak to nie wystarczy do skompilowania kompetentnego tekstu. W końcu bardzo ważne jest, aby wiedzieć, jak czasowniki są zapisywane w takiej czy innej koniugacji.

Jak wiesz, w tej formie końcówki czasowników zmieniają się. Z kolei koniugacje zależą od osoby i liczby danego słowa.

Aby więc napisać kompetentny list, musisz pamiętać, że:

• Czasowniki pierwszej koniugacji mają końcówki: -eh (-eh), -y (-yu), -ete (-yot), -ete (-ete), -em (-em) i -out (-yut ). Podajmy przykład: pracujesz, chcesz, wyje, jesz, biegasz i tak dalej
• Czasowniki drugiej koniugacji mają końcówki: -you, -y (-yu), im, -it, -at (-yat) lub -ite. Podajmy przykład: rosnąć, karmić, kochać, mijać, niszczyć i tak dalej