Cywilizacja egipska jest jedną z najbardziejstarożytni. W swojej długiej historii stolice były wielokrotnie przenoszone z jednego miasta do drugiego. Było to spowodowane poglądami politycznymi i kaprysami dynastii rządzącej. Przez długi czas w państwie istniały nawet dwie stolice. Przez ponad 6 tysiącleci był podzielony na Górny i Dolny Egipt, z których każde miało własne główne miasto. Najstarszą stolicą Egiptu było miasto Memphis. Gdy dwie części kraju połączyły się, rosły na dawnej granicy.
Według wykopalisk archeologicznych przeprowadzonych na terytorium starożytnego Egiptu stolica Memphis pochodzi z XXII wieku pne. e. W tym czasie faraon Menes (Mes) był u władzy.
W chwili powstania pierwsza stolica starożytnego Egiptu nazywała się Inbujedge. W tłumaczeniu na rosyjski oznacza to „białe ściany”. Tak nazywała się twierdza, w pobliżu której zbudowano miasto.
Pod rządami faraona Pepi II Neferkara w 2279 r. -2219 pne e. nazwa starożytnej stolicy Egiptu została zmieniona na Memphis, co tłumaczy się jako „silny i piękny Pepi”. To imię zostało dla niej zachowane przez całą historię.
Miasto zajmowało ważne miejsce w życiu cywilizacji,noszący nazwę Starożytny Egipt. Stolica pełniła funkcje religijne, polityczne, rolnicze i rzemieślnicze. Memphis od dawna pozostaje ważnym miastem.
Najlepsze mundury bojowe i rydwany wyszły z warsztatów Memphis. Był centrum przemysłu obronnego starożytnego świata.
W Memphis wzniesiono ważne budynki religijne poświęcone Ptah i Apis. Oto kult tych bóstw.
Ziemie wokół stolicy były bardzo żyzne.Nil rozlał się szeroko i odżywił ziemię mułem. W ten sposób otrzymała naturalny nawóz. Większość mieszkańców Memphis zajmowała się rolnictwem. Uprawiali bawełnę, winogrona, figi i uprawy, zbierali olejek różany i hodowali owce.
Chłopi zbierali z pól bogate plony.Owce rosły dobrze i hodowane. Lokalne stado osiągnęło kilkaset tysięcy bramek. Dlatego nie było problemów z jedzeniem wszystkich mieszkańców dworu królewskiego. Wielu sług pałacowych, kapłanów, sług i niewolników było zawsze pełnych.
W ciągu długiej historii stanu starożytnego Egiptu stolica została przeniesiona z Memfisu do innych miast. Tak więc Memphis miał status głównego miasta Egiptu w następujących okresach:
W 715 - 664 pneKiedy panowała dynastia Etiopii XXV, oficjalna stolica znajdowała się w mieście Napata. Ale w rzeczywistości Memphis pozostał centrum politycznym, wszystkie zamówienia rządowe pochodziły z niego.
W latach 525–404, 343–332 lata pne e. i 332 - 322 pne u władzy znajdowali się odpowiednio Persowie i Macedończycy. Rządzili krajem z Memfis.
Od 342 pnezaczyna się upadek stolicy starożytnego królestwa Egiptu. Położenie geograficzne Memphis przestało być istotne. Był na pustyni. Nowy rząd potrzebował dostępu do morza, co umożliwi handel z krajami basenu Morza Śródziemnego. Dlatego miasto straciło dawne znaczenie.
Ponadto rozpoczęła się arabska podbój kraju i budowa Kairu, który stał się nową stolicą. Arabowie używali kamienia z pięknych pałaców w Memfis do wznoszenia swoich budynków.
Przez długi czas stolica starożytnego Egiptu, Memphis,był ukryty pod mułem, który spowodował wodę Nilu. Wykopaliska rozpoczęły się dopiero w XVIII - XIX wieku. Ułatwiła to kampania Napoleona i zainteresowanie Europy egiptologią, która wówczas rosła.
Kraj był okupowany przez Wielką Brytanię.Brytyjczycy eksportowali z Egiptu wszystko, co mogło być transportowane drogą morską. Właśnie wtedy odkryto część budynków Memphis - ruiny świątyni boga Ptah i Serapeum, cmentarz byków Apis. Zwierzęta te były ziemską inkarnacją boga Ptaha.
Najsłynniejszy archeologicznyznakiem rozpoznawczym na terenie starożytnej stolicy jest nekropolia Memphis. Rozciąga się 35 km na zachód od miasta. Obejmuje kilka stref archeologicznych - Giza, Sakkara, Abu Roash, Abusir i Zawiet el Arian.
Также знамениты руины храма Птаха.Ale prawie nic z niego nie zostało zachowane. Ale dwa posągi Ramzesa II, które stały przed świątynią, prawie całkowicie przetrwały. Mają wysokość 13 metrów. Jeden z nich jest wykonany z granitu, drugi z wapienia.
Aleja Sfinksów prowadziła do świątyni Ptah, z której tylko jedna została zachowana. Piramidy i groby nekropolii Memphis zostały splądrowane i prawie całkowicie zniszczone.
Wykopaliska archeologiczne ujawniły, że Memphisprzedłużony o wiele kilometrów. Ale większość jego obszaru zajmowały dzielnice mieszkalne, które nie komunikowały się ze sobą. Rosły wokół pałaców faraonów. Podczas podboju arabskiego ludzie z tego samego zawodu lub określonego pochodzenia zaczęli osiedlać się w dzielnicach.
Wykopaliska trwają ponad dwa stulecia. Ale do tej pory zbadano tylko jedną czwartą miasta.
Jeden z ocalałych posągów Ramzesa II w 1955 r. Został zainstalowany na placu przed dworcem kolejowym w Kairze.
Drugi posąg znajduje się w specjalnym ogrodzie w Memphis. Został odkryty w 1820 roku. Niektóre jej nogi nie zostały zachowane.
W tym samym ogrodzie znajduje się stół wykonany z alabastru. Był używany do balsamowania Apis, świętych byków. Na uwagę zasługuje także ośmiometrowy sfinks.
Częściowo zachowana nekropolia Memphis.Składa się z wielu grobowców i piramid. Niektóre z jego obiektów - Giza, Abusir, Sakkara i Dachszur - zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1979 r.
Ważne miasto kraju Starożytny Egipt, stolicaMemphis przeszedł długą historyczną drogę. Jego ruiny leżą na południowy zachód od Kairu. Współczesnymi sąsiadami są małe osady El Badrashayn i Mit Rahina.
Ich mieszkańcy, podobnie jak ludzie zamieszkujący te ziemiewieki temu zajmował się rolnictwem i hodowlą owiec. Ale wraz z rosnącym zainteresowaniem turystów zabytkami Egiptu zaczynają zmieniać swoją działalność. Niektórzy mieszkańcy przechodzą na produkcję figurek, które są wydawane jako starożytni Egipcjanie, a inni - jako przewodnicy.
Ale ten drugi rodzaj zarobków jest wątpliwy.W końcu większość znalezisk archeologicznych nie jest pokazywana turystom. Na przykład Świątynia Ptah jest często zalewana wodami gruntowymi, co czyni ją niedostępną. Inne interesujące znaleziska są dostępne tylko dla naukowców i archeologów. Turyści mogą podziwiać gaje daktylowe, posłuchać krótkiego przeglądu historycznego i przejść dalej.
