Wzdłuż Szlaku Słońca, ponad sto lat temu, kochałemspacer Mikołaja II. Co myślał w takich chwilach ostatni cesarz rosyjski? O losie swojego kraju czy pięknie krymskich krajobrazów? Tego nigdy się nie dowiemy. Ale na szczęście mamy okazję przebyć wspaniałą trasę, która kończy się przy Pałacu Livadia. Jakie inne zabytki można odwiedzić idąc ścieżką cara, opisaliśmy w dzisiejszym artykule.
Większość turystów nie zadaje tego pytania.Autobus wycieczkowy zawozi turystów do wioski Gaspra. A stamtąd do pałacu towarzyszy im przewodnik, po drodze opowiadający ciekawe historie o okresie krymskim cesarza rosyjskiego. Zapisanie się na jedną z wycieczek to najwygodniejszy sposób na zwiedzenie atrakcji Szlaku Słonecznego.
Jak dojechać do punktu początkowego tej trasyna własną rękę? Uważa się, że szlak zaczyna się we wsi Gaspra, a kończy przy pałacu Livadia. Przynajmniej przewodnicy zwykle prowadzą swoich podopiecznych w kierunku dawnej rezydencji cesarskiej. Ale możesz oczywiście iść tą trasą w dowolnym kierunku. Z Jałty do Pałacu Livadia kursuje regularnie autobus numer 100. Z Symferopola do miejscowości Gaspra można dojechać trolejbusem lub minibusem. Ale nawet ci, którzy zamierzają iść ścieżką, którą wszedł cesarz, w towarzystwie doświadczonego przewodnika, powinni choć trochę zapoznać się z jej historią.
Do 1917 roku Ścieżkę Słońca nazywano Ścieżką Cara.Po rewolucji wiele się zmieniło: zarówno przeznaczenie wielu zabytkowych budynków, jak i ich nazwy. Jeśli chodzi o ścieżkę, stała się ona Słoneczna, ponieważ wszystkie rzeczowniki i przymiotniki wywodzące się od słowa „król” nabrały negatywnej konotacji. Naszą wyimaginowaną podróż Słoneczną Ścieżką rozpoczniemy od Liwadii. To tutaj znajduje się rezydencja Mikołaja II. Ale najpierw przyjrzyjmy się krótkiej informacji o trasie.
Długość trasy to 6,5 km.Trasa jest pozioma, prawie nie ma stromych zjazdów, spadków i podjazdów. Po drodze można zobaczyć dość rzadkie egzotyczne rośliny, drzewa, krzewy. Szlak słoneczny nazywany jest również szlakiem leczniczym. Spacer szlakiem carskim sprawi przyjemność nawet w najgorętszy letni dzień. Wiekowe drzewa zostaną uratowane przed promieniami palącego słońca, których jest tak wiele, że w niektórych miejscach staje się nawet przerażające.
Jak dostać się na słoneczną ścieżkę na Krymie?Nie ma jednej odpowiedzi na to pytanie. Przecież nie ma dokładnej trasy drogi cara. Może zaczynać się w zupełnie różnych punktach, które znajdują się w pewnej odległości od siebie, a później mają niewielkie konsekwencje. Dla tych, którzy nie wiedzą, od czego zacząć ścieżkę, Pałac Livadia może służyć jako punkt odniesienia.
Odcinek od Niżnej Oreandy do Pałacu Liwadiido połowy XIX wieku był własnością Lwa Potockiego. Później przedstawiciele rodziny królewskiej wybudowali tu rezydencję. Wtedy konieczne stało się stworzenie trasy prowadzącej z „Ai Todor” do pałacu. Szlak został wytyczony w 1901 roku. Po 16 latach bolszewicy zmienili jego nazwę, i to bardzo bezskutecznie. Trudno wymienić słoneczną drogę prowadzącą przez drzewostany liściaste i iglaste.
Co warto zobaczyć podczas spaceru?trasa „Szlak Słońca”? Zdjęcia prezentowane w tym artykule pokazują główne atrakcje. Po drodze można też zobaczyć dziwaczne drewniane figury, majestatyczną rotundę, w której według legendy Mikołaj II uwielbiał pić herbatę z córkami po długim, spokojnym spacerze. Otwiera się stąd malowniczy widok na okolicę. Zapewne podczas picia herbaty cesarz miał zwyczaj z przyjemnością spoglądać na swój dobytek.
Z rotundy widać w oddalizwykły kamień z krzyżem na nim. Został zainstalowany raz przez Aleksandrę Fiodorowną z hrabią Woroncowem. To prawda, że na początku XX wieku był najprawdopodobniej jeszcze jeden krzyż. Ponieważ istnieją informacje, że ten pierwszy został zniszczony przez wandali.
Po drodze możesz zobaczyć innyatrakcja - piwnica win, która niegdyś należała do jednego z rosyjskich książąt. Został wykuty w skale pod koniec XIX wieku. Dziś mieści się w nim wyroby tutejszej winnicy. Po przejściu trzystu metrów od piwnicy z winami można przejść przez autostradę Alupkinskoye, popularnie nazywaną „teściową”. Skąd wzięła się ta nazwa? Ta droga jest wyjątkowo długa i ma ostre zakręty. Lepiej zjechać z autostrady i odwiedzić kościół Archanioła Bożego Michała. Więcej informacji znajdziesz poniżej.
Po wizycie w świątyni warto wyjśćKrólewska ścieżka. Przed nami jeszcze wiele ciekawych rzeczy. To prawda, że ta trasa ma również wady. Z roku na rok w okolicy pojawia się coraz więcej prywatnych osiedli. Powstają nowe ogrodzenia i bariery. Turystom, którzy tu byli, radzimy nie odkładać podróży Szlakiem Słońca na później. Być może wkrótce zmieni się nie do poznania.
Idąc aleją sosnową można zobaczyć wskaźnik na Jaskółcze Gniazdo. Ścieżka Słoneczna kończy się w pobliżu sanatorium Jasna Polana, położonego w pobliżu wsi Gaspra.
Na miejscu tego historycznego zabytku, razdawno temu były duże polany. „Livadia” przetłumaczone z greckiego oznacza „trawnik”. Pierwsi ludzie, według danych historycznych, pojawili się na tym terenie w trzecim tysiącleciu p.n.e. W XIX wieku odkryto tu pozostałości ceramiki. Nie opowiemy całej historii Livadii. Porozmawiajmy o czasach, kiedy po raz pierwszy pojawił się tu budynek, który został odrestaurowany, ukończony przez ponad dwa stulecia i ostatecznie przekształcony w zespół muzealny.
W 1834 r. ziemię nabył dyplomata Lew Potocki.Livadia należała do niego przez ponad trzydzieści lat. W latach sześćdziesiątych teren ten przejęła rodzina królewska. Nikolay Krasnov został architektem najsłynniejszego budynku w Liwadii. Według jego projektu powstał Biały Pałac, który stał się rezydencją Mikołaja II. Jednak stało się to już znacznie później - na początku XX wieku. Budowę ukończono we wrześniu 1911 roku.
Pałac wykonany jest w stylu renesansowym. I to nie przypadek.Tuż przed rozpoczęciem budowy Mikołaj II odwiedził Włochy, gdzie zafascynowały go budowle renesansowe. Cesarz chciał mieć coś podobnego w swoim majątku, o czym zapowiedział po przybyciu do Krasnowa. Architekt od razu przystąpił do tworzenia nowego projektu. Mikołaj II podobno wydał na budowę pałacu cztery miliony złotych monet.
Po rewolucji pałac został upaństwowiony.W latach dwudziestych XX wieku mieściło się tu sanatorium. Pałac Livadia był wielokrotnie odwiedzany przez znane osobistości. Kilka lat po rewolucji odwiedził tu Maksym Gorki. Nieco później – Władimir Majakowski. To tutaj w 1945 roku odbyły się słynne rokowania między głowami trzech państw.
W pałacu można obejrzeć dwie wystawy.Jedna z nich opowiada o przebiegu konferencji w Jałcie. Drugi poświęcony jest rodzinie Mikołaja II. W 2015 roku na terenie zespołu parkowego otwarto kompozycję rzeźbiarską przedstawiającą Stalina, Roosevelta i Churchilla.
Na trasie Szlaku Słońca ten historycznyzabytek kultury jest jednym z najważniejszych miejsc. W drodze do pałacu Livadia (lub przeciwnie, do wsi Gaspra) turyści zwykle zatrzymują się w tej świątyni. Został zbudowany całkiem niedawno - w 2006 roku. Ale na miejscu tej świątyni kiedyś znajdował się chrześcijański klasztor. Został zniszczony kilka wieków temu. Kościół został zbudowany według projektu V. Bondarenko. Budowa trwała zaledwie rok.
A ta świątynia ma już dość ciekawą historię.Został zbudowany na polecenie jednego z Romanowów w 1885 roku. Według legendy sam wielki książę Konstantin Nikołajewicz wybrał miejsce na przyszły kościół. Przechodząc królewskim szlakiem, tę świątynię należy odwiedzić wszelkimi sposobami. Na Krymie oczywiście są starsze budynki. Ale historia tego kościoła jest ściśle związana z rodziną Romanowów. Ponadto jest wymieniony w słynnym dziele Antona Czechowa - „Dama z psem”.
W latach dwudziestych kościół został zamknięty, a późniejprzez kilka lat na Krymie miało miejsce trzęsienie ziemi, w wyniku którego budynek został poważnie uszkodzony. Oczywiście nie spieszyli się z odbudową w czasach sowieckich. Renowację przeprowadzono w latach dziewięćdziesiątych. W 2001 roku obok świątyni dobudowano dzwonnicę.
Na południowym wybrzeżu Krymu wycieczka do Carskiejszlak jest jednym z najciekawszych. Większość turystów tak myśli. Nie powinieneś jechać na wycieczkę z małymi dziećmi. W końcu droga jest dość długa. Ale dzieci w wieku szkolnym pokochają tę podróż.
Szlakiem warto chodzić nie tylkocel odnowy biologicznej. W końcu są to miejsca historyczne, a nie tylko zabytki należące do carskiej Rosji. Spacerując alejami sosnowymi można zobaczyć wiele różnych znaków, większość z nich została zainstalowana w czasach sowieckich. Są też małe rzeźby powstałe w latach 50-70. Niektóre popadły w ruinę. Dodatkowo niektóre odcinki trasy są raczej zanieczyszczone. Niemniej jednak ogólne wrażenie podróżowania po słonecznym szlaku jest dla większości turystów pozytywne.
