„Zarezerwowane lato” jest jednym z przejawów umacniania poddaństwa w państwie moskiewskim pod koniec XVI wieku. Wydaje się, że to piękne zdanie, ale nie znaczy to nic dobrego.
Przez wieki rodziny chłopskie, jeśli oneNie lubiłem mieszkać na ziemiach pana feudalnego, moglibyśmy bezpiecznie porzucić ziemię i przejść do innego pana feudalnego. Zdając sobie sprawę, że w takim stanie rzeczy trudno będzie związać chłopa i postawić go w całkowitej zależności, rząd powoli zaczyna ograniczać przemiany chłopów. Na przykład w Kodeksie Prawa Iwana III pierwsze ograniczenia zostały nałożone na zdolność chłopów do ucieczki od pana feudalnego. Pojawił się wiążący dzień św. Jerzego (26 listopada). Prawo ustanowiło, że każdy wieśniak, który chce uciec od feudalnego władcy, może to zrobić w okresie nie wcześniejszym niż tydzień przed tym dniem i nie później niż tydzień po nim. W rzeczywistości mówimy o okresie od 19 listopada do 3 grudnia. I jeszcze nie wszedł w „zarezerwowane lato”! To ograniczenie znacznie skomplikowało życie chłopów, ponieważ przemiana była możliwa dopiero po tym, jak chłop całkowicie osiedlił ziemię z właścicielem.
W 1550 r. Przyjęto nowy kodeks prawa, w którymnastąpiło pogorszenie stanu chłopstwa Na przykład chłopi byli zobowiązani do zasiewu roślin zimowych przed wyjazdem. Ponadto, innym sposobem na przyłączenie chłopów do ziemi staje się przeniesienie niektórych grup do kategorii „staruszków”, czyli tych, którzy rzekomo już żyją na tej ziemi przez długi czas i są przyzwyczajeni do tego obszaru.
Od 1581 r. Tymczasowo wprowadza się „lato zastrzeżone”.Wynika to z faktu, że państwo postanowiło sporządzić opis całej ziemi, która w tym czasie była częścią terytorium Moskwy. Jak powinniśmy rozumieć znaczenie słowa „lato zarezerwowane”? I wszystko jest proste! Pod pretekstem, że dokonywany jest opis ziemi i konieczne jest dokładne zrozumienie, kto żyje, mężowie stanu po prostu związali chłopów z ziemią, w jednym miejscu zamieszkania.
Tak więc zarezerwowane lato to zakaz dla chłopów.przejść od feudalnego do feudalnego w pewnych latach. Nie mamy jasno napisanego stanowiska na ten temat. Tylko kilka wzmianek znajduje się w niektórych królewskich listach z lat 80-90 XVI wieku. Praktyka wprowadzania „lat zarezerwowanych” sięga 1581 roku. Warto też wspomnieć o dekrecie cara Fiodora Iwanowicza z 1592 r., Zgodnie z którym „zastrzeżone lato” zostało wprowadzone praktycznie na zawsze. Ten dokument oznaczał początek pańszczyzny w Moskwie.
