Z definicji migracja wewnętrzna toprzesiedlenie ludności w kraju z jednego regionu do drugiego. Zwykle ten przepływ jest spowodowany względami ekonomicznymi i społecznymi. Przesiedlenie wewnętrzne jest przeciwieństwem przesiedleń zewnętrznych, w których mieszkańcy opuszczają swój kraj i osiedlają się za granicą.
Urbanizacja jest głównym motorem rozwoju krajowegomigracja na całym świecie. Skala konsekwencji rozwoju miast jest tak wielka, że niektórzy badacze nazywają ten proces niczym innym jak „wielką wędrówką ludów XX wieku”. W poszukiwaniu lepszego życia wieśniacy szybko opuszczają swoje rodzinne wioski. Ten proces dotyczy również Rosji. Jego tendencje zostaną omówione poniżej. Jeśli chodzi o większość krajów rozwiniętych, urbanizacja w nich zatrzymała się na poziomie około 80%. Oznacza to, że czterech na pięciu obywateli Niemiec lub Stanów Zjednoczonych mieszka w miastach.
W krajach o małej populacji lubróżni się nierównomiernym zagęszczeniem, migracja wewnętrzna przybiera postać osiadania na nowych obszarach. Historia ludzkości zna wiele takich przykładów. W Kanadzie, USA, Brazylii i Chinach ludność początkowo koncentrowała się we wschodnich regionach. Kiedy zasoby tych miejsc zaczęły się wyczerpywać, ludzie w naturalny sposób wyruszyli na rozwój zachodnich prowincji.
W każdej epoce historycznej migracja wewnętrzna doRosja posiadała swoje specyficzne cechy, pozostając zawsze stabilnym procesem. W IX-XII wieku. Słowianie osiedlili się w dorzeczu Górnej Wołgi. Migracja skierowana była na północ i północny wschód. Do drugiej połowy XIX wieku wyróżniał się niewielką skalą, ograniczany przez pańszczyznę na wsi.
Kolonizacja dotknęła również europejską północUral, gdzie przesiedlenie nabrało charakteru „górniczego”. Z Dolnej Wołgi Rosjanie wyemigrowali na południe, do Noworosji i Kaukazu. Rozwój gospodarczy Syberii na dużą skalę rozpoczął się dopiero w połowie XIX wieku. W czasach radzieckich głównym kierunkiem stał się kierunek wschodni. W gospodarce planowej ludzie byli wysyłani do odległych obszarów, gdzie miały powstać nowe miasta lub drogi. W latach trzydziestych XX wieku. rozpoczęła się przymusowa stalinowska industrializacja. Wraz z kolektywizacją wypchnęła ze wsi wiele milionów obywateli radzieckich. Również migracje wewnętrzne ludności były spowodowane przymusowymi wysiedleniami całych narodów (Niemców, Czeczenów, Inguszów itp.).
We współczesnej Rosji migracja wewnętrznaprzejawia się w kilku trendach. Przede wszystkim widać to w podziale ludności na wiejską i miejską. Wskaźnik ten określa stopień urbanizacji kraju. Obecnie 73% mieszkańców Rosji mieszka w miastach, a 27% na wsi. Dokładnie te same liczby były podczas ostatniego spisu ludności w Związku Radzieckim w 1989 roku. W tym samym czasie liczba wsi wzrosła o ponad 2 tys., Ale liczba osad wiejskich, w których mieszka co najmniej 6 tys. Osób, zmniejszyła się o połowę. Takie rozczarowujące statystyki sugerują, że pod koniec lat 90. migracja wewnętrzna naraziła ponad 20% wiosek na wyginięcie. Liczby są dziś bardziej zachęcające.
W Rosji istnieją dwa typy ośrodków miejskich -osady i miasta typu miejskiego. Jak są zdeterminowani? Według kryteriów osadę uznaje się za miejską, jeśli udział mieszkańców zatrudnionych w rolnictwie nie przekracza 15%. Jest też inna bariera. Miasto musi mieć co najmniej 12 tysięcy mieszkańców. Jeśli migracje wewnętrzne prowadzą do spadku liczby ludności i spadku liczby pod tym paskiem, status osady może ulec zmianie.
Ludność rosyjska jest rozłożona na ogromną skalęterytorium kraju jest bardzo nierówne. Większość z nich koncentruje się w centralnym, nadwołżańskim i południowym okręgu federalnym (odpowiednio 26%, 22% i 16%). Jednocześnie na Dalekim Wschodzie mieszka bardzo niewiele osób (tylko 4%). Ale bez względu na to, jak wypaczone mogą być liczby, migracja wewnętrzna jest ciągłym, ciągłym procesem. W ciągu ostatniego roku w ruchach po całym kraju wzięło udział 1,7 miliona osób. To 1,2% populacji kraju.
Główny „magnes”, gdzie wewnętrznymigracja Federacji Rosyjskiej to Moskwa i jej miasta satelickie. Wzrost obserwuje się również w Sankt Petersburgu i obwodzie leningradzkim. Obie stolice są atrakcyjne jako centra pracy. Prawie wszystkie pozostałe regiony kraju doświadczają spadku migracji (stamtąd więcej opuszcza niż przybywa).
W Okręgu Federalnym Wołgi największywzrost migracji obserwuje się w Tatarstanie, na południu - na terytorium Krasnodaru. Na Uralu dodatnie liczby obserwuje się tylko w regionie Swierdłowsku. Ludność trafia tam z rejonów Syberii i Dalekiego Wschodu, gdzie wszędzie obserwuje się spadek migracji. Ten proces trwa od kilkudziesięciu lat.
Migracja wewnętrzna jest głównym powodem spadkuludności w Syberyjskim Okręgu Federalnym, który w zamian z innymi regionami w latach 2000-2008. stracił 244 tysiące mieszkańców. Liczby nie pozostawiają wątpliwości. Na przykład na jednym terytorium Ałtaju w tym samym okresie spadek wyniósł 64 tysiące osób. I tylko dwa regiony w tej dzielnicy wyróżniają się niewielkim wzrostem migracji - są to regiony Tomsk i Nowosybirsk.
Stracił więcej niż inni mieszkańcy w ostatnich latachDaleki Wschód. W tym celu sprawdza się zarówno migracja zewnętrzna, jak i wewnętrzna. Ale to migracja obywateli do innych regionów ich ojczystego kraju doprowadziła do utraty 187 tysięcy ludzi w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Większość ludzi opuszcza Jakucję, Czukotkę i region Magadan.
Statystyki Dalekiego Wschodu w pewnym sensielogiczny. Region ten znajduje się na przeciwległym krańcu kraju od stolicy. Wielu jego mieszkańców wyjeżdża do Moskwy, aby zrealizować się i zapomnieć o izolacji. Mieszkając na Dalekim Wschodzie, ludzie wydają ogromne pieniądze na okazjonalne wycieczki lub loty na Zachód. Czasami bilety w obie strony mogą kosztować całą pensję. Wszystko to prowadzi do tego, że migracja wewnętrzna rośnie i rozszerza się. Kraje o ogromnym terytorium potrzebują dostępnej infrastruktury transportowej, takiej jak powietrze. Jego powstanie i terminowa modernizacja to najważniejsze wyzwanie dla współczesnej Rosji.
Podstawowe wyznaczniki przyrodymigracja wewnętrzna to czynniki ekonomiczne. Nierównowaga w Rosji powstała w wyniku nierównomiernego poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego regionów kraju. W efekcie nastąpiło zróżnicowanie terytoriów pod względem jakości i poziomu życia. Na obszarach oddalonych i przygranicznych są one zbyt niskie w porównaniu ze stolicami, co oznacza, że są nieatrakcyjne dla ludności.
Rozległe terytorium Rosji charakteryzuje się iczynnik naturalny i klimatyczny. Jeśli warunkowa Belgia jest jednorodna pod względem wskaźników temperatury, to w przypadku Federacji Rosyjskiej wszystko jest znacznie bardziej skomplikowane. Bardziej znośny i atrakcyjny klimat przyciąga ludzi na południe i do centrum kraju. Wiele miast północnych powstało w czasach radzieckich dzięki systemowi nakazów rejestracyjnych i wszelkiego rodzaju projektom budowy szoków. Na wolnym rynku ludzie urodzeni w tych regionach zwykle je opuszczają.
Trzecia grupa czynników to czynniki społeczne, którewyrażone w więziach historycznych i rodzinnych. Są częstą przyczyną tzw. „Migracja powrotna”. Mieszkańcy regionów wschodnich i północnych wyjeżdżający do Moskwy często wracają do domu, ponieważ mają tam rodzinę, krewnych i przyjaciół.
Kolejną grupą czynników jest zagrożenie militarne.Konflikty zbrojne zmuszają ludzi do opuszczenia swoich domów i osiedlenia się w bezpiecznych rejonach, z dala od siedliska rozlewu krwi. W Rosji czynnik ten miał poważne znaczenie w latach 90., kiedy ostra wojna trwała przez kilka lat na Kaukazie Północnym, a przede wszystkim w Czeczenii.
Migracja wewnętrzna jest utrudniona przez nierównomiernośćceny mieszkań i słabo rozwinięty rynek mieszkań w regionach. Aby rozwiązać ten problem, potrzebne jest wsparcie rządowe i finansowanie obszarów problemowych, republik i terytoriów. Regiony potrzebują wzrostu dochodów ludności czynnej zawodowo, dodatkowych miejsc pracy, wzrostu po stronie dochodów budżetu oraz zmniejszenia potrzeby finansowania budżetu.
Korzystne będą również inne środki. Ożywieniu migracji wewnętrznych sprzyja zmniejszenie negatywnego wpływu przemysłu na środowisko oraz poprawa sytuacji demograficznej.
