Gdzie leży Kartagina i jaki jest jej ślad w historii?

Starożytna Kartagina jest jednym z nielicznych stanówktóry rzucił prawdziwe wyzwanie rzymskim legionom w III wieku p.n.e. Zwycięstwo Rzymu w końcu doprowadziło ich cywilizację do wspaniałej wielkości, a Kartagina została niesłusznie zapomniana. Jednocześnie państwo to było również odnoszącym sukcesy zdobywcą i znaczącym graczem geopolitycznym w starożytnym świecie.

Kartagina została założona w 814 pneKoloniści feniccy z miasta Tyr. Ale sama Fenicja została już zdobyta przez Asyrię w VIII wieku, co po pierwsze doprowadziło do niepodległości niektórych kolonii fenickich, a po drugie spowodowało ucieczkę wielu jej mieszkańców z kraju (niektórzy osiedlili się w niedawnej kolonii). Nowym przywódcą regionu została Kartagina, zajmując tereny dawnej metropolii. Miejsce, w którym znajduje się Kartagina (jej położenie geograficzne) pozwoliło jej nie tylko się umacniać, ale także stopniowo rozwijać swoją siłę i wpływy w regionie.

Znajdował się na wybrzeżu Afryki Północnej, któraz góry określił swoją morską dominację i pomyślny rozwój handlu. Statki przepływające przez Morze Śródziemne nieuchronnie przepływały między Sycylią (częściowo przez długi czas pod panowaniem Kartagińczyków, a ostatecznie podbite już w IV wieku p.n.e.), co oznaczało dla państwa możliwość ustanowienia własnych rządów na morzu. Do VI wieku pne populacja stolicy osiągnęła 70 tysięcy osób i stała się największym miastem w całej zachodniej części Morza Śródziemnego.

Pierwsi poważni rywale wojskowiStarożytni Grecy, którzy rozpoczęli kolonizację całego wybrzeża Morza Śródziemnego w VII wieku, stali się państwami. W szczególności w wojnach grecko-perskich w V wieku Kartagina zajęła stronę perską. Globalna konfrontacja z Grekami przyniosła różne sukcesy i porażki. Jednocześnie Kartagina znacznie rozszerzyła swoje terytoria głównie za sprawą wybrzeża Afryki Północnej, południa Półwyspu Iberyjskiego i niektórych wysp.
na morzu.Oprócz podbojów Kartagińczycy słynęli także z udanego handlu, który był głównym źródłem bogactwa państwa. Ich kupcy pływali po wybrzeżach trzech kontynentów - Europy, Azji, Afryki, dzięki czemu wiele ludów dowiedziało się, gdzie leży Kartagina.

I wojna punicka

Dopiero w III wieku p.n.e. wzrosłaRepublika Rzymska mogła stać się poważnym przeciwnikiem Kartaginy. Ich konflikt spowodowany był naturalnym pragnieniem łacinników powiększania swoich posiadłości, w wyniku czego dotychczasowe dobrosąsiedzkie stosunki między nimi zaczęły się pogarszać.

Pierwsza wojna punicka (Rzymianie nazywaliKartagińska Punami) rozpoczęła się w 264 pne, głównie z powodu dominacji na strategicznie ważnej Sycylii. Rzymianie zdominowali bitwy lądowe, ale prawie nic nie było w stanie przeciwstawić się flocie Kartaginy. I dopiero w 241 roku, kiedy flota i armia Kartaginy były już wyczerpane, Rzymianie mogli zebrać wojowników z własnych ostatnich sił, przenosząc teatr działań do Afryki. Zwycięstwo Rzymian na Wyspach Aegates zakończyło I wojnę punicką, która doprowadziła do utraty dominującej pozycji w regionie i szeregu niekorzystnych dla Kartagińczyków porozumień.

II i III wojna punicka

Drugi odcinek konfrontacji godnej siebierywali zaobserwowano w 218. W ramach zemsty rozpoczął ją głównodowodzący armii Hannibal Barca. Zamiast najeżdżać tereny Półwyspu Apenińskiego od morza, Hannibal oprowadzał swoje wojska dookoła - przez Hiszpanię i Alpy, odnosząc po drodze szereg ważnych zwycięstw (m.in. słynna bitwa mniejszości pod Cannes w 216 r., w której republika twarda i przesunęła się na stronę Hannibala dużą część Włoch). Jednak Rzymianie nadal byli w stanie przetrwać, a następnie ponownie przenieść walki do Afryki. Po serii zwycięstw odzyskali przewagę militarną, a sytuacja Punianów była mocno skomplikowana.

Decydująca bitwa, która przesądziła o zwycięstwie Rzymu,była bitwa pod Zamą w 202. I znowu Kartagina zdołała podnieść się po klęsce. Pięćdziesiąt lat później miasto ponownie stało się jednym z najbogatszych na Morzu Śródziemnym. Ta pozycja, po pierwsze, spowalniała gospodarkę Rzymu, a po drugie, była po prostu niebezpieczna.

W 149 p.n.e. rozpoczęła się republikatrzecia wojna. Po zawarciu układu z wrogim Kartaginie numudzkim królem Massanissą Rzymianie otrzymali pretekst do inwazji militarnej. Po wylądowaniu wojsk na wybrzeżu Afryki Północnej, gdzie znajduje się Kartagina, wojska rzymskie rozpoczęły oblężenie miasta. Trwało to całe trzy lata, ale zakończyło się jego schwytaniem, prawie całkowitym zniszczeniem i zniszczeniem znacznej części ludności. W przyszłości miasto istniało do podbojów arabskich, ale nigdy nie miało większego znaczenia.

Tam, gdzie znajduje się nowoczesna Kartagina (a raczej jej pozostałości), w bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się miasto Tunis - stolica państwa o tej samej nazwie w Maghrebie.