Istnieją różne poziomy badań naukowychJęzyki. Niektóre z nich to: syntaktyczne, leksykalne, morfemiczne, fonologiczne. Na każdym z tych poziomów zajmuje się osobna gałąź językoznawstwa - złożona nauka o języku.
Jedna z kluczowych koncepcji leksykologii ijęzykoznawstwo w ogóle jest leksemem. Za pomocą tego terminu można wyrazić istotę wielu innych zjawisk. Ale najpierw warto zwrócić się do historii tej koncepcji.
Po raz pierwszy został wprowadzony do użytku domowegojęzykoznawca A. Peshkovsky na początku ubiegłego wieku. Następnie tacy naukowcy, jak V. Vinogradov, A. Smirnitsky, A. Zaliznyak, pracowali nad konkretyzacją tego terminu w różnych latach.
W połowie XX wieku językoznawcy Anglii zaczęli używać tego terminu. Użyli nazwanego pojęcia w znaczeniu podobnym do tego, jakie nadali mu rosyjscy naukowcy.
W USA termin ten jest używany od lat trzydziestych.dwudziesty wiek. Jednak jego znaczenie w językoznawstwie amerykańskim jest nadal nieco niejasne. Dokładniej, istnieje kilka definicji tego pojęcia równolegle do siebie.
Często pojęcie „leksemu” jest mylone przez amerykańskich naukowców z pojęciem „idiomu”.
Francuscy językoznawcy również interpretują ten termin na swój sposób, znacznie zawężając granice pojęcia. Jest przez nich traktowany jako zjawisko podobne w znaczeniu do pojęcia „baza słów”.
W językoznawstwie rosyjskim leksem to słowo podobneabstrakcyjne zjawisko, jednostka słownictwa języka. Termin ten zwykle występuje w tytułach artykułów pisanych w pisowni i niektórych innych słownikach. Leksem jest abstrakcyjną jednostką we wszystkich swoich różnorodnych formach i znaczeniach semantycznych. Dlatego leksem jest postrzegany jako złożone zjawisko, które łączy w sobie aspekty gramatyczne i semantyczne.
Leksem to różnorodność możliwych odmian (morfemów na końcu słów i służących do ich połączenia w zdaniu: stół, stół-a, stół-oh). Oznacza to, że można mówić o tym zjawisku tylko w odniesieniu do języków fleksyjnych, czyli takich, w których nowe formy wyrazu tworzone są za pomocą afiksów (przedrostków i przyrostków).
Łączy w sobie wszystkie możliwe znaczeniasłowa. Nie należy jednak mylić go z pojęciem pola semantycznego, ponieważ to drugie składa się ze słów, zwrotów i zdań, które nie są powiązane gramatycznie. Niemniej jednak warto wspomnieć, że wcześniej słowo „leksem” było również używane na oznaczenie pola semantycznego, ale znaczenie tego terminu jest nieaktualne.
Konkretny przykład implementacji leksemu nazywa się leksem. Na przykład, dom - leksem, Dom - lex. Leksem jest zwykle niezmieniony, z rzadkimi wyjątkami. Przykład wyjątku - kalosze... Allolex to zbiór wszystkich gramatycznych form tokena.
Dla głębszego zrozumienia pojęcia poniżej zostaną podane przykłady leksemów w porównaniu z takimi jednostkami języka, jak fonemy, morfemy, pola semantyczne, słowa i tak dalej.
Pierwszą rzeczą, na której należy się skupić, jestleksem, w przeciwieństwie do słowa, z konieczności niesie ze sobą pewien ładunek semantyczny. Na przykład „książka” jest jednocześnie tokenem i słowem. A przyimek „ale” to tylko słowo, a nie leksem. Ponieważ przyimki nie mają niezależnego znaczenia, z definicji nie mogą być leksemami. Aby dokonać rozróżnienia między tymi pojęciami, konieczne jest porównanie zjawisk „pole semantyczne” i „leksem”.
Na przykład leksem „głowa” może być polem semantycznym. Ale pole semantyczne „głowa” zwykle zawiera następujące słowa:
A leksem „głowa” to zbiór form gramatycznych:
Obejmuje również znaczenia semantyczne:
Inną różnicą jest to, że leksem jestzjawisko jest obiektywne, a zawartość jednego i tego samego pola semantycznego może być różna dla różnych osób, co wskazuje na podmiotowość pól semantycznych.
Jeśli chodzi o „fonem”, używany jest ten termindo formalnego oznaczenia najmniejszej jednostki dźwiękowej, podczas gdy leksem jest zjawiskiem semantycznym i gramatycznym. Na przykład leksem „house” składa się z morfemów „d”, „o” i „m”.
Termin „morfem” należy również do zupełnie innej dziedziny językoznawstwa - morfologii.
Przykładem jest leksem „oczy”, który jest jednocześnie morfemem. Ale ostatnia koncepcja implikuje morfologiczny skład tego słowa, a mianowicie -oko- z punktu widzenia morfologii jest rdzeniem tego słowa.
Lexeme to jedna z najważniejszych koncepcjijęzykoznawstwo wraz z fonemem, morfemem, polem semantycznym i inne. Prawidłowe i dokładne zrozumienie tych terminów jest niezbędne dla studentów kierunków filologicznych różnych uczelni, przygotowujących się do zawodu specjalistycznego lingwistyki. Informacje o tym zjawisku zainteresują również wszystkie osoby zainteresowane problematyką leksykologii.
