Promienie rentgenowskie zostały odkryte przez V.K.Promienie rentgenowskie w 1895 r. Nazywane są promieniami rentgenowskimi. Przez następne dwa lata naukowiec był zaangażowany w ich badania. W tym okresie powstały pierwsze lampy rentgenowskie. Są najczęstszym źródłem promieniowania.
Stwierdzono, że twarde promieniowanie rentgenowskie może przenikać różne materiały, a także ludzkie tkanki miękkie. Ten ostatni fakt szybko znalazł zastosowanie w medycynie.
Odkrycie promieni rentgenowskich w tym czasie przyciągnęło uwagę naukowców z całego świata. W następnym roku, po ich odkryciu, opublikowano ogromną liczbę prac dotyczących ich badań i wykorzystania.
Wielu naukowców badało właściwości promieni rentgenowskich.
J.Stokes przewidział ich elektromagnetyczną naturę, co eksperymentalnie potwierdził C. Barcl, który również odkrył polaryzację. Niemieccy fizycy Knipping, Friedrich, Laue ujawnili dyfrakcję (zjawiska związane z odchyleniem od propagacji prostoliniowej). W 1913 r. Bragg i Wulf niezależnie odkryli prostą zależność między długością fali, kątem dyfrakcji i odległością między pobliskimi płaszczyznami atomowymi na krysztale. Wszystkie powyższe prace stanowiły podstawę strukturalnej analizy rentgenowskiej. Wykorzystanie widm do analizy materiałów elementarnych rozpoczęto w latach dwudziestych XX wieku. Główną rolę w rozwoju badań i zastosowania promieniowania ma Instytut Fizyko-Techniczny, założony przez A.F. Ioffe.
Najczęstsze źródło promienijest lampą rentgenowską. Źródłami mogą być jednak pojedyncze izotopy promieniotwórcze. W tym przypadku niektóre bezpośrednio emitują promieniowanie rentgenowskie, podczas gdy w innych promieniowanie jądrowe (cząstki a lub elektrony) bombarduje metal emitujący promieniowanie. Rurka ma znacznie wyższe natężenie promieniowania niż źródła izotopowe. Jednocześnie wymiary, koszt i ciężar źródeł izotopowych są nieporównywalnie mniejsze niż w przypadku instalacji rurowej.
Źródła miękkich promieni rentgenowskichmogą stać się synchrotronami i elektronicznymi urządzeniami pamięci. Intensywność promieniowania synchrotronów jest o dwa do trzech rzędów wielkości wyższa niż promieniowanie lampy w pewnym obszarze widma.
Naturalne źródła emitujące promieniowanie rentgenowskie obejmują Słońce i inne obiekty w kosmosie.
Zgodnie z mechanizmem występowania widma i samo promieniowanie może być charakterystyczne (liniowe) i hamujące (ciągłe).
W drugim przypadku szybkie cząstki (naładowane) są emitowane za pomocą widma rentgenowskiego ze względu na ich spowolnienie w procesie interakcji z atomami docelowymi.
W wyniku tego powstaje promieniowanie liniowejonizacja atomowa z wyrzutem elektronu z jednej ze skorup atomu. Takie zjawisko może wynikać z zderzenia atomu i szybkiej cząstki, na przykład z elektronem (pierwotne promieniowanie rentgenowskie) lub absorpcji fotonu przez atom (rentgen fluorescencyjny).
Może tworzyć interakcja promieni z materiąefekt fotoelektryczny towarzyszący ich absorpcji lub dyspersji. Zjawisko to wykrywane jest, gdy gdy atom absorbuje foton, pierwszy emituje jeden z wewnętrznych elektronów. Następnie może wystąpić albo promieniowanie przejścia atomu z emisją fotonu promieniowania charakterystycznego, albo wyrzucenie drugiego elektronu podczas przejścia niepromienistego.
Под воздействием рентгеновских лучей на кристаллы jony niemetaliczne (na przykład sól kamienna) powstają w niektórych miejscach w sieci atomowej z dodatnim ładunkiem dodatkowym, a nadmiar elektronów pojawia się w ich pobliżu.
