Język jest praktycznie żywą istotą z własnym charakterem, mentalnością, nawykami ... Rośnie, zmienia się, coś odchodzi na zawsze i coś zostaje zapamiętane na nowo.
Wszyscy wiedzą, że w carskiej Rosji popularna byłaFrancuski, ponieważ teraz mamy angielski. Potem, bez znajomości francuskiego, trudno było obracać się w społeczeństwie. W końcu ludzie nie tylko mówili bezpośrednio, żartowali, wymieniali dowcipy i straszne tajemnice w tym języku, ale także używali wielu pochodnych słów.
„Mauvais ton” (francuski) - zły ton, w rosyjskiej interpretacji brzmiał jak „złe maniery”. Co to jest W rzeczywistości tłumaczenie tego słowa nie ucierpiało: złe maniery, niezdolność do zachowania się w społeczeństwie, złe wykształcenie nazywano złymi manierami.
Używał tego słowa bardzo często:„Ach, znów ma kokardy we włosach - to złe maniery!” Często złego człowieka nazywano osobą mającą wszystkie powyższe wady: „Och! Nasz Wasilij Pietrowicz jest kompletnym złym człowiekiem!” W roli rzeczownika słowo „mewton” (czego już się dowiedzieliśmy) jest zamienione przypadkami, co jest logiczne.
To słowo często znajduje się w dziełachświetne klasyki, na przykład, z Gogolem w Egzaminie (charakterystyczny dla sędziego Lyapkina-Tyapkina). Wielu nawet wierzy, że to właśnie Mikołaj Wasiljewicz wprowadził do świeckiego słownika termin „złe maniery” - jego ręce bez rękawiczek stały się stworzone przez człowieka, a nie tylko nieprzyzwoite.
Powrót do Francji z emigrantamiuciekając przed władzą radziecką. Słowo to, podobnie jak wiele innych, zostało wyklęte jako relikt caratu. Robotnicy i rolnicy kolektywni nie akceptowali złych manier, nie odpowiadali tej francuskiej czułości. Aczkolwiek przeciekał do nas nawet poprzez prace autorów radzieckich, gdzie zabrzmiało to niezwykle ironicznie, i przy pomocy tego określenia od razu wyśmiewano całą inteligencję i świeckie społeczeństwo.
I chociaż myślimy o złych manierach, że to nowe słowo, to tak naprawdę przyszło do nas od wielu lat i na swojej drodze przeszło wiele represji.
Zrozumieliśmy więc, co oznacza słowo „złe maniery”. Ale razem z nim dotarło do nas wyrażenie „comme il faut”, bo nie mogą bez siebie żyć, chociaż stoją po przeciwnych stronach barykad.
Comme il faut przetłumaczone z francuskiego oznacza „tak jak powinno”, „jak powinno”, „jak powinno”.
To słowo jest również używane jakoprzymiotnik w znaczeniu „przyzwoity”, „wyrafinowany”, „poprawny”, a także jako przysłówek - w znaczeniu „jak powinien”, „jak powinien”, „jak powinien być”. Oznacza to, że możesz być osobą comme il faut lub możesz zachowywać się comme il faut.
Występuje równie często w klasycznych dziełach wielu autorów, uważa się, że Lew Tołstoj bardzo lubił ten termin.
Pojęcie „comme il faut” wróciło do nas już w latachlat dziewięćdziesiątych XX wieku i zaczął być kojarzony z kręgiem nowych Rosjan dzięki programowi telewizyjnemu o tej samej nazwie, reklamującym drogie towary. Początkowo bezpośrednie przeciwieństwo mauvais ton - bon ton (francuski) - dobry ton. Ale to słowo w jakiś sposób nie zakorzeniło się we współczesnym języku rosyjskim. Chociaż wcześniej był również używany jako przymiotnik - bonton - a nawet czasownik - bonton.
