W tym artykule wybierzemy się na krótką wycieczkę doHiszpania. Barcelona, Park Guell co roku przyciąga tysiące turystów z całego świata. Oryginalny projekt został zamówiony przez Eusebio Güell, który marzył o stworzeniu obszaru, który harmonijnie łączyłby strefy ogrodowe z mieszkalnymi.
Architektem Parku Guell w Barcelonie jest słynny mistrz Antoni Gaudi. Podjął pracę, gdy na tym terytorium znajdowało się pustkowie.
Park Guell znajduje się w dzielnicy Gràcia.W 1900 roku Eusebio Güell wykupił piętnastohektarowy pusty teren. Planował zbudować na tej ziemi 70 rezydencji. W rezultacie sprzedano tylko dwie działki i zbudowano dwa domy za pieniądze samego Guella. Według świadków tej budowy jedną z przyczyn niepowodzenia była lokalizacja obiektu. Ani tym, którzy chcieli mieszkać poza miastem, ani tym, którym bardziej pociągało centrum Barcelony, nie podobało się to. Zakończeniem planowanego przedsięwzięcia była sprzedaż gruntu przez spadkobierców Guell władzom miejskim i otwarcie na tym terenie parku miejskiego.
W jednym z domów, które zostały na tym zbudowaneterytorium, prawie aż do swojej tragicznej śmierci, żył Antonio Gaudi. Kilka miesięcy przed śmiercią zamieszkał w katedrze Sagrada Familia. Dziś mieści się tu dom-muzeum wielkiego mistrza, w którym za dodatkową opłatą można obejrzeć jego stare książki, niezwykłe meble, rysunki. W drugim domu mieszkała rodzina Eusebio Güell. Obecnie mieści się w nim szkoła publiczna.
Park Guell w Barcelonie, którego zdjęcie widać wNasz artykuł, zgodnie z ideą przemysłowca Gaudiego, miał stać się dzielnicą mieszkaniową dla bardzo zamożnych obywateli. Miał być otoczony parkiem angielskim. Rezydencje i wille miały powstać na wzgórzu, z którego rozpościerał się wspaniały widok na Barcelonę.
Zaplanowano również wydzielenie prywatnych budynków sekcjami parku. Antoni Gaudí był architektem wszystkich obszarów projektowania krajobrazu i terenów rekreacyjnych.
Porażka Guella w budowaniu posiadłości i sprzedażyziemie nie przeszkodziły wielkiemu Gaudiemu w realizacji swojej części projektu. Stworzył wysoce artystyczny krajobraz rzeźbiarski, w którym ucieleśniał ideę jedności człowieka i natury.
Poznanie gustów klienta i zachowanie styluangielski park, Gaudí harmonijnie łączy jasną i wyrazistą architekturę z surowym krajobrazem. Rezultatem jest spokojna, spacerowa wersja Park Guell.
Słynny architekt zaprojektował całą komunikację, teren podzielono na 60 działek z ogrodem, zaplanowano ulice, zbudowano wiadukty i skwery.
Gaudi zwrócił szczególną uwagę na ogrodzenie parku.Pagórkowaty krajobraz zakładał również malowniczość muru, który go ogrodził. Gaudi wyróżnił kolorem kilka obszarów i zbudował baldachim na ścianie, pokryty brązowymi i białymi płytkami ceramicznymi. Dzięki tej decyzji mur stał się płotem mieniącym się w promieniach słońca i niezawodną ochroną przed deszczem.
Taka jedność stylu z praktyczną stronąwystrój jest typowy dla wszystkich dzieł Antoniego Gaudiego. Barcelona, w której Park Guell jest jedną z najpopularniejszych i najczęściej odwiedzanych atrakcji, jest bardzo dumna z tego budynku, przewodnicy wszystkich grup wycieczkowych zawsze starają się pokazać go gościom miasta. Dzięki staraniom wspaniałego mistrza każdy szczegół w parku został przemyślany.
Turyści wchodzą do najbardziej udekorowanej części parkuprzez wejście od ulicy Olot. Przy głównym wejściu znajdują się dwa pawilony, które wyglądem przypominają bajeczne chaty. Wykonane są w tym samym zakresie architektonicznym co ściana i są jej logicznym uzupełnieniem. Jednolity materiał budowlany, dopasowany do pięknego dachu domów z wystrojem szczytu ściany, potęguje harmonię.
Jeden z tych domów zwieńczony jest muchomorem, a drugi zwieńczony krzyżem. Pawilony zostały zbudowane dla odźwiernych, teraz mieszczą się w nich sklep z pamiątkami i kawiarnia.
Tylkodziesięciometrowa wieża, która jest zainstalowana w jednym z pawilonów. Porozrzucane biało-niebieskie kafelki symbolizują chmury i niebo.
Za bramą widać ogromną jaszczurkę,ozdobiony mozaikami, które stały się symbolem Barcelony. Wraz z herbem Katalonii i fontannami znajduje się na schodach prowadzących na szczyt wzgórza. Dolną kondygnację schodów zdobi smok - ulubiona postać Antoniego Gaudiego. W środkowym obszarze powiewa flaga Katalonii. Na górnym tarasie na obwodzie znajduje się długa ławka. Nazywa się „Josep-Maria Jujol”.
Powierzono pracownikom zatrudnionym na budowiezbieraj różne naczynia, butelki, kafelki na ulicach miasta. Wszystkie te znaleziska zostały przywiezione na wzgórze, gdzie jedna drużyna ostrożnie je zmiażdżyła, a druga położyła odłamki na parapecie i schodach.
Tak powstał pierwszy kolaż, który później stał się źródłem inspiracji dla twórczości João Miro. Tutaj spędził dużo czasu szukając pomysłów na kreatywność.
Profil ławki dopasowany jest do konturów ludzkiego ciała. Gaudí zdołał to osiągnąć, umieszczając pracownika w mokrej glinie.
Barcelona (w szczególności Park Guell) jest tętniąca życiemprzykład z historii światowej architektury, pozwalający zobaczyć, jak wiele różnych kombinacji istnieje w połączeniu kamiennych budynków architektonicznych z żywymi zielonymi roślinami. Tutaj co jakiś czas po drodze stoją liczne kolumny przypominające skamieniały las. Architekt podkreślił kolorystycznie niektóre fragmenty parku.
Przede wszystkim dotyczy to wszystkich siedmiu bram,w tym wejście centralne. W holu zwanym „100 kolumnami” jest ich tak naprawdę tylko 86. Wspierają one górny taras, na którym znajduje się ławka balustradowa. Sklepienia sali zdobią odłamki butelek o przeważającym nasyconym niebieskim kolorze. Antoni Gaudí wymyślił tę grotę jako rodzaj rynku w wiejskim parku. Dziś jest to wspaniała sala koncertowa.
Park ma trzy galerie, bardzo podobne doakwedukty. Ich kolumny są ozdobione surowym brązowym kamieniem. Antoni Gaudí podkreślił śródziemnomorski krajobraz sadząc palmy. Podczas tworzenia parku drzewa wielokrotnie przesadzano z miejsca na miejsce.
Wyjątkowym budynkiem jest Park Guell.Barcelona (Hiszpania) przechowuje wiele cennych zabytków kultury, historii i architektury. Ale ten kompleks niezmiennie cieszy się coraz większym zainteresowaniem turystów z całego świata.
Ostatni akcent, że świetnieArchitekt w parku układa skomplikowany system dróg. Łączy dwory i kamienne arkady, których rekwizyty są lekko nachylone do ziemi pod różnymi kątami.
Przed wybuchem I wojny światowej najwięcejzamożni mieszkańcy Barcelony nie chcieli inwestować w rezydencje wioski parkowej. Eusebio Güell zmarł w 1914 roku. W związku z tym wstrzymano prace budowlane na tym terenie.
Po śmierci swojego klienta Antonio Gaudi poświęcił się całkowicie budowie kościoła Sagrada Familia.
Od 1962 roku Park Guell otrzymał oficjalny statusArtystyczny pomnik Barcelony. A siedem lat później (1969) został uznany za pomnik narodowy. Od 1984 roku Park Guell w Barcelonie (jak się do niego dostać, powiemy później), podobnie jak wiele innych arcydzieł wielkiego Antoniego Gaudiego, znajduje się pod ochroną UNESCO. To naprawdę wyjątkowy budynek. Dzieci czerpią szczególną przyjemność z odwiedzania go, jakby były zanurzone w bajce.
Nie jest to wcale trudne.Jedź metrem do stacji Lesseps. Wejdź na górę, a następnie skręć w prawo wzdłuż ulicy Travessera de Dalt i kieruj się dobrze widocznymi znakami. Będziesz musiał iść pod górę, więc rodzice z małymi dziećmi powinni wybrać inną trasę.
Możesz dostać się do stacji metra Joanik iprzejazd autobusem nr 116. Ponadto autobus 24 z Plaza Catalunya zabierze Cię do parku. Innym bardzo popularnym sposobem jest turystyczny piętrowy autobus turystyczny, który zabierze Cię na przystanek Park Guell. Stamtąd trzeba iść ulicą przez 8-10 minut.
Wielu naszych rodaków jest dobrze znanychBarcelona. Nie wszyscy odwiedzali Park Guell podczas wycieczki. Dlatego zdecydowanie zalecamy odwiedzenie tego niesamowitego miejsca przy następnej okazji. Jesteśmy pewni, że nie pożałujesz spędzonego czasu.
