Dzisiaj odpowiemy na bardzo ważne pytanieZainteresowany wieloma internautami: „Gdzie jest Kuba?” Jego miejsce na mapie świata - między Ameryką Południową, Środkową i Południową, wyspą Huventud, jej terytorium to 1570 małych wysp należących do Wielkich Antyli.
Pytanie o lokalizację Kuby znika już samo z siebie. Kuba jest myta przez Morze Karaibskie, Ocean Atlantycki i Zatokę Meksykańską. Stolica tego kraju nazywa się Hawana.
Życie na Kubie, udokumentowane w annałachpojawił się w czwartym tysiącleciu pne. Wtedy nikt nawet nie pomyślał o tym, gdzie są miasta Kuby. A od VIII do XI wieku ne Indianie z Ameryki zaczęli potajemnie przybywać na kubańskie wyspy w celu stałego zamieszkania. Pod koniec XVI wieku liczba mieszkańców wynosiła około 230 tysięcy. Wszyscy wiemy, kiedy Kolumb przybył na Kubę. Jest rok 1492, wierzył, że w końcu dotarł do Indii. Nie był wcale zainteresowany tym, gdzie jest Kuba. O tym, że wszystko wokół jest oddzielną wyspą, a nie kontynentem, dowiedzieliśmy się piętnaście lat później.
Po kolejnych osiemnastu latach zainspirowanyDzięki opowieściom żeglarzy i innych pasażerów Kolumba o bogactwach, które widzieli, Hiszpanie zastanawiali się, gdzie jest wyspa Kuba, i udali się tam ponownie zaplanowaną trasą. Ale po kolejnym - do podboju. Tubylcy zostali zabici i okradzeni, zabrano im biżuterię i próbowali nawrócić się na swoją religię.
Ludność zaczęła być przekształcana w niewolników, onizabrali złoto, rzeczy, ziemię i zmuszeni do służby. Tajne powstania Indian nieustannie próbowały przywrócić wszystko na swoje miejsce, ale najeźdźca był silniejszy, mądrzejszy, bardziej wykształcony i uzbrojony w broń palną, a nie łuki i włócznie. Rebelianci zostali surowo ukarani - powieszono ich, spalono żywcem, przywódców ścięto publicznie. Populacja malała bardzo szybko, ale szybko znaleziono rozwiązanie - Hiszpanie zaczęli masowo przenosić się na Kubę. W tym okresie kolonialiści założyli siedem miast. Całe terytorium zostało uznane za własność króla Hiszpanii. Ludzie zaczęli szukać lepszego życia i zastanawiali się, gdzie leży Kuba. Wiele setek osadników zaczęło przybywać na Kubę, motywowani rządowymi gwarancjami złota, niewolników i nieograniczonej liczby ziem. Piętnaście lat później na Kubę zaczęły przybywać galeony z afrykańskimi czarnymi niewolnikami. Coraz częściej wybuchały bunty niewolników.
Głównym motorem gospodarki wyspy byłuprawa i zbiór trzciny cukrowej, eksport metali szlachetnych i biżuterii do Europy oraz handel niewolnikami. Około 1535 roku stolica staje się głównym portem transportu złota, srebra i kamieni szlachetnych zabranych Meksykanom i Indianom. Nie wszyscy najeźdźcy słuchali władz - zaczęli pojawiać się piraci, kradnąc część ich mienia. A skorumpowani urzędnicy zaczęli nawet dawać im pozwolenia na okradanie statków handlowych, z wyjątkiem statków rządowych - licencja korsarska. Legendy na ich temat dotarły do naszych czasów i może je opowiedzieć każdy rdzenny mieszkaniec Kuby.
Do końca XVIII wieku wyspy Kubyto kolonie Hiszpanii i główne porty szlaków handlowych między kontynentem Nowego Świata a Europą. Osadnicy uczynili swój kraj monopolistą na produkcję cukru, tytoniu i różnego rodzaju biżuterii z metali szlachetnych i kamieni.
Pod koniec XIX wieku ciężkowalka Kubańczyków o wyzwolenie od najeźdźców. Nowy rząd Stanów Zjednoczonych rozpoczął wojnę z Hiszpanią o terytoria Ameryki Łacińskiej, Stany Zjednoczone wygrały wojnę i już zaczęły plądrować mieszkańców Kuby. Ci, którzy chcieli się uwolnić od tej zależności, rozpoczęli ruch pod przewodnictwem Fidela Castro. Pierwsze powstanie zostało brutalnie stłumione, uczestnicy trafili do więzienia. Po około dwóch latach zostali zwolnieni z powodu nacisków społecznych na członków rządu.
Jeszcze trzy lata - i armia rebeliantów posuwa się naprzódmoc ze wszystkich stron. W 1959 r. Członkowie rządu i wysocy urzędnicy uciekają z kraju. Rebelianci wkraczają do Hawany. System władzy zmienił się w socjalizm. Społeczeństwo i ich przywódcy nacjonalizują fabryki i fabryki na swoim terytorium.
Po rozpadzie ZSRR kraj traci nad nim kontrolęekonomia, taki sojusznik był bardzo pomocny i poprawił życie Kubańczyków. Ale po czterech latach aktywnej pracy nowego rządu sytuacja się ustabilizowała, a nawet trochę poprawiła.
Dla turystyki - zarówno kulturowej, jak irozrywka - wyspy Kuby są idealne. Wiele osób twierdzi, że wydaje się, że czas się tutaj zatrzymał. Być może powodem jest to, że nadal istnieją budynki, budynki, samochody, a nawet fabryki z czasów ZSRR. Duża liczba plaż z białym marmurowym piaskiem i błękitną wodą zachwyci nawet doświadczonego podróżnika.
Szczególne podejście do tańca, bo tak jestprzejaw wolności, miłości, lekkości i optymizmu, bez względu na wszystko. Najciekawszym i najbardziej znanym tańcem jest tutaj salsa. Nauczają go nawet dzieci od najmłodszych lat. Uważa się, że naprawdę można tańczyć tylko na Kubie. Tancerze wyspowi uchodzą za najlepszych na świecie.
Wielu przyjeżdża tu na lata z rzędu z całą rodziną,cieszyć się wielkością kraju, któremu tak długo zajęło wyjście z niewoli i pozbawienie wolności, bez względu na wszystko. Kuba jest doskonałym przykładem wolności i równości. Gdzie się znajduje, w jakim kraju - już wiesz.
Ale bez względu na to, który kraj jest majestatyczny ipiękna, ludność jest bardzo uboga. Stare zrujnowane domy powstały co najmniej trzydzieści lat temu, po drogach jeżdżą stare samochody z czasów ZSRR. Średnia pensja Kubańczyka to trzydzieści dolarów.
Ale są bardzo mili, weseli i zawsze mile widziani.
