Peter Arkadyevich Stolypin otrzymał spotkanienajwyższe stanowisko kierownicze w prowincji Saratov pod naciskiem ministra spraw wewnętrznych V.K. Pleve. W rozstaniu ze swoim protegowanym Wiaczesław Konstantynowicz wyraził nadzieję, że wzorowy porządek zostanie wprowadzony w trudnej prowincji.
Przyszłe dziedzictwo do 1900 r. Zajmowało powierzchnię 85 tys. Km2 z populacją około 2,5 miliona ludzi. Oprócz rejonu Saratowskiego w skład prowincji wchodziły:
Ostre problemy społeczno-gospodarcze ikryzys społeczno-polityczny, który dotknął autokratyczną Rosję, nie przeszedł przez miasto i wieś w obwodzie Saratowskim. Dzielnice Pietrowski i Atkarski, kierowane przez liberalne rządy, zostały opanowane przez zamieszki chłopskie.
Росло общее недовольство населения, вызванное silny spadek produkcji przemysłowej. Zamknięcie obróbki metali, młynarstwa, cementowni, zakładów przetwórczych pozostawiło kilka tysięcy pracowników bez środków do życia.
Zaktywizowali się radykalnie nastawieni przedstawiciele inteligencji. Prowincjonalne zgromadzenie ziemstwa składało się z jednej trzeciej liberalnej opozycji.
Pomimo tego, że z ekonomicznego punktu widzenia prowincja saratowska zawsze należała do kategorii regionów zamożnych i bogatych, sytuacja stawała się krytyczna.
Oceniając stan rzeczy, Stołypin zaproponował szereg środkównaprawić sytuację. Aktywnie stosując siłowe metody pacyfikowania chłopstwa, Piotr Arkadyjewicz podjął praktyczne kroki w celu zwiększenia stanu posiadania ziemi najbiedniejszych warstw, dzierżawiąc ziemię z funduszu publicznego.
Stół kadrowy zemstvopracownicy: 10 osób zwolnionych, 38 zawieszonych w służbie. Zdaniem nowego gubernatora urzędnicy ludu ziemstw obwodu saratowskiego powinni zajmować się wyłącznie działalnością kulturalną i gospodarczą, a nie propagandą swoich idei politycznych.
Realizacja polityki rządu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych,Stołypin widział swoje zadanie we wzmocnieniu istniejącego reżimu i jego głównego wsparcia – szlachty. Cesarz Mikołaj II, który w 1904 r. odwiedził powiat kuźniecki, pochwalił działalność gubernatora.
Pogorszyły się niepowodzenia w wojnie rosyjsko-japońskiejogólnokrajowy kryzys, nadając mu charakter zakrojony na szeroką skalę. Obwód saratowski również nie stał na uboczu. Powiaty z nową energią przetaczały powstania chłopskie. Jesienią splądrowano 293 majątki ziemiańskie (6 razy więcej niż poziom ogólnorosyjski), a ruch robotniczy rósł.
PA.Stołypin widział wyjście tylko w zaostrzeniu egzekucji pozasądowych i zaangażowaniu wojsk rządowych. Gubernator niejednokrotnie osobiście przewodził wojsku, porządkując sprawy na wsi. Do tego czasu przypisuje się również pierwsze próby zamachu na urzędnika (cztery epizody). Stolypin, według współczesnych, wykazywał rzadką samokontrolę i odwagę. Przykładem jest przypadek w rejonie Bałaszowskim, kiedy na ratunek przybył sam Piotr Arkadiewicz z eskortą Kozaków do oblężonych przez czarnosetnych lekarzy-zemstw.
Aresztowania były stosowane jako środki zapobiegawcze,zatrzymanie i wydalenie nierzetelnych osób bez postawienia zarzutów formalnych. Działania gubernatora wspierało kierownictwo MSW i sam cesarz. Aby przywrócić porządek, Petr Arkadyevich otrzymał Order św. Włodzimierza III stopnia.
Życie wróciło do normalnego toku.Rozpoczął się aktywny rozwój miasta i umacnianie sfery społecznej. Prowincja Saratów otrzymała ogromną pożyczkę w wysokości 965 tysięcy rubli na asfaltowanie ulic miejskich, rozwój sieci wodociągowej, stworzenie systemu oświetlenia gazowego i modernizację łączności telefonicznej.
Liczba szpitali miejskich,instytucje, instytucje edukacyjne. Pierwsi uczniowie zostali przyjęci przez Gimnazjum Żeńskie Maryjskie i Kolegium Lotnicze. Już na stanowisku premiera Stołypin nalegał na utworzenie Uniwersytetu Cesarskiego w Saratowie. Jako pierwszy otwarto Wydział Lekarski w 1909 roku.
W 1906 r. P.A.Stolypin opuścił Saratów, otrzymując stanowisko ministra spraw wewnętrznych.
Pamięć o legendarnym mężu stanujest przechowywany w sercach ludzi Saratowa. W centrum regionu odsłonięto pierwszy we współczesnej Rosji pomnik wielkiego reformatora, którego imieniem nazwano wiodący uniwersytet - Akademię Służby Cywilnej Wołgi.
Muzeum Krajoznawcze w Saratowie mawystawa stała poświęcona P. A. Stołypinie. Ekspozycja (693 obiekty) zawiera unikatowe przedmioty, m.in. mundur i płaszcz wojskowy Piotra Arkadjewicza, jego osobiste podpisy na dokumentach archiwalnych, serię fotografii z okresu działalności gubernatora i na najwyższych stanowiskach państwowych.
Prowincja Saratów odegrała ważną rolę w życiu Stołypina. To tutaj ostatecznie ukształtował się program jego nowatorskich reform, a także wzmocniły się jego poglądy polityczne i gospodarcze.
