Z historią „Asya” spotkałem się, kiedy byłemokoło dziesięciu lat. Od tego czasu uważam ją za najlepsze dzieło pierwszej miłości. Od czasu do czasu czytając go i podziwiając umiejętności Iwana Siergiejewicza Turgieniewa, zachowuję w pamięci wieczne obrazy smutku i radości, pogardy i natchnienia, wewnętrznego załamania i desperackiej wiary.
Это произведение покорило меня своей чистотой, szczerość, żywotność bohaterów, dlatego naprawdę chcę opisać wam jego krótką treść. Asi nie była obok głównego bohatera, kiedy zdał sobie sprawę, że ją kocha. Uważam, że jest to główne wydarzenie, o którym autor chciał opowiedzieć czytelnikowi. W ten sposób Turgieniew nauczył się z przeszłości, ale wciąż pozostaje tajemnicą: z własnego doświadczenia lub z przeszłości swojego fikcyjnego bohatera, którego życie jest dziwnie splecione z życiem prototypu tej postaci.
Podsumowanie Asi, podobnie jak sama historia,zaczyna się od spotkania w niemieckim mieście, w którym spoczęła główna bohaterka. Z Rosji do Niemiec w tym samym miejscu przypadkowo spoczęła para rosyjska: Asya i jej brat. Tam spotkały się te trzy postacie z historii miłosnej.
Nie można nie uwzględnić Asi w podsumowaniuchwalę za to, jak autor umiejętnie opisuje wszystko wokół: naturę i wszystkie działania ludzi odgrywają rolę w tej historii jako ramy dla cennych ludzkich doświadczeń, które są cenne. Sprzeczności, które pojawiają się w duszy bohaterki nad tym, kim jest Asya, jakie było jej życie, zakrywają jej obraz artystyczny tajemnicą, ostatecznie idealizując jej uczucia w oczach czytelnika. Turgieniew powoli, ale na pewno budzi w czytelniku stosunek, jaki bohater doświadcza wobec dziewczyny.
Wyjaśnienie między Asyą a główną postacią wOstatnia część opowieści była uduchowiona, ale, podobnie jak wiele dramatycznych chwil, jest bardzo krótka. Utrzymanie Asi jako jej towarzysza (później główna bohaterka dowiaduje się, że dziewczyna była trzymana przez jej przyrodniego brata) wpłynęło na kształtowanie się świata tej pięknej młodej damy. Zamknięta i nietowarzyska dziewczyna ostatecznie przekształciła się w słodką dziewczynę: bardzo delikatną, ale dziką różę, którą można zniszczyć jednym krokiem lub zranić jej duszę.
Nietrudno zgadnąć, jak się czułeśsama młoda dama Turgieniew. Historia „Asya”, której krótka treść pozwala poczuć całą głębię objawienia pisarza, była dla niego jednym z najdroższych dzieł. Czuł dziewczynę, podziwiał ją, ale także rozumiał i wczuwał się w swoją główną postać, która z obawy przed nieznanym szczęściem odrzuciła miłość młodej, szalenie zakochanej duszy.
