Najstarsze wierzenia ludzi sprowadzały się dodawanie duszy zjawiskom naturalnym i kultowi przodków. Ze zdefiniowanymi bardziej żywe obrazy w czasie i cywilizacji, rozwoju niezliczonych niejasnych mitycznych bóstw: Mars - bóg wojny, Janus - bóg początku i na końcu, Jowisz - bóg światła dnia, burze, wysyła do ludzi ziemi straszliwe burze, i inne. Kultura i wierzenia starożytnych ludzi zawsze były pod silnym wpływem kultury najbliższych im sąsiadów. Tak więc, wśród Etrusków, Rzymianie zaadoptowali boginię sztuki Minerwy. Również w życiu kulturalnym Rzymu z kolei miał znaczący wpływ na bardziej starożytną kulturę Grecji. Dzisiaj jest niezaprzeczalne, że znaczny wpływ na rozwój rzymskiego społeczeństwa jako całości była rzymską mitologię, bogowie, które były w większości zapożyczone od Greków.
Мифология древних государств сегодня представляет wielkie zainteresowanie naukowców historią cywilizacji, które pogrążyły się w zapomnieniu, zbierając artefakty swojej kultury przez wiele setek lat. Dzięki ich wysiłkom współczesny człowiek ma pojęcie o tym, co ludzie żyli na długo przed pojawieniem się swoich przodków, w co wierzyli i jaki był sens ich życia.
Zbudowano najstarszą rzymską mitologięwiara w istnienie życia po śmierci. Rzymianie tamtych czasów wielbili dusze swoich przodków. Sercem tego kultu był strach przed siłami nadprzyrodzonymi, które według Rzymian posiadały te dusze. Pierwsi rzymscy bogowie zostali utożsamieni z naturą, mogli dowodzić nią, spowodować deszcz lub wysłać bezprecedensową suszę do osad. Aby nie pozostać bez upraw, mieszkańcy starożytnego Rzymu starali się w każdy możliwy sposób ułagodzić tych bogów. Byli czczeni i składani w ofierze.
Bogowie greccy i rzymscy: różnice
Według niektórych źródeł, starożytny Rzym dalejprzez wieki nie posiadał własnej mitologii. W tym samym czasie w sąsiedniej Grecji kwitło życie kulturalne i religijne mieszkańców. Wielu współczesnych badaczy, którzy lubią historię Cesarstwa Rzymskiego, uważa, że większość mitów została przez nie zapożyczona wcześniej od bardziej kulturowo rozwiniętych Greków, a rzymscy bogowie są bogami obdarzonymi takimi samymi mocami i cechami jak greccy. Jedyna różnica polega na ich nazwach. Tak więc bogini miłości w mitologii rzymskiej - Wenus - jest dokładną kopią greckiej Afrodyty. Patronka starożytnej sztuki rzymskiej - Phoebus - jest jak żaden inny jak grecki Apollo itd.
Początkowo rzymscy bogowie nie mieli żadnegogenealogia, nawet ich siedlisko - Olimp, i zostały przedstawione w postaci pewnych symboli: Jowisz wyglądał jak kamień, Mars wyglądał jak włócznia, Westa wyglądała jak języki ognia. Według legendy pierwsi bogowie Rzymu nie pozostawili potomstwa i po zakończeniu wszystkich rozpoczętych prac nie umarli, ale nigdzie nie poszli. Greccy bogowie byli bardzo płodni i nieśmiertelni.
Fuzja kultury i mitologii Rzymu i Grecjirozgrywa się na przełomie IV i III wieku pne. Główne wierzenia religijne Greków i część ich mitologii panowały w Rzymie po dostarczeniu do stolicy imperium zbioru powiedzeń greckiej wyroczni, która później przewidziała epidemię dżumy w 293 rpne.
Rzymscy bogowie są bardziej moralni.Zgodnie z poglądami starożytnych Rzymian, strzegących ludzkiego życia, byli oni obrońcami sprawiedliwości na Ziemi, praw własności i wielu innych praw, które powinien mieć wolny człowiek. Moralny wpływ religii jest szczególnie duży w okresie prosperity rzymskiego społeczeństwa obywatelskiego (2-4 wieki naszej ery). Mieszkańcy starożytnego Rzymu byli bardzo pobożni. Wciąż możemy znaleźć pochwałę tej pobożności na kartach dzieł rzymskich i greckich pisarzy tamtych czasów. Zewnętrzna pobożność Rzymian jest dowodem szacunku dla obyczajów, na których opierała się główna cnota narodu rzymskiego - patriotyzm.
