Jak zrobić listę referencji w rozprawie?Z tym pytaniem mierzy się wielu doktorantów, doktorantów, kandydatów, studentów. W 2011 r. przyjęto normę krajową 7.0.11, która określa sposób sporządzania spisu odniesień w rozprawie.
Bibliografia zaczyna się oddobór literatury. Zanim coś napiszesz, musisz zdecydować o źródłach, dokładnie je opracować. Konieczne jest podjęcie decyzji, jakie materiały są potrzebne do włączenia do pracy, a które można wykluczyć, a dla dołączonych materiałów określa się wystarczającą szczegółowość. Praca z literaturą polega na pisaniu cytatów, przetwarzaniu informacji tekstowych i, jeśli to konieczne, wyborze ilustracji.
Pisanie artykułu naukowego rodzi pytanie, czyjak poprawnie sporządzić listę referencji. W rozprawie należy przede wszystkim kierować się wymogami regulacyjnymi odpowiednich GOST. Opisy bibliograficzne każdego źródła sugerują obecność pewnych wymaganych elementów. Pomiędzy nimi:
Poza obowiązkowymi rekord bibliograficzny może zawierać również elementy opcjonalne:
O umieszczeniu niektórych z powyższych elementów w spisie bibliograficznym decyduje instytucja, w której planowana jest obrona rozprawy.
Prace magisterskie prezentują maturęPraca kwalifikacyjna magisterska. Jak przygotować listę referencji w pracy magisterskiej? Ten rodzaj pracy należy również do prac naukowych i jest opracowywany na podstawie wymagań regulacyjnych GOST 7.1-2003.
Prawidłowa bibliografia może być:opracowane w kolejności alfabetycznej (najczęściej według pierwszego słowa rekordu bibliograficznego, kolejności (według liczby przypisów w tekście) lub chronologicznej (według daty publikacji źródeł). wykaz bibliograficzny przedstawiono na poniższych rysunkach.
Obejmuje kilka obszarów (tytuły i deklaracje odpowiedzialności, wydanie, szczegółowe informacje, nadruk, cechy fizyczne, seria, uwagi, sygnatura).
Obszary wewnętrzne są oddzielane za pomocą kropki i myślnika.
Wewnątrz wydzielone miejsca na wyjaśnienia,w odniesieniu do elementów opcjonalnych używany jest dwukropek. W przypadku dalszych informacji, z wyjątkiem pierwszej (oddzielonej ukośnikiem), są one oddzielone średnikiem.
W obszarze serii w nawiasach podaje się nazwę główną serii (podserii) wraz z numerem.
Tytuły równoległe (tytuły) charakterystyczne dla obszarów tytułu, wydania, serii oznaczono znakiem równości.
Zwykle nie stosuje się standardowych obszarów numerycznych i notatek w rekordzie bibliograficznym rozprawy.
Wszystkie znaki interpunkcyjne z wyjątkiem przecinka i kropki(pojedyncza spacja po znaku), oddzielone pojedynczą spacją przed i po znaku. Dla otwartego nawiasu jest miejsce przed nim, dla zamykającego nawiasu po nim.
Użyte skróty są wprowadzane zgodnie z wymaganiami GOST 7.11 i 7.0.12-2011, natomiast są niedopuszczalne w tytule i ogólnym oznaczeniu materiału.
Opis bibliograficzny sporządzono w języku oryginalnym. Główną pracą naukową jest rozprawa naukowa. Wymagania dla niego zgodnie z listą referencji omówiono poniżej.
Lista literatury, zgodnie z GOST R 7.0.11-2011, w odniesieniu do książek jest sporządzona w następujący sposób:
Tego rodzaju dokumenty regulacyjne i prawne wspis piśmiennictwa, sporządzony w porządku alfabetycznym lub chronologicznym, poprzedza spis piśmiennictwa głównego. Ogólnie projekt jest podobny do tego w przypadku książek, autorzy nie są wskazani, informacje wyjaśniające to „tekst urzędowy” lub informacje o statusie dokumentu, przez kogo i kiedy został przyjęty, korekta dokumentu na dzień w nawiasach kwadratowych podano określoną datę. Wszystkie informacje w nawiasach kwadratowych są oddzielone dwukropkiem.
Normy są wymienione w kolejności alfabetycznej popowyższe akty. Ich rejestracja rozpoczyna się od wskazania identyfikatora dokumentu (GOST, GOST R, GOST R ISO, GOST ISO itp.), po czym numer rejestracyjny normy z rokiem przyjęcia, pełna nazwa normy, obszar danych wyjściowych i cech fizycznych.
Kolejne pozycje bibliograficzne w przypadku spisu alfabetycznego podane są w literaturze głównej.
Główna różnica między rejestrowaniem zdeponowanych artykułów zksiążki polegają na tym, że po określeniu stron kropką i myślnikiem wskazana jest informacja o wpłacie: gdzie, kiedy i numer (oddzielone przecinkami).
Nagrywanie artykułów i streszczeń rozpoczyna się w taki sam sposób jakksiążki. Po wymienieniu wszystkich autorów znajduje się podwójny ukośnik, nazwa czasopisma lub zbioru artykułów naukowych. W dalszej części pisma rok, numer i strony są oddzielone jako oddzielne obszary, w przypadku gazety numer i numer są oznaczone w ten sam sposób. W przypadku wykorzystania jako źródło zbioru artykułów naukowych, po obszarze tytułowym i informacji o odpowiedzialności znajduje się obszar imprintu, strony są wskazywane dla konkretnego artykułu, który został wykorzystany jako źródło informacji.
Zasadniczo zapisy ksiąg odpowiadają, główneróżnice: dodatkowe informacje związane z nazwą są skrócone do „dis”. lub „abstract. dis.”, umieszcza się wielokropek i wskazuje stopień konkurencji, ponownie dwukropek, po czym podaje się numer specjalizacji naukowej. Po ukośniku wskazywana jest pierwsza informacja w następującej kolejności: informacje identyfikujące autora (imię i nazwisko), następnie dane wyjściowe.
W przeciwieństwie do zapisu bibliograficznego rozpraw i abstraktów, rozpraw, tytuł wyjaśniany jest jako „Sprawozdanie z pracy badawczej”, pierwszą informacją jest nazwisko i inicjały autora.
Zasoby elektroniczne używane do pisaniaRozprawy mogą być dwojakiego rodzaju: zaczerpnięte z Internetu i zaczerpnięte z wyspecjalizowanych mediów. W obu przypadkach po tytule w nawiasie kwadratowym podaje się informacje [Zasób elektroniczny]. W przypadku korzystania z Internetu jako źródła informacji, projekt jest podobny do nagrywania książek, z tą różnicą, że zamiast stron wskazany jest „Tryb dostępu: {podany adres URL odpowiedniej treści}”.
Korzystając z informacji z Internetu, zaleca się korzystanie z oficjalnych witryn i niekorzystanie z niezweryfikowanych informacji.
Jeżeli źródłem informacji jest np.CD-ROM, następnie wskazane są dane wyjściowe, tak jak przy użyciu książki, wtedy jest kropka, myślnik typograficzny, wskazano, ile elektronicznych dysków optycznych należy do tego źródła informacji, nazwa specjalistycznego źródła informacji (w tym przypadku CD-ROM) podano w nawiasach.
Niezbędne jest prawidłowe sporządzenie spisu piśmiennictwa w rozprawie. Przykład takiego projektu opisano powyżej i podano przykłady.
Osoby ubiegające się o stopnie naukowe są pisane jakoz reguły recenzja, dla mistrzów - recenzja rozprawy. Przykład takiej recenzji pokazuje powyższy rysunek. W recenzji można omówić teoretyczne podstawy rozprawy, na ile jest ona istotna. Z reguły podano tutaj również informacje o liczbie źródeł na liście odniesień zgodnie z GOST, można osobno wskazać, ile źródeł podano w języku rosyjskim, ile w języku obcym. Niedostateczne opracowanie materiału i niepoprawny projekt pracy obniża ogólną ocenę.
Wracając więc do oryginałupytanie, jak sporządzić listę referencji w rozprawie, możemy powiedzieć, że jest ona sporządzona dla niektórych rodzajów artykułów naukowych zgodnie z wymaganiami odpowiedniego GOST. Głównymi informacjami przy tworzeniu spisu piśmiennictwa są autorzy, tytuły, miejscowość, w której zrealizowano publikację, nazwa wydawcy oraz liczba stron.
