„Szesnaście” lub „szesnaście” - jak wpisać cyfrę?

Szesnaście lub szesnaście - jak to zrobićpisać? Nie każdy może odpowiedzieć na to pytanie. W końcu cyfry są najtrudniejszą częścią mowy, której pisownia powoduje wiele wątpliwości.

Informacje ogólne

Zanim zaczniesz mówić o tym, jak napisać:szesnaście lub szesnaście, powinieneś dowiedzieć się, jakie są liczby w ogóle. Jak wiadomo, ta część mowy może wskazywać kolejność obiektów, a także ich liczbę i liczbę. Wszystkie cyfry odpowiadają na następujące pytania: „które?” I „ile?”

Rodzaje cyfr

Aby zrozumieć, jak poprawnie: szesnaście lub szesnaście, musisz dowiedzieć się, do jakiego rodzaju cyfr należą. Zdarzają się:

• Ilościowo. Cyfry te wskazują liczby abstrakcyjne (na przykład osiem, dziesięć) lub wskazują określoną liczbę przedmiotów (siedem krzeseł) i odpowiadają na pytanie „ile?”
• Zbiorowe. Cyfry te oznaczają jedną lub drugą liczbę obiektów jako całość (zarówno cztery, dwa, pięć, trzy itd.).
• Ordinal. Wskazują określoną kolejność obiektów (na przykład drugą, sto dwadzieścia szósta itd.) I odpowiadają na pytanie „co?”.

Jak widać z przykładów, sprawdzamy słowo„Szesnaście” odnosi się do liczb liczbowych. W końcu oznacza liczbę abstrakcyjną i może być również używany do wskazania określonej liczby obiektów (na przykład szesnaście tabel, szesnaście notatników, szesnaście osób itp.). Co więcej, to słowo odpowiada na pytanie „ile?”.

Cyfry

Szesnaście lub szesnaście - jak przeliterować to słowo w tekście? W swojej strukturze należy do złożonej kategorii, to znaczy jest jednoskładnikowy, ale ma kilka podstaw.

Rozróżnij proste cyfry i złożone.Pierwsza kategoria obejmuje jednoskładnikowe (na przykład: dwa, cztery, pięć, osiem, jeden, sześć itd.), A druga kategoria - złożone (na przykład: pięć tysięcy trzysta dwadzieścia trzy, dwieście osiem itd.). Ostatnie cyfry zawierają kilka pełnych słów, między którymi umieszcza się spację.

Szesnaście lub szesnaście - jak dobrze?

Podobnie jak inne części mowy, cyfryprzestrzegaj pewnych zasad, które logicznie wyjaśniają jedną lub drugą z ich pisowni. Należy szczególnie zauważyć, że zapamiętywanie takich reguł jest szczególnie problematyczne, ponieważ wielkie litery są bardzo do siebie podobne. Dlatego większość błędów w języku rosyjskim popełnia się właśnie w nich.

Rozważ zasadę, której się przestrzegamyweryfikowalne słowo. W nazwach cyfr od pięciu do dwudziestu, a także w trzydziestce, znak miękki powinien być napisany tylko na samym końcu. Jeśli chodzi o zakres od pięciuset do dziewięciuset pięćdziesięciu do osiemdziesięciu, należy je umieścić w tym liście tylko pośrodku, to znaczy między dwoma pierwiastkami (na przykład dziewięćsetnymi, pięcioma dziesiątymi, ośmioma dziesiątymi , pięćsetnych itd.).

Tak więc odpowiedź na pytanie jaknapisane 16 słowami, kolejne słowo - „szesnaście” może równie dobrze służyć. Oznacza to, że na tej cyfrze należy umieścić znak miękki tylko na samym końcu, a nie inaczej.

Razem czy osobno?

Szesnaście czy szesnaście?Jak napisać taką cyfrę, opisaliśmy nieco wyżej. Należy jednak zauważyć, że niektórzy licealiści czasami wątpią nie tylko, gdzie w tym słowie powinien znajdować się znak miękki (w środku czy na samym końcu), ale także czy napisane jest razem, czy osobno.

Zaskakujące, ale pod tym względem po rosyjskujego reguła jest zapewniona. Wygląda to tak: złożone liczby (zarówno porządkowe, jak i ilościowe), które składają się z dwóch zasad, są zawsze zapisywane razem. Dla jasności podajemy przykład: szesnaście, dziewięćset, szesnasty, dziewięćset setny i tak dalej.

A co do liczb złożonych tomają dwa lub więcej słów, zawsze są pisane oddzielnie. Na przykład: sześćset siedemdziesiąt cztery, dziesięć tysięcy osiemset trzydzieści dwa, dziewięćset czterdzieści jeden, pięćset trzydzieści osiem itd.

Inne zasady

Aby nie pomylić się w pisowni innych nazw cyfr, przedstawiamy kilka zasad ich dotyczących:

• Liczebnik „jeden” odmienia się w taki sam sposób, jak przymiotnik w liczbie pojedynczej (jeden, jeden, jeden, jeden, około jeden).
• Nazwy cyfr „cztery”, „trzy” i „dwa” mają specjalne zakończenia (dwa, trzy, trzy, cztery, cztery, cztery itd.).
• Liczby od pięciu do dziesięciu, a także kończące się na -naście, w tym „szesnaście” zmienia się w taki sam sposób, jak rzeczowniki trzeciej deklinacji (szesnaście, szesnaście, pięć, około sześciu, dziesięć, trzynaście itd.).
• Cyfry „sto” i „dziewięćdziesiąt” kończą się -o w bierniku i mianowniku. W innych przypadkach słowa te kończą się literą a).