23 kwietnia 1967 roku uruchomiono pierwszyzałogowy statek kosmiczny z serii Sojuz. Na pokładzie był Vladimir Komarov, astronauta, który samodzielnie pilotował statek. Ten lot był pierwszym w historii, który zabił człowieka. Prawdziwe przyczyny, które doprowadziły do strasznej tragedii, nie są obecnie niezawodnie znane. Oprócz tego istnieje wiele założeń. Niektórzy eksperci uważają, że przyczyny sprowadzają się do nadmiernego pośpiechu, podyktowanego rywalizacją ZSRR i USA w kosmosie, podczas gdy inni twierdzą, że do tego doprowadził fatalny zestaw okoliczności.
Pomysł stworzenia zupełnie nowej przestrzeniStatek Sojuz należał do Siergieja Korolewa i powstał zaledwie kilka miesięcy po pierwszej wizycie kosmicznej Jurija Gagarina. Równolegle amerykańscy naukowcy aktywnie pracowali nad swoim programem księżycowym, który miał zapewnić wdrożenie lądowania astronautów na Księżycu. Rząd Związku Radzieckiego za wszelką cenę planował wyprzedzić zagranicznych przeciwników. To może tłumaczyć jego tajny dekret z 1963 r., Zgodnie z którym radziecki kosmonauta jako pierwszy latał wokół satelity Ziemi. Komary idealnie pasowały do tej roli. Testy statku Sojuz przeznaczonego do tego lotu zaplanowano na 1964 r., A wystrzelenie - na 1965 r., Maksymalnie 1966 r. Na tym samym statku przydzielono misję związaną z przelotem księżyca w 1967 r. I lądowaniem na nim w 1968 r.
Vladimir Komarov - astronauta, który zmarł ww dużej mierze ze względu na fakt, że przygotowanie statku odbyło się w pośpiechu. Według nieoficjalnych danych inżynierowie wielokrotnie ostrzegali przed identyfikacją dużej liczby wad konstrukcji przed lotem. Istnieją informacje, że było około stu takich awarii. Mimo to rząd ZSRR nalegał na zaplanowane terminy. Jego zdaniem konieczne było wyprzedzenie Amerykanów za wszelką cenę. Niestety, w chwili premiery główny projektant Siergiej Korolow już zmarł i tylko on mógł odpowiedzieć odmową. Ponieważ nie brakowało mu nawet drobiazgów, Vladimir Komarov mógł przetrwać. Astronauta po prostu nie poleciałby tego fatalnego dnia.
Pierwsze bezzałogowe wodowania statków Sojuz byływyprodukowano w latach 1966–1967. Było ich trzech. Jednak żaden z nich nie odniósł sukcesu. Jurij Gagarin, który nie pochwalał nadmiernego ryzyka dla życia ludzkiego, bardzo martwił się takimi planami. Jednak nawet te fakty nie zmusiły rządu do zmiany decyzji: Komarow był astronautą, który jako pierwszy latał na statku kosmicznym Sojuz-1. Niestety nie uratowały go najwyższe kwalifikacje i duże doświadczenie. Już w pierwszych minutach lotu pojawiła się awaria statku kosmicznego. I po
jego wyjście na orbitę okazało się nie działaćsystem orientacji i jeden z dwóch paneli słonecznych. Mimo to niemal na ślepo astronauta był w stanie wszystko skonfigurować. Wszystko poszło pomyślnie. Ale w odległości siedmiu kilometrów od Ziemi główny spadochron nie otworzył się, a zapasowy zaplątał się w przewody hamulcowe. Jak się okazało, do produkcji pojemnika wykorzystano bardzo miękki materiał, który zaciśnął spadochron.
Nastąpiła kolejna załoga Uniidopiero po półtora roku. Urządzenie zostało znacznie zmodyfikowane i z powodzeniem używane nawet teraz. Jedyne, co niepokoi w tym przypadku, to fakt, że kosmonauta Komarow, którego śmierć nastąpiła w 1967 r., Oddał życie za pierwszą próbę statku kosmicznego.
