Przed odpowiedzią na pytanie, którecechy charakteru Erasta przyciągnęły Lisę, należy zdać sobie sprawę, że ludzką naturą jest idealizacja tych rzeczy, cech, cech, których on nie posiada. Przypomnij sobie, że Lisa miała ojca, który zmarł bardzo wcześnie, a od dzieciństwa zaczęła pracować w naprawdę dorosły sposób, starając się utrzymać matkę.
И вот, когда бедная во всех смыслах Лиза увидела Erast, jej świat się zmienił. Kogo ona widziała? Był przystojnym młodym mężczyzną o wyjątkowych manierach, uprzejmy i miły. Oczywiście odwrócił jej głowę (nie zapominajmy, że była bardzo młoda i w ogóle nie znała życia, kiedy poznała Erasta).
Wszyscy wiedzą, że młode dziewczynymają tendencję do deifikacji swoich pierwszych chłopców, często nie widząc ich oczywistych wad. Jak Lisa mogła je zbadać? W końcu mówimy o chłopie niewykształconej dziewiętnastowiecznej dziewczynie, choć o ciepłym sercu. Dlatego naiwnie jest pytać, jakie cechy charakteru Erasta pociągają Lisę, ponieważ w ogóle o tym nie myślała. Nie widziała prawdziwego Erasta. Lisa stworzyła swój własny wizerunek dżentelmena i zakochała się w nim bez pamięci.
Marzeniem jest natura ludzka - jest wieczna ijego nieunikniona cecha. Lisa właśnie stała się ofiarą swoich fantazji. Oczywiście takie życie ją uciskało: ciężka praca, wczesne wstawanie i ogólna beznadziejność. W końcu, gdyby Lisa nie spotkała Erasta, przeżyłaby całe życie. Jedynie okoliczności zmieniłyby się nieznacznie. A Erast stał się dla niej ucieleśnieniem snu, żywą personifikacją myśli o pozbyciu się nudnego chłopskiego udziału. Oczywiście rozumem rozumiała, że nie powinni być razem, ale sen był tak słodki i tak bliski, że wolała nie myśleć o smutnych sprawach. Teraz jasne jest, jakie cechy charakteru Erasta przyciągnęły Lisę. Uwiedziły ją rysy kawalera, które sama w niego zainwestowała.
Wszystko jest jasne dzięki wyimaginowanemu Erastowi:jest ucieleśnieniem wrażliwości, zrozumienia, troski, uprzejmości, pasji i bezinteresowności. Kiedy czytelnik patrzy na ten portret bohatera, nie ma pytania o to, jakie cechy postaci Erasta przyciągnęły Lisę. Ponieważ wszyscy ludzie sympatyzowaliby z takim facetem, gdyby istniał w rzeczywistości. Ale Karamzin z pierwszych linijek tej historii jasno stwierdza, że „coś zgniło w duńskim królestwie”, a na końcu wszystko źle się skończy. Proza Hemingwaya w tym sensie bardzo przypomina twórczość N.M. Karamzin. Czytasz amerykański klasyk z tym samym apokaliptycznym uczuciem.
Реальный же образ Эраста вызывает в читателе tylko obrzydzenie: jest to człowiek zupełnie nieistotny i mierny, myślący tylko o swoich przyjemnościach i przyjemnościach. Być może był wykształcony, ale najprawdopodobniej otrzymał wykształcenie tylko z nudów: nauczył się czytać, bo książki go bawiły.
Ktoś powie:"Nie lekceważ go, walczył o Ojczyznę!" Rzeczywiście był na wojnie, ale cały wolny czas pił i grał w karty. W czasie wojny zdołał w ten sposób stracić swój majątek. Jak się wydaje, z jego „wyczynów” Ojczyźnie nie ma żadnej korzyści.
Po wojnie wrócił i poślubił starą i brzydką, ale bogatą wdowę wyłącznie dla spłacenia długów. Wspaniały wizerunek rosyjskiego szlachcica, a co najważniejsze - prawdomówny.
Nigdy nie przychodzi mi do głowy zapytać o to, coCechy charakteru Erast przyciągnęły Lisę, ponieważ taka postać nie budzi współczucia. W tym sensie motywy „Biednej Lizy” Karamzina nawiązują do głównych intencji „Doriana Graya” O. Wilde'a. Tam też młody człowiek był bardzo reprezentacyjny i przyjemny na zewnątrz, ale całkowicie obrzydliwy i obrzydliwy w środku. Temat dwoistości ujawnia Robert Louis Stevenson w swojej „Dziwnej historii doktora Jekylla i pana Hyde'a”, w której bohater składa się niejako z dwóch postaci, które razem tworzą integralną esencję doktora Jekylla. Dostojewski natychmiast przypomina sobie rosyjskich autorów, którym nie obcy jest temat powielania.
Główny bohater opowieści N.M.Karamzin został zrujnowany nadmierną wiarą w ukochaną. Skąd mogła wiedzieć, że większość szlachciców to łobuzy i łajdacy? Służebność wobec cara-ojca i wszystkich wyżej wymienionych jest dosłownie „wbudowana” w osobę Rosjanina. Zwykły obywatel (zarówno w XIX wieku, jak i obecnie) uważa, że wysoki urząd, pochodzenie lub inna przypadkowa okoliczność, która nie zależy od człowieka, daje mu przewagę moralną. I nie ma sposobu na wykorzenienie tego mitu z umysłów i serc Rosjan.
Oczywiście teraz stało się jasne, jakie cechyPostać Erasta przyciągnęła Liza w opowiadaniu Karamzina „Biedna Liza”, ale z jakiegoś powodu nie było to łatwiejsze. Pewnie dlatego, że o wiele więcej dziewczyn, zafascynowanych niepewnymi moralnie młodymi ludźmi, zginie w namiętnym ogniu miłości.
