Największe spostrzeżenia z biologii XIX-XXStulecia są słusznie uważane za prace Charlesa Darwina nad ewolucją, Gregora Mendela nad dziedzicznością i zmiennością, a Thomasa Hunta Morgana nad genami i chromosomami. To praca Morgana otworzyła eksperymentalną ścieżkę rozwoju genetyki. Gregor Mendel i Thomas Hunt Morgan są biologami, którzy stali się luminarzami i założycielami genetyki, i wszyscy współcześni biolodzy molekularni powinni być im wdzięczni. Ich intuicyjnie wybrane obiekty badawcze otworzyły drzwi do świata dekodowania genomu, inżynierii genetycznej i selekcji transgenicznej.
Biografia Thomasa Hunta Morgana nie zawieratragiczne odrzucenie przez kolegów, prześladowanie ich pomysłów, samotność, niezasłużone zapomnienie i nieważność w życiu. Przez długi czas mieszkał w otoczeniu bliskich ludzi, zbudował udaną karierę jako badacz i nauczyciel, stał się jedną z luminariów i ikon podstawowej genetyki - nauki, której przedstawiciele otrzymują dziś więcej Nagród Nobla niż naukowcy z jakiejkolwiek innej dziedziny.
Twórczość Thomasa Hunta Morgana i jegowspółautorzy z początku XX wieku pochłonęli wszystkie zgromadzone dane genetyczne, wyniki badań podziału komórkowego (mitozy i mejozy), wnioski dotyczące roli jądra komórkowego i chromosomów w dziedziczeniu postaci. Jego teoria chromosomów wyjaśniła naturę dziedzicznych patologii człowieka, umożliwiła eksperymentalną zmianę dziedzicznej informacji i stała się początkiem nowoczesnych metod badań genetycznych. Nie będąc pionierem, Thomas Hunt Morgan sformułował postulaty teorii, która zmieniła świat. Po jego pracy fantazje pisarzy o przedłużaniu życia, przekształcaniu człowieka i tworzeniu nowych organów stały się kwestią czasu.
Dzień jesieni, 15 września 1866 r. W mieścieLexington w Kentucky urodził się jako siostrzeniec legendarnego generała Konfederacji Francisa Gent Morgana i prawnuk pierwszego milionera południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych. Jego ojciec Charleston Hunt Morgan to odnoszący sukcesy dyplomata, konsul Ameryki na Sycylii. Matka - Ellen - wnuczka autora amerykańskiego hymnu narodowego Francis Scott Key. Thomas interesował się biologią i geologią od dzieciństwa. Od dziesięciu lat zbierał cały swój wolny czas w pobliżu kamieni, piór i ptasich jaj w górach Kentucky. Wraz z wiekiem pomagał zespołom badawczym USGS przez całe lato w górach, które były już dla niego rodzime. Po ukończeniu szkoły chłopiec wstąpił do Kentucky College, w 1886 r. Uzyskał tytuł licencjata.
Po ukończeniu studiów wszedł Thomas Morganjedyny uniwersytet w tym czasie został nazwany na cześć Johna Hopkinsa w Baltimore (Maryland). Tam zainteresował się morfologią i fizjologią zwierząt. Jego pierwsza praca naukowa dotyczyła budowy i fizjologii pająków morskich. Następnie poszedł do embriologii w laboratorium Woods Hall, odwiedzając Jamajkę i Bahamy. Otrzymuje tytuł magistra, broni swojej pracy magisterskiej, aw 1891 r. Kieruje Wydziałem Biologii w Brin-Mayrovsky College. Od 1894 roku Thomas Hunt Morgan ćwiczy w Laboratorium Zoologicznym w Neapolu. Od studiowania embriologii naukowiec przechodzi do badania dziedziczenia cech. W tym czasie środowiska naukowe debatowały nad preformistami (zwolennikami obecności w gametach struktur determinujących powstawanie organizmu) i epigenistami (zwolennikami rozwoju pod wpływem czynników zewnętrznych). Ateista Thomas Hunt Morgan zajmuje środkowe stanowisko w tej sprawie. Po powrocie z Neapolu w 1895 r. Otrzymuje tytuł profesora. Studiując zdolności regeneracyjne, pisze dwie książki - The Egg of the Frog's Egg (1897) i Regeneration (1900), ale nadal zajmuje się dziedzicznością i ewolucją. W 1904 Thomas poślubił swoją studentkę Lilian Vaughan Sampson. Urodziła mu nie tylko syna i trzy córki, ale stała się jego współpracownikiem i asystentem w pracy.
Od 1903 r. Morgan jest profesorem.Katedra Zoologii Doświadczalnej na Uniwersytecie. To tutaj będzie pracował przez 24 lata i dokona swoich słynnych odkryć. Ewolucja i dziedzictwo były głównymi tematami środowiska naukowego tamtych czasów. Naukowcy szukają potwierdzenia teorii doboru naturalnego i „odkrytych na nowo” praw spadkowych Hugo de Vriesa Mendla. Czterdzieści cztery lata Thomas Hunt Morgan postanawia eksperymentalnie zweryfikować poprawność George'a Mendla i przez wiele lat staje się „panem much” - much Drosophila. Pomyślny wybór obiektu do eksperymentów uczynił te owady „świętą krową” wszystkich genetyków przez wiele stuleci.
Drosophila melanogaster - małe czerwone oczymuszka owocowa - okazała się idealnym przedmiotem eksperymentów. Jest łatwy w utrzymaniu - w półtorej litrowej butelce z mlekiem jest do tysiąca osobników. Rozmnaża się już w drugim tygodniu życia, ma wyraźny dymorfizm płciowy (różnice zewnętrzne między mężczyznami i kobietami). Co najważniejsze, muchy te mają tylko cztery chromosomy i można je badać przez cały trzymiesięczny okres życia. W ciągu roku obserwator może śledzić zmiany i dziedziczenie cech w ponad trzydziestu pokoleniach. Eksperymentom Morgana pomagali jego najbardziej utalentowani studenci, którzy zostali współpracownikami i współautorami - Calvin Bridges, Alfred Stertevan, Hermann Joseph Meller. Dokładnie w ten sposób, z butelek mleka skradzionych mieszkańcom Manhattanu, wyposażono legendarny „pokój grzybowy” - laboratorium nr 613 w budynku Shemeron na Uniwersytecie Columbia.
„Pokój grzybowy” Morganova stał się nie tylko sławny na całym świecie i stał się miejscem pielgrzymek naukowców. Ten 24-metrowy pokój2 zmieniła samą organizację procesu edukacyjnego.Naukowiec zbudował pracę na zasadach demokracji, swobodnej wymiany opinii, braku podporządkowania, całkowitej przejrzystości dla wszystkich uczestników i zbiorowej burzy mózgów podczas omawiania wyników i planowania eksperymentów. To właśnie ta metodologia nauczania stała się powszechna na wszystkich uniwersytetach w Ameryce, a później rozpowszechniła się w Europie.
Morgan i jego uczniowie rozpoczęli eksperymenty,postawienie sobie zadania wyjaśnienia zasad dziedziczenia mutacji. Długie dwa lata hodowli much nie przyniosły widocznego postępu. Ale zdarzył się cud - osoby o różowych oczach, śladach skrzydeł, żółtym ciele pojawiły się i to one dały materiał do powstania teorii dziedziczenia. Liczne krzyże i liczba tysięcy potomków, półki z tysiącami butelek i miliony Drosophila - to cena sukcesu. Przekonujące dowody dziedziczenia związanego z płcią i przechowywania informacji o pewnej cechy w określonym miejscu chromosomu (locus) pojawiły się w artykule naukowca „Sex-link Inheritance in Drosophila”, 1910).
Wynik wszystkich eksperymentów, wkład doBiologia Thomasa Hunta Morgana stała się jego teorią dziedziczenia. Jego głównym postulatem jest to, że materialną podstawą dziedziczności są chromosomy, w których geny są rozmieszczone liniowo. Odkrycia Thomasa Hunta Morgana związane z odziedziczonymi genami oraz cechy odziedziczone przez seks zaszokowały świat („Mechanizmy dziedziczności Mendelejewa”, 1915). Stało się to zaledwie kilka lat po wprowadzeniu pojęcia „gen” do biologii jako strukturalnej jednostki dziedziczności (V. Johannsen, 1909).
Chociaż pociąg powszechnej chwały nie sięgałjedna akademia po drugiej czyni naukowcem jej członkiem. W 1923 r. Został członkiem ZSRR Academy of Sciences. Członek Royal Society of London, American Philosophical Society i wielu innych międzynarodowych organizacji. W 1933 r. Za odkrycia związane z rolą chromosomów w dziedziczności biolog otrzymał nagrodę Nobla, którą sam podzielił z Bridges i Startan. W jego arsenale znajduje się Darwin Medal (1924) i Copley Medal (1939). Jego nazwa pochodzi od Kentucky Department of Biology i corocznej nagrody Society of Genetics Award of America. Jednostka wiązania genów nazywa się organidem.
Od 1928 r. Do śmierci profesor ThomasMorgan prowadził Kirchhoff Labs w California Institute of Technology (Pasadena, USA). Następnie został organizatorem Wydziału Biologii, który wychował siedmiu laureatów Nagrody Nobla w dziedzinie genetyki i ewolucji. Nadal zajmował się prawem dziedziczenia u gołębi i rzadkich myszy, regeneracją i rozwojem wtórnych cech płciowych u salamandrów. Kupił nawet i wyposażył laboratorium w kalifornijskim mieście Corona del Mar. Zmarł nagle w Pasadenie 4 grudnia 1945 r. Po otwarciu krwawienia z żołądka.
Krótko mówiąc, wkład Thomasa Hunta Morgana wbiologia jest porównywalna z takimi przełomami w ludzkiej myśli, jak odkrycie jądra jądrowego w fizyce, eksploracja kosmosu przez człowieka, rozwój cybernetyki i informatyki. Życzliwa osoba z subtelnym poczuciem humoru, pewna siebie, ale prosta i bezpretensjonalna w życiu codziennym - tak pamiętają go jego krewni i współpracownicy. Pionier, który nie starał się zostać bohaterem mitów, ale przeciwnie, chciał uwolnić świat od mitów i uprzedzeń. Co obiecywało nie sensacje, ale naukowe zrozumienie tematu. W czasach, gdy poeci byli czymś więcej niż poetami, a wielcy naukowcy byli czymś więcej niż wielkimi naukowcami, Thomasowi Huntowi Morganowi udało się pozostać tylko biologiem.
