Cerkwie w Rosji są narodowe idziedzictwo kulturowe, ucieleśniają historię kraju i ludzi. Ma swój własny symbol wiary i jedności oraz starożytne rosyjskie miasto Kursk. Katedra Znamensky, której harmonogram usług jest dzisiaj przykładem regularności, przetrwała wiele szczęśliwych i gorzkich czasów z ludźmi. Na początku XXI wieku ponownie w pełni wypełnia swoją misję: gromadzi ludzi, daje im siłę i nadzieję.
Od XVI wieku miejsce, w którymdziś stoi katedra Znamensky (Kursk). Historia osadnictwa na tym terytorium rozpoczęła się od budowy twierdzy miejskiej, która stała tutaj na początku XVII wieku. W 1612 r. Kursk został schwytany i zdewastowany przez wojsko polsko-litewskie, ale twierdza stała. I to przypisano wstawiennictwu Matki Bożej. Podczas obrony twierdzy złożono wspólne ślubowanie: w przypadku zwycięstwa zbuduj klasztor ku czci moskiewskiej ikony Matki Bożej „Znaku”. Twierdza została obroniona, a za trzy lata wybudowano tu drewniany kościół Narodzenia Pańskiego. Na polecenie cara Aleksieja Michajłowicza ikona „Znak” powróciła z Moskwy, a później „osiadła” w utworzonym klasztorze. Jednak w 1631 r. Wybuchł przerażający pożar, który zniszczył wszystkie drewniane budynki, ale ikona została uratowana. W 1649 r. Król nakazał budowę kamiennej świątyni na cześć ikony. Prototypem katedry była świątynia w klasztorze Poczęcia. Kościół został wykonany w stylu barokowym, z dzwonnicą i dużą kopułą. Ale budowa zaczęła się szybko pogarszać, aw 1815 r. Została rozebrana. Konieczna była budowa nowej katedry.
4 czerwca 1816 r. Została założona katedra Znamieński(Kursk) jako pomnik ku czci zwycięstwa rosyjskiej broni w wojnie Ojczyźnianej w 1812 r. Budowę świątyni wykonał architekt prowincji P. Schmitt w ścisłej współpracy z archimandrytem Palladiusem. Kościół został zbudowany na podstawie datków od parafian i inwestycji klasztoru Znamensky. Nazwisko architekta, który stworzył początkowy projekt, nie zostało zachowane w historii. Niektórzy badacze przypisują autorstwo A.I. Melnikovowi, klasycystycznemu architektowi z Petersburga, ale nie ma dokładnych informacji na ten temat. Schmitt zakończył projekt, dostosowując go do potrzeb obecnego kościoła. Katedra miała stać się dominującą częścią miasta, dlatego potrzebował wysokiej dzwonnicy i efektownej fasady.
Latem 1816 r. Rozpoczęto główne prace ziemnepracy, trzeba było wziąć pod uwagę specyfikę gleby i błędy, które doprowadziły do szybkiego zniszczenia poprzedniej świątyni w tym miejscu. Prace trwały 10 lat. W budowę zaangażowanych było wielu różnych robotników i brygadzistów. Oprócz głównego budynku zdecydowano się na budowę refektarza. Dzwonnica została wzniesiona na wzór Ławry Aleksandra Newskiego, bicie jej dzwonów powinno było słychać w całej dzielnicy. Odlewanie i podnoszenie dzwonów wymagało osobnego zespołu rzemieślników. Do wieży zakupiono niemiecki zegarek z dużą tarczą i pięknym dzwonkiem. W sumie budowa świątyni kosztowała kolosalną kwotę - 600 tysięcy rubli.
W 1826 r. Pomimo niekompletnościprace wykończeniowe kościół uroczyście konsekrowano, aby mieć czas na odprawienie nabożeństwa za zmarłego Aleksandra Pierwszego. Od tego czasu regularne usługi rozpoczęły się w katedrze Znamensky (Kursk). Dopiero 6 lat później w świątyni zainstalowano niesamowity żeliwny ikonostas, którego wykonanie zajęło rzemieślnikom ponad 6 lat. Później dokonano różnych dobudów i przebudów. W 1866 r. Na dzwonnicach wzniesiono duże dzwony, odlane kosztem datków kupca z Biełgorod.
Katedra Znaku (Kursk) jest zaprojektowana w styluklasycyzm, w jego wyglądzie znalazły odzwierciedlenie tendencje zachodnioeuropejskiego renesansu. W planie budynek w kształcie krzyża z wydłużonym skrzydłem zachodnim. Kwadratowa podstawa ozdobiona jest małymi kopułami w rogach. Jego lekki bęben ozdobiony jest kolumnami i zwieńczony dużą kopułą. Przestrzeń kopuły ma wysokość 48 m. Pod względem zakresu budowla jest najbliższa Katedrze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie. Budynek wykonany jest z mocnej cegły, w większości zachowała się do naszych czasów. Dekoracyjne detale elewacji wykonane są z kamienia „Myachkovo”. Główne wejście zdobi sześciokolumnowy portyk z korynckimi kapitelami. W pierwotnej formie, na prawo od głównego budynku, nad refektarzem znajdowała się dzwonnica z efektownymi bliźniaczymi wieżami. Budynek katedry ma majestatyczny i lakoniczny wygląd charakterystyczny dla klasycyzmu. Ten dyskretny wygląd harmonijnie współgra ze spektakularnym i luksusowym wnętrzem.
Zaproszono do dekoracji wnętrza katedryzespół artystów z Petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych. Grupa ta, kierowana przez A. Bystrowa, wcześniej pracowała nad projektem katedry Chrystusa Zbawiciela w Moskwie. Wnętrze świątyni, podobnie jak strona zewnętrzna, utrzymane jest w stylu klasycystycznym. Wyjątkowy ikonostas żeliwny zdobią ikony wykonane przez rzemieślników z Petersburga. Ściany zdobią obrazy i witraże. Pod kopułą wisi spektakularny żyrandol o wadze 2,5 tony, pokryty złotem płatkowym. Lekki bęben zdobią postacie proroków ze Starego Testamentu.
Konstrukcja otrzymała najwyższą ocenę nie tylkoksięża i mieszkańcy Kurska, ale także artyści, członkowie Akademii Sztuk, architekci. Katedra została uznana za prawdziwe arcydzieło późnego klasycyzmu rosyjskiego. Od momentu poświęcenia świątyni rozpoczęło się jego szczęśliwe życie, które trwało prawie 100 lat. Cesarz Mikołaj II odwiedził katedrę dwukrotnie, dla niego przywieziono tu słynną ikonę „Znak” z Root Hermitage. W 1898 r. Ojciec John Sergeev, lepiej znany jako Święty Sprawiedliwy Jan z Kronsztadu, służył tutaj w Boskiej Liturgii.
Ale w życiu katedry były też smutne dni. Tak więc w 1898 roku świątynią wstrząsnęła nocna eksplozja. Okazało się, że dokonano aktu terrorystycznego, którego celem było zniszczenie głównego sanktuarium katedry - ikony „Znaku”. Na szczęście relikwia nie została uszkodzona przez eksplozję, chociaż zniszczenia w katedrze były kolosalne. Rankiem odmówiono modlitwę o szczęśliwe zachowanie ikony. Osoby odpowiedzialne za eksplozję zostały znalezione i ukarane.
Od czasu rewolucji październikowej 1917 r. DoW 1932 roku świątynia nadal działała, chociaż wokół niej gromadziły się chmury. W 1918 roku cudowna ikona „Znak” została skradziona, ale szybko została odnaleziona w pobliskiej studni. W 1919 r. Relikwia wraz z oddziałami ochotniczej armii „udała się” na południe Rosji, a następnie opuściła kraj. W 1932 r. Władze radzieckie zamknęły parafię, aw kościele urządzono kino „Październik”, dla którego przebudowano część pomieszczeń, rozebrano dzwonnice. W czasie II wojny światowej świątynia została poważnie zniszczona, po Zwycięstwie znów zaczęło działać kino.
W 1992 roku świątynia została zwrócona w posiadanieRosyjska Cerkiew Prawosławna. Rok później katedra otrzymała dokładną kopię ikony „Znaku”, wykonaną w 1902 roku i poświęconą na oryginale. W 1999 roku Rosyjska Cerkiew Prawosławna rozpoczęła prace renowacyjne, aby przywrócić świątyni jej historyczny wygląd. Prace przebiegały w kilku etapach. Należało przeprowadzić konstruktywną renowację, następnie wypełniono wnętrze kościoła, zebrano ikony i wykonano obrazy. Podczas przebudowy refektarz nie został przywrócony do poprzedniego wyglądu, pozostał dwukondygnacyjny, z efektownym malowanym kasetonowym sufitem. Podczas renowacji zdecydowano się nie wykonywać bliźniaczych wież dzwonnic, gdyż wymagałoby to znacznej przebudowy refektarza. Dlatego dzisiaj katedrę zdobi dzwonnica z jedną wieżą z iglicą. W 2000 r. Poświęcono tron Katedry Katedry Znaku. W 2006 roku przestępcy próbowali ukraść główny relikt świątyni - listę z ikoną „Znaku”, ale przestępstwo zostało szybko rozwiązane. Od 2007 roku, kiedy świątynia uzyskała swój pierwotny wygląd, odprawiało tu nabożeństwa wielu znanych księży z Rosji i zagranicy. Byli tu z wizytą prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew i jego żona.
Katedra Znamensky (Kursk) jestna terenie klasztoru i jest częścią dużego kompleksu architektonicznego. Klasztor istnieje od końca XVII wieku, jego zespół architektoniczny stopniowo ewoluował. Najstarszą zachowaną częścią dawnej zabudowy jest wieża ogrodzenia klasztornego, wzniesiona pod koniec XVII wieku. Centrum kompozycji stanowi Katedra Znaku. W 1875 r. Po jego lewej stronie pojawia się kościół Narodzenia Chrystusa. Ta eklektyczna budowla w formie bizantyjskiego krzyża z szeroką kopułą skutecznie uzupełnia surowy kościół Znaku. Kościół Narodzenia Pańskiego prezentuje się bardziej elegancko dzięki dwukolorowej stylistyce, rytmicznym rzędom okien oraz elementom dekoracyjnym na elewacji. Później w klasztorze dobudowano dom biskupa, obecnie mieści się w nim muzeum historii regionu. Stare cele klasztorne nie przetrwały, dziś nowicjusze mieszkają w nowoczesnych domach.
Obecnie Katedra Znaku (Kursk), fotbędący częścią każdego przewodnika po centralnej Rosji, jest jednocześnie muzeum i funkcjonującą świątynią. W klasztorze trwa wielka praca edukacyjna, maluje się ikony, szkoli się młodzież. Dziś Katedra Znaku (Kursk), której harmonogram obsługi odpowiada jej statusowi, codziennie prowadzi swoje prace. Odbywają się tu nabożeństwa we wszystkie święta kalendarzowe, a także przy specjalnych okazjach.
Przez lata swojego istnienia Katedra Znaku(Kursk) zebrał sporą kolekcję świętych relikwii. Najcenniejsza jest lista z ikony „Znaku”, której oryginał nigdy nie wrócił do Ojczyzny. „Mieszka” w Nowym Jorku i raz w roku jest przewożona do Katedry Znaku. W kapliczkach klasztoru znajduje się wizerunek św. Jana Szanghajskiego z cząstkami jego relikwii, wizerunek Serafina z Sarowa (także z relikwiami). Ponadto można tu oddawać cześć relikwiom i wizerunkom świętych, takich jak Matrona z Moskwy i Święty Sylwester.
Znajdź numer telefonu i adres Katedry Znaku w Kurskumożna znaleźć w dowolnej książce informacyjnej. Kościół znajduje się przy ulicy Lunacharskogo 4. W pobliżu znajdują się inne budynki klasztoru. Liturgie w kościele odbywają się w dni powszednie od 8 rano, w soboty od 8.30, w święta i niedziele od 9 rano. W piątki o godzinie 7 rano przed ikoną „Znaku” odbywa się nabożeństwo modlitewne.
