Wyrażenie „… autokrata Wszechrosji, Moskwy, Kijowa…” jest znane wielu osobom i jest silnie kojarzone z lekcjami historii. Rzeczywiście, od tych słów zaczął się tytuł cesarzy rosyjskich.
Autokrata jest tłumaczony z języka greckiego„autokrata” (αύτοκράτωρ) iw swej istocie oznacza władcę kraju obdarzonego nieograniczoną władzą. Taka głowa państwa jest jednocześnie władzą ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą i nie podlega ograniczeniom w działaniach i decyzjach ani parlamentu, ani ministrów.
Słowo „autokrata” stało się tytułem królewskimza czasów Iwana III Ciemnego, a mianowicie w 1493 r., kiedy to rozdarły się ostatnie nitki, podporządkowując Moskwę władzy Tatarów mongolskich. Stopniowo królestwo rosło, a do tytułu dodano nazwy zaanektowanych ziem - Biały, Nowogród, Kijów i inne.
Na początku XX wieku posiadał tytuł cesarza Rosjipół nowoczesnego arkusza, a wymówienie go zajęło 3 minuty. Pomimo tego, że po wydarzeniach 1905 roku w kraju pojawił się parlament, ostatni car Mikołaj II Romanow nadal był nazywany „Wszechrosyjskim Autokratą…”.
Z punktu widzenia nauk o języku autokrata jest rzeczownikiem rodzaju męskiego, ożywionym, pospolitym. Ma 2 rdzenie, takie jak słowa, takie jak szósta klasa, językoznawca, staroruski i inne.
Podczas analizowania słowa tworzone są następujące części:
| root | siebie (od słowa niezależne) |
| interfix - samogłoska łącząca | o |
| root | utrzymać (od słowa power - country) |
| sufiks | ets |
Zatem analiza jego części składowych pozwala stwierdzić, że słowo „autokrata” jest tytułem oznaczającym „niezależny władca kraju”.
W naszych czasach słowo to jest przestarzałe i poznaj jetylko w podręcznikach historii. Jednak władza królewska na świecie przetrwała i jest szeroko rozpowszechniona zarówno w Europie, jak iw mniej cywilizowanych państwach Wschodu i Afryki. Władcy w nich nazywani są inaczej - królem, sułtanem lub królem. W literaturze (zwłaszcza medialnej) używa się innych słów, które w istocie są synonimami słowa „autokrata”. To jest monarcha, władca, głowa państwa, posiadacz korony, monarcha, nosiciel porfiru, suweren, nosiciel najwyższej władzy, władca.
Te słowa są zwykle używanewyznaczenie miejsca osoby w hierarchii. Ale takie określenia jak „despota” i „tyran” są często używane. Zatem negatywne nastawienie wyraża się nie w stosunku do konkretnej osoby, ale w stosunku do samej idei władzy dziedzicznej.
