Dmitrij Iwanowicz Mendelejew jest jednym z nichnajwięksi naukowcy historii narodowej. Krótka biografia Mendelejewa jest wpisana złotymi literami w historię rozwoju światowej nauki. Chodzi o nią, które zostaną omówione w artykule.
D.I. Mendelejew: krótka biografia
Przyszły twórca układu okresowego urodził się w lutym 1834 r. W mieście Tobolsk. Zdarzył się, że urodził się w dość inteligentnej rodzinie: ojcu
Dmitrij Mendelejew. Krótka biografia: początek kariery
Pod koniec treningu młody Mendelejew próbowałprzez pewien czas udowodnić swoją pozycję na polu literackim, co ułatwiał złoty wiek poezji rosyjskiej, w którym miał szansę przeżyć. Dał prywatne lekcje. Wkrótce jednak
Krótka biografia Mendelejewa: rozkwit działalności naukowej i uznania
W 1865 roku młody naukowiec broni swojegoRozprawa doktorska. Już położył podwaliny pod nowe spojrzenie na organiczne rozwiązania. Teraz zostaje profesorem na uniwersytecie w Petersburgu. Jednocześnie jego działalność nie ogranicza się tylko do murów Alma mater. W tym samym roku nabył majątek we wsi Bobłowo, w prowincji moskiewskiej. Tutaj z entuzjazmem podejmuje badania w dziedzinie rolnictwa i chemii rolnej.
W 1869 roku coś się dzieje w życiu Mendelejewawydarzenie, dzięki któremu jest dziś szeroko znane w Rosji i na całym świecie: opracował i zamówił układ okresowy pierwiastków chemicznych. W 1871 roku z jego pióra wyszło dzieło „Podstawy chemii”, które później stało się klasykiem. W 1880 r. Mendelejew został awansowany na akademika, ale kandydatura naukowca nie przeszła, co wywołało burzę publicznego oburzenia. Przez następne dziesięć lat naukowiec kontynuował prace badawcze i dydaktyczne w murach swojego rodzinnego uniwersytetu, ale w 1890 r. Opuścił go, protestując przeciwko uciskowi praw i wolności studentów.
Krótka biografia Mendelejewa: ostatnie lata
Pod koniec życia uznany naukowiecPrzez pewien czas pracował jako konsultant w Ministerstwie Morza. Później został nawet organizatorem i pierwszym dyrektorem Państwowej Izby Miar i Wag. W tej pozycji pracował, a nawet śmierć. Dmitrij Iwanowicz zmarł 2 lutego 1907 roku w stolicy.