Jak narodziło się Imperium Mongolskie

W XIII wieku podróżni z Azji Środkoweji do Indii dotarły wieści, że na wschodzie powstało nowe państwo - Imperium Mongolskie, które wkrótce dotarło do granic Rosji.

W tamtych czasach terytorium od Chin do jeziora Bajkał byłozaludnione przez plemiona mongolskie. Tatarzy, którzy tam mieszkali, byli zaprzysiężonymi wrogami Mongołów, ale musieli pogodzić się z faktem, że Mongołowie ich pokonali. W ten sposób oba plemiona Europy Zachodniej i Rosji zaczęto nazywać po prostu Tatarami.

Od drugiej połowy XII wieku zaczęli Mongołowieumrzeć stosunki plemienne, a wraz z pojawieniem się własności prywatnej powstały osobne rodziny. W tym czasie Rosja była bardziej rozwiniętym państwem niż wędrujący Mongołowie.

Najbogatszym spośród Mongołów był ten, którybyło więcej bydła i koni. Aby to zrobić, potrzebowali dużych obszarów ziemi. Mongołowie mieli swoich przywódców, zwanych chanami. Khani w uległości byli noyons, którzy byli przywódcami plemion. To oni zajęli najlepsze tereny do wypasu zwierząt. Chany z Noyonami składały się z walczących oddziałów składających się z Aratów, którzy byli po prostu biednymi plemionami. Duże khany mogły sobie pozwolić na wybraną straż, w której służyli nukery.

Mongołowie w tamtych czasach zaczęli się pojawiaćstosunki feudalne, które można nazwać państwowością. Imperium Mongolskie nie budowało miast, a bogactwo mierzono liczbą pastwisk i bydła. Uważano, że Mongołowie byli zacofaną cywilizacją. Byli bardzo wojowniczymi ludźmi. Aby zdobyć nowe pastwiska, bez wahania zniszczyli tych, do których te pastwiska należały wcześniej.

Mongołowie umieszczają swoje dzieci w siodle od dzieciństwa idlatego każdy z nich był doskonałym jeźdźcem i po mistrzowsku posiadał lasso, łuk ze strzałami. Ich konie były kudłate, karłowate, o niesamowitej wytrzymałości.

Bliżej XIII wieku chany mongolskie zaczęły przewodzićwalka o prymat. Zwycięzcy ujarzmili pokonanego, a oni stali się poddanymi silniejszego chana i walczyli po jego stronie. I buntownicy stali się niewolnikami. Imperium mongolskie przeszło formację nieustannych wojen plemiennych, a później ich związków. Przywódcy wywyższali się w wojnach wewnętrznych, nie wiedzieli wtedy, jak inaczej postępować.

Na początku lat sześćdziesiątych XII wieku mongolskiprzywódca Esugeu zjednoczył wiele plemion pod jego dowództwem. Jego najstarszym synem był Temucheng, którego wszyscy znamy jako Czyngis-chana. Po pewnym czasie Esugei został otruty, a jego armia uciekła.

Wdowa długo żyła w biedzieTemuchen nie dorósł i nie zgromadził swojej drużyny, z którą walczył z innymi khanami. Udało mu się, po ujarzmieniu kilku plemion mongolskich, zdobycia dla siebie tronu „Hamag Mongol ulus”, co oznacza, że ​​wszyscy Mongołowie powinni być mu posłuszni. W tamtych czasach był młodym, odważnym, lekkomyślnym i bezlitosnym wojownikiem. Ale w pewnych okolicznościach był w stanie się wycofać.

To Tamuchen przeprowadził reformy pod rządamiktórego dziesiętny system organizacji armii został wprowadzony. Stworzył osobistą straż z ogromnymi przywilejami dla noyonów i nukerów, którzy byli zwolnieni z podatków. W tym samym czasie podbił resztę plemion. Ostatnim plemieniem, które podbili, byli wielcy Tatarzy. W tym czasie obszar Mongolii osiągnął 22% powierzchni Ziemi. W latach 1204-1205 ogłoszono Temuchen Czyngis-chana - wielkiego chana. To właśnie z tych czasów zaczęło istnieć imperium mongolskie.