Nazistowski aktywista Streicher Julius został jednym z nichoskarżony w procesach w Norymberdze po zakończeniu II wojny światowej. Został skazany na śmierć, chociaż nie uczestniczył bezpośrednio w niszczeniu cywili. W związku z tym pojawił się tak zwany incydent Streicher, który reprezentuje odpowiedzialność za przestępstwa w dziedzinie propagandy.
Syn nauczyciela w katolickiej szkole Streichera Juliusaurodził się w 1885 roku. Był jedną z niewielu kluczowych postaci w partii nazistowskiej, która była starsza od Hitlera. Streicher pochodził z Bawarii, gdzie spędził młodość. Jego życie, podobnie jak życie wszystkich jego rówieśników, było pod wielkim wpływem pierwszej wojny światowej. Młody nauczyciel zgłosił się na ochotnika do wojska, gdzie otrzymał kilka nagród za odwagę.
Klęska Niemiec w wojnie z Ententąpotężny cios dla jej społeczeństwa. Streicher Julius był narażony na nastroje antysemickie i nacjonalistyczne. W latach pokoju w Republice Weimarskiej nastąpił wzrost skrajnych prawicowych sił politycznych. Były nauczyciel porzucił karierę nauczycielską i zaczął uczestniczyć w życiu publicznym.
W 1919 r. Powstała Partia Socjalistyczna.Niemcy, założona przez Streichera Juliusa. Był utalentowanym organizatorem, potrafił zjednoczyć ludzi o podobnych poglądach. Jego partia wyróżniała się skrajnie prawicowymi i antysemickimi poglądami. W tym sensie organizacja Streichera była jak grupa aktywistów, którzy zjednoczyli się wokół młodego Adolfa Hitlera. Jego Narodowa Socjalistyczna Niemiecka Partia Pracy rozpoczęła także w Bawarii.
W 1921 roku Hitler prawie stracił wszystkichich zwolennicy. Kiedy wyjechał do Berlina, aby nawiązać kontakty z podobnie myślącymi ludźmi w stolicy, niektórzy członkowie nazistowskiej partii w Monachium postanowili przejść do Streicher. Wśród uciekinierów był założyciel NSDAP, Anton Drexler. Oskarżył Hitlera o dyktaturę i niemożność wysłuchania pozycji przeciwników.
Pomimo ogromnej démarche w partii, przyszłośćFührerowi udało się odzyskać pozycję dzięki talentowi oratorskiemu. Wtedy zaczął ściśle współpracować ze Streicherem. Obaj skrajnie prawicowi politycy mieli wiele wspólnego. Ostatecznie Socjalistyczna Partia Niemiec dołączyła do NSDAP, który był przede wszystkim promowany przez Streichera.
Później stał się jednym z bliskich współpracowników HitleraPucz piwa. Była to nieudana próba dojścia nazistów do władzy w Niemczech w 1923 r. Kiedy konwój kibiców Hitlera szedł ulicami Monachium, Streicher był na czele. Już w latach Trzeciej Rzeszy Führer pochlebnie mówił o oddaniu swego partnera, przejawionym w najtrudniejszym momencie.
W kwietniu 1923 r. Streicher zaczął publikowaćwłasna gazeta. Otrzymała imię „Szturmowiec”. Przypadek Streicher jest z nim powiązany. Najbardziej radykalne materiały w kraju pojawiły się w prasie, oskarżając Żydów o wiele zbrodni przeciwko Niemcom. Na przykład w niektórych artykułach powiedziano, że Żydzi popełniają rytualne morderstwa niemieckich dzieci. Popularne stały się również oskarżenia Żydów o różne katastrofy (zniszczenie sterowca Hindenburg, ataki terrorystyczne itp.).
Narastały nastroje antysemickie„Sturmovik” znalazł odpowiedź wśród zwykłej niemieckiej populacji. Ale chociaż istniała demokratyczna potęga Republiki Weimarskiej, Streicher okresowo miał problemy. Tak więc w latach 20. został zwolniony ze szkoły za skrajne prawicowe występy przed uczniami. Syndrom Streichera polega na tym, że ten propagandysta sprawił, że inni uwierzyli, że Żydzi i inni wrogowie ludu byli winni za wszystkie kłopoty. Jego działalność była jedną z przyczyn Holokaustu, który miał miejsce w III Rzeszy.
Zanim partia nazistowska doszła do władzyzorganizował swoją strukturę, która przetrwała do końca wojny. Utworzono posty Gauleiter. Byli to przywódcy komórek partyjnych na poziomie regionalnym. W 1925 r. Streicher został Gauleiter z Norymbergi, aw 1929 r. - Gauleiter z Frankonii. Stał się także jednym z czołowych dowódców oddziałów szturmowych.
Jako Gauleiter Streicher zasłynąłrelacja o jego okropnym stosunku do więźniów i członków mniejszości narodowych. Wszystko to wydarzyło się już w czasie, gdy partia nazistowska była jedyną partią w kraju. Ze względu na swój nie do zniesienia charakter Streicher wiele starł się z innymi wysoko postawionymi funkcjonariuszami NSDAP.
Najdłuższa była jego kłótnia z Góringiem.Streicher publicznie wyśmiał swojego przeciwnika na łamach Sturmovika. Na jakiś czas uszło mu to na sucho. W tym samym czasie inni nazistowscy przywódcy również nie lubili redaktora gazety z powodu jego chciwości i korupcji. W 1940 roku przeprowadzono audyt finansowy całej działalności dziennikarskiej Streichera. Stwierdzono liczne naruszenia. Jednocześnie został odwołany ze wszystkich stanowisk partyjnych, ponieważ NSDAP uważała, że jego zachowanie bardzo zaszkodziło reputacji partii.
Niemniej jednak sprawa Streichera jest również jegooparte na zaufaniu relacje z Hitlerem. Być może dzięki dawnej przyjaźni z Führerem redaktor naczelny „Sturmovika” nie podlegał żadnym represjom. W latach wojny skoncentrował się na pracy w gazecie. W tym czasie miał wiele materiałów do opublikowania. Holokaust w Niemczech był w pełnym rozkwicie. Żydów wysyłano do obozów koncentracyjnych pod naciąganym pretekstem, gdzie wykorzystywano ich jako bezpłatną siłę roboczą. Kiedy alianci znaleźli się na granicy Rzeszy, zaczęli masowo pozbywać się Żydów, stosując komory gazowe, egzekucje i inne metody egzekucji.
Te okrucieństwa, które miały miejsce w Niemczechstosunek do Żydów i innych budzących zastrzeżenia, był rezultatem totalnej propagandy, której częścią była sprawa Streichera. Co to jest i jak silny był jego wpływ na umysły współczesnych, historycy nadal studiują.
Streicher nadal mieszkał w Bawarii.W maju 1945 roku został aresztowany przez Amerykanów, kiedy całe Niemcy zostały już zajęte przez aliantów. Na propagandystę czekał Trybunał Norymberski, w którym sądzono głównych nazistowskich zbrodniarzy. Wielu z nich popełniło samobójstwo, zdając sobie sprawę z przegranej wojny. Niektórzy przecięli żyły lub powiesili się za kratami podczas śledztwa.
Streicher tego nie zrobił.Został oskarżony o podżeganie do mordu na ludności żydowskiej. To była zbrodnia przeciwko ludzkości. Wśród skazanych na śmierć był Julius Streicher. Norymberga była stolicą Frankonii, gdzie niegdyś był gauleiterem.
Zamachowcy-samobójcy zostali straceni przez powieszenie. Julius Streicher nie był wyjątkiem. Ostatnie słowa zbrodniarza brzmiały: „Heil Hitler!” Dowodem na to był kat, który wykonał wyrok.
