Czy kiedykolwiek próbowałeś czytać poezję?Nie tylko, aby zdać test literatury, ale dla własnej przyjemności? Wielu inteligentnych ludzi już dawno zauważył, że w krótkich wierszy poezji często zawiera unikatowy zaszyfrowaną wiadomość o sens życia i naszego miejsca w tym świecie. Nawet ci, którzy szczerze nie lubię poezję, warto pomyśleć o tym, dlaczego nagle drugie sto lat z rzędu w antologii literatury, to mówi: „Tiutchev” Fountain „A co jest takiego specjalnego w tych szesnastu linii?
W klasycznej literaturze XIX wieku - poezjaFiodor Iwanowicz Tiutczew stoi nieco z dala od głównych kierunków. Obrazy i środki ekspresji są złożone, wielowymiarowe i niejednoznaczne. Aby zrozumieć całą filozoficzną głębię i moc poezji Tiutczewa, nie wystarczy po prostu ją przeczytać. Przez pojmowanie znaczeń i obrazów dzieł poety trzeba pracować całe życie. Analiza wiersza Tiutczewa "Fontanna" jest niemożliwa poza kontekstem wszystkiegokreatywność tej osoby. I kreatywność jest nierozerwalnie związane z jego życia i kariery. A jeśli tylko trochę sensu kontynuować serię, staje się oczywiste, że biografia i los poety jest nierozerwalnie związany z losem Rosji.
Pomyślmy o tym, co chciałem przekazaćJesteśmy wielkim rosyjskim poetą z jego raczej małym dziełem wielkości. Przynajmniej w pierwszym przybliżeniu. Konieczne jest posiadanie bardzo dużego stopnia naiwności, aby opisać, w jaki sposób strumień fontanny wznosi się w górę, a następnie pod wpływem grawitacji ziemskiej, osiągając granicę, załamuje się i opada, aby zobaczyć i poczuć nic więcej. I po cichu podziwiajmy, jak umiejętnie opisano blask promieni słonecznych na strumieniu wody. Ale rozważny czytelnik, składając hołd umiejętnościom poety, nie skończy tej analizy wiersza "Fontanna" Tiutczewa. Aby przedstawić to zjawisko w powyższych pracach, łatwo można dostrzec globalną walkę elementów i energii. Pęd do buntu i skazał go na porażkę. Nieuchronność "powrotu wszystkiego do swoich miejsc", zgodnie z zasadami Starego Testamentu. I próba przezwyciężenia początkowego determinizmu.
Dla głębszego zrozumienia rozważanegowiersz powinien go skorelować z czasem i miejscem, w którym został utworzony. Dzieło to zostało opublikowane w 1836 r. W Niemczech, gdzie autor był w służbie dyplomatycznej. W swojej pracy prowadzi między innymi bezpośredni dialog z niemieckimi poetami romantycznymi tamtej epoki i idealistycznym filozofem Schellingiem. Prosta analiza wiersza Tyutczowa „Fontanna” wielu sugeruje, że w ten sposób poeta odpowiedział na nauki Friedricha Schellinga o wielu współczesnych o „duszy jednego świata”. Zgodnie z ideami rosyjskiego poety jest ona równie ucieleśniona zarówno w wewnętrznym życiu człowieka, jak iw otaczającej go naturze.
Часто принято иронизировать над теми русскими patrioci, którzy wolą kochać swoją ojczyznę z daleka i jednocześnie żyć w Europie Zachodniej. Ale prosty fakt, że wielki rosyjski poeta Fedor Iwanowicz Tyutczow przeżył znaczną część swojego życia daleko od swojej ojczyzny, wcale nie oznacza jego oddalenia od rosyjskiego życia. W stolicach Europy Tyutchev żył przez długi czas głównie ze względu na charakter swojej służby dyplomatycznej. Temat Rosji i refleksje nad jej losem dominują w twórczości poety. Co za wszechstronna praca - werset „Fontanna” Tyutczew! Nie chodzi tylko o narrację duszy jednego świata. Te szesnaście linii jest również bezpośrednio związanych z Rosją. W wierszu są dwie przeciwstawne siły - pragnienie wysokiej i ziemskiej grawitacji.
Od kilku stuleci siłą napędowąrozwój n myśli jest filozoficznym konfliktem dwóch źródeł. Pragnienie zmiażdżenia wszystkiego i zbudowania czegoś nowego na powstałych ruinach i pragnienie za wszelką cenę stanąć na drodze postępu społecznego i pozostawić wszystko tak, jak było wcześniej. To jest spór między zachodnimi liberałami a konserwatystami. Przemyślana analiza wiersza „Fontanna” Tyutczew ujawnia w nim obecność tej konfrontacji dwóch historycznych koncepcji intelektualnych. Fiodor Iwanowicz Tyutczew bez wątpienia był przedstawicielem konserwatywnego sposobu myślenia. Był sceptyczny co do możliwości zmiany czegoś w rosyjskim losie. Często wspominano go kilka dekad po jego śmierci, kiedy wojny i rewolucje wyskoczyły do Rosji.
Давно - и совершенно обосновано - судьбу поэта в Rosja jest uważana za tragiczną i skazaną na zagładę. Ale biografia Fiodora Iwanowicza Tyutczowa jest najwyraźniej wyjątkiem, który potwierdza tę zasadę. Żył długie i dostatnie życie. Dokonał błyskotliwej kariery w służbie dyplomatycznej i publicznej. Jego konserwatywne przekonania były całkowicie i w pełni zaangażowane w zachowanie istniejących fundacji państwowych. Poeta podczas jego życia został wysłuchany i zażądany. Jego zalety przed rosyjską państwowością w kręgach monarchicznych były powszechnie uznawane. Poeta został awansowany do rangi prawdziwego tajnego doradcy i otrzymał wiele rozkazów i regaliów. Przez ostatnie piętnaście lat swojego życia kierował Komitetem Cenzurowym, to znaczy, że był w stanie określić i zdecydować, co rosyjska opinia publiczna powinna przeczytać i przed czym powinna być chroniona.
