Kodeks Rady z 1649 r. Jest listą praw państwa rosyjskiego. Jest to pierwszy akt prawny, który regulował prawie wszystkie dziedziny życia w tym czasie.
Powodem jest pojawienie się tego kodeksu prawskutki powstań w XVII wieku, które powstały w wyniku ruchów chłopskich, a także konieczności wprowadzenia jednego prawa. W tych czasach w pańszczyźnie pańszczyźnianej dochodziło do wojen chłopskich i ruchów antyifeudalnych przeciwko intensyfikacji wyzysku, wzrostowi poboru do wojska i bezprawiu. Ruch opierał się na małych organizacjach klasztornych i kościelnych, mieszczanach i poddanych. Kiedy walka osiągnęła szczyt, rząd zdecydował o obniżeniu pensji tzw. Służebników, co wywołało protesty, które doprowadziły do powstania w 1648 roku. Rezultatem powstania i ostrej walki klasowej było przyjęcie kodeksu soborowego.
Król ogłosił zwołanie Zemsky Sobor w celu opracowania Kodeksu. Potrzeba wprowadzenia nowych przepisów jest uważana za główną przyczynę stworzenia Kodeksu, można powiedzieć, że to determinowało jego naturę.
Дворяне, бояре и торговцы, которые были напуганы powstania, domagali się zwołania Rady w celu omówienia obecnej sytuacji, choć w rzeczywistości każdy z nich dążył do osiągnięcia własnych celów. Rząd zrobił ustępstwa, by uspokoić lud.
Przyjęcie Kodeksu Katedralnego sięga 1648 rokurok, w którym car wydał dekret o napisaniu Księgi Dziedzictwa. Postanowili zapisać się do artykułów pisanych przez greckich carów, a także przez dawny rząd, które należało poprawić i uzupełnić w taki sposób, aby proces i kara za zbrodnie były równe dla wszystkich osób mieszkających na terenie Moskwy. stan.
Specjalna komisja otrzymała zadanie opracowania kodeksu praw,składający się z pięciu osób. Komisja ta opracowała nowe prawa, które przedłożyła królowi. Car wydał rozkaz, zgodnie z którym uchwalenia Kodeksu Katedralnego miały dokonać wybrane przez niego osoby z osad i miast (po jednej osobie z każdej).
Na Radzie został wysłuchany, omówiony i podpisanyprojekt Kodeksu. Dokument ten został wysłany do wszystkich miast w biurze. Tym samym Sobór Ziemski stał się największym ze wszystkich zebranych za panowania carów w Rosji.
Kod zawierał dwadzieścia pięć rozdziałów (dziewięćsetsześćdziesiąt siedem tatei). Zawierały one prawa i kodeksy greckich carów, moskiewskie kodeksy sądowe i dodatkowe wyroki do nich, a także wyroki bojarskie wypisane z litewskiego statutu, dekrety kościelne i prawo karne. Zgodnie z Kodeksem Katedralnym każde prawo lub dekret wpisywano do specjalnych ksiąg, w których zapisywano kod wskazujący na zmienione przepisy, a także zarządzenia dotyczące zmian w prawach, które wcześniej nie były brane pod uwagę oraz te, które obejmowały przypadki nieprzewidziane w prawo. Kodeks katedralny miał trzysta piętnaście podpisów osób, które go skompilowały, a także specjalne znaki na kolumnach, które wskazywały źródło konkretnego artykułu.
Tym samym dokument ten miał złożoną strukturę, został podzielony na działy tematyczne poświęcone określonym gałęziom prawa, a każda sekcja miała swój tytuł.
Najbardziej dotyczy przyjęcia Kodeksu Katedralnegowielkie osiągnięcie panowania Aleksieja. Ten wspaniały zbiór przepisów od dłuższego czasu pełni rolę kodeksu prawnego. Kodeks obejmował szeroki obszar legislacji, przyczynił się do określenia relacji między klasami. Przez długi czas nie było możliwości zmiany Kodeksu.
