Co to jest bajka: od Ezopa po dzień dzisiejszy

Pochodzi od ludzi

Możesz mówić o pochlebstwach przez bardzo długi czasvice, aby twierdzić, że zarówno ten, który schlebia, jak i ci, którzy "kupują" fałszywe słowa, wyglądają głupio i działają źle. Albo możesz po prostu powiedzieć bajkę o lisie i serze. Krótkie, pojemne i lepiej już nie mówić.

Małe pouczające historie o zwierzętachpojawiły się na świecie od bardzo dawna: niektóre z nich stały się przypowieściami, inne - bajkami. Przez długi czas "ojciec" tej bajki nazywany był Ezopa (około szóstego wieku pne), nawet tam jest coś takiego jak język ezopowy (alegoria). Ale nowe badania pozwalają nam stwierdzić, że najstarszą bajką jest babilońsko-sumeryjska, a dopiero potem pojawili się Indianie i starożytni Grecy.

Nowoczesna definicja

A Aesop, potępiając wady ludzi, cieszył sięprzypowieść w jego opowieściach nie dlatego, że był niewolnikiem i otwarcie mówić, było niebezpieczne, ale dlatego, że wiedział, co to jest bajka i jak to jest zwyczajnie ją objaśniać. Niemniej jednak Ezopa przeszedł do historii jako mistrz alegorii, przekształcił gatunek bajek z folku w literacką fikcję. A po wiekach prawie wszystkie historie jego opowiadań były wykorzystywane w jego pracy przez innych bajarzy.

A teraz pozostaje edukacyjny cel bajkiten pierwszy, dlatego ten gatunek odnosi się również do literatury dydaktycznej, tej, która jest powołana do nauczania, wyjaśniania i nauczania. Do konkretnego pytania: "Czym jest bajka?" - współczesny człowiek odpowie, że jest to alegoryczne dzieło małej wielkości w wierszu lub prozie, w którym ujawniają się występki ludzi i społeczeństwa. Bohaterami takich narracji są zwierzęta i przedmioty (człowiek jest niezwykle rzadki), wpływ na czytelnika zachodzi przy pomocy komiksu (satyry) i krytyki, a nauczanie (główną ideą) jest wyprowadzenie, które nazywa się moralnością.

W Rosji wszystko zaczęło się od Ezopa

Jeśli w starożytnej Grecji, nawet 600 lat przed naszą erąjuż wiadomo, czym jest bajka, potem w Rosji dowiedzieli się o tym dopiero po dwóch tysiącach lat. Jego definicja jako gatunku została wprowadzona do użytku na początku XVII wieku przez Fiodora Gozwińskiego przy tłumaczeniu bajek Ezopa na rosyjski. Dalsze bajki można znaleźć w pracach Kantemira, Sumarokova, Chemnitzera. A jednak należy zauważyć, że prawie wszystkie ich prace były jedynie tłumaczeniem i adaptacją dzieł innych ludzi: tego samego Ezopa, jak również La Fontaine, Gellert i Lessing. Jedynie Ivan Chemnitzer podejmuje pierwszą próbę stworzenia własnej bajki, a Dmitriyev podejmuje tę tradycję, ale kiedy Iwan Kryłow podjął tę kwestię, świat literatury zrozumiał, czym jest bajka z pióra klasyka. Do tej pory istnieje przekonanie, że Iwan Andriejewicz podniósł bajkę jako gatunek do takiej wysokości, że potrzeba będzie wieków, aby umożliwić komuś wypowiedzenie przynajmniej czegoś nowego. Linie z jego prac rozpadły się na aforyzmy: jeśli przeanalizujesz bajkę Kryłowa, absolutnie ktokolwiek, staje się jasne, jak wielki bajecznik nierosyjskich tematów zaadaptował się do rosyjskiej mentalności, czyniąc jego bajki wyrazem cech narodowych.

Funkcje analizy

Analiza bajki poetyckiej jest znacząco innaz analizy tekstu poetyckiego, ponieważ pomimo obecności rymu, najważniejszą rzeczą w takiej pracy jest osiągnięcie celu dydaktycznego. Analiza bajki obejmuje przede wszystkim następujące elementy:

- stworzenie bajki (autor, rok pisania, którego fabuła);

- podsumowanie (główny pomysł);

- bohaterowie bajki (pozytywna, negatywna), gdy ich charakter jest przekazywany;

- język bajki (wszystkie środki artystyczne i ekspresyjne);

- znaczenie bajki;

- czy w bajce są bajki, które stały się przysłowiami lub frazeologizmami?