Sinds de oudheid, Tibet van over de hele wereldtrok mystici en wetenschappers aan. Het boeddhisme wordt beschouwd als de meest vreedzame religie ter wereld. Volgens de geschiedenis hebben de volgelingen van de Boeddha - Tibetaanse monniken - immers nooit hun geloof aan iemand opgelegd, geen campagnes georganiseerd in naam van hun religie. Desondanks volgen verschillende naties de religie die is gecreëerd op basis van de Hindu Veda's van Prins Gautama.
De levensstijl van de inwoners van Tibetaanse kloostersgemeten en gesloten. Communicatie met de buitenwereld is alleen mogelijk met de komst van een karavaan voedsel. Elke dag beginnen en eindigen Tibetaanse monniken met gebeden, waartussen ze werk verrichten op het grondgebied van het klooster, noodzakelijk voor het bestaan ervan, en ook mediteren.
Кроме молитв в монастыре невозможно услышать ни een extra woord. Het belangrijkste verschil tussen de monniken is een buitengewone isolatie. Je kunt uren met ze praten, alleen jij hoeft te praten en zij zullen geduldige luisteraars zijn.
Тибетские монахи своим молчанием пришедшего de gesprekspartner wordt gecontroleerd op doorzettingsvermogen, want ze weten het zeker: om een beter begrip te krijgen, moet je geduld hebben. De geheimen van Tibet zullen alleen openstaan voor diegenen die hun kennis en hun ziel komen vervolmaken. De vijf oefeningen van Tibetaanse monniken, ook wel het "Oog van de Renaissance" genoemd, maken het mogelijk om dit geduld te bereiken en uw gezondheid, vooral de gewrichten, aanzienlijk te verbeteren. Bovendien, om deze oefeningen uit te voeren voor de kracht van de drukste persoon, omdat vijf minuten per dag voldoende zal zijn.
Nu gaan we direct naar de oefeningen, die we de eerste week drie keer uitvoeren, de tweede - vijf, en dus toenemen tot de 21e keer. Ook pauzeren we niet tussen oefeningen.
1.Startpositie (IP) - we worden recht, we spreiden onze armen naar de zijkanten op schouderhoogte. We draaien ze drie keer met de klok mee. Het is belangrijk dat de ogen open zijn. Dit is nodig om niet te crashen, maar om niet te vallen, richt je aandacht op één punt.
2.IP - we gaan op de grond liggen, de handen bevinden zich langs het lichaam, de handpalmen worden tegen het kleed gedrukt en de vingers zijn met elkaar verbonden. Nu, terwijl we de kin strak tegen het lichaam drukken, heffen we onze benen op, die niet op de knieën kunnen worden gebogen, en scheuren we het bekken van de vloer. Dan laten we het hoofd en de benen los op de vloer en ontspannen we alle spieren van het lichaam. Herhaal dit drie keer. Merk op dat deze oefening niet altijd de eerste keer wordt verkregen, maar de harde training en een druppel geduld waarmee Tibetaanse monniken zijn begiftigd, zullen je hierbij helpen.
3.IP - we knielen, voeten op schouderbreedte uit elkaar, heupen - verticaal, handpalmen onder de kont geplaatst en creëren daardoor nadruk. Kantel vervolgens uw hoofd naar voren en druk op de kin van de borst. Dan gooien we ons hoofd achterover en laten we tegelijkertijd onze handen op onze voeten rusten. We keren terug naar de startpositie.
4.IP - we zitten op de vloer, we plaatsen onze voeten voor ons, onze voeten moeten op schouderbreedte uit elkaar staan, we drukken onze kin tegen onze borst, onze rug is recht en we plaatsen onze handpalmen ondersteboven op onze zijkanten. We ademen uit en gooien ons hoofd achterover. Nu inhaleren we diep en brengen het lichaam in een horizontale positie, waarbij we een 'brug' vormen, en tegelijkertijd spannen we de spieren een paar seconden heel sterk aan. Dan ontspannen we, keren terug naar de PI en ademen uit. Houd er rekening mee dat de oefening moet worden gedaan door uw adem in te houden.
5.De laatste oefening van Tibetaanse monniken is bekend bij degenen die yoga beoefenen. IP - we vertrouwen op de handpalmen en tenen, die we op schouderbreedte hebben. Noch de knieën, noch de maag mogen de vloer raken. We ademen diep in en gooien ons hoofd achterover en omhoog. Dan heffen we de kont zo hoog mogelijk en laten we langzaam het hoofd zakken, waarbij we de kin tegen de borst drukken. Let op de armen en benen moeten altijd recht zijn. We keren terug naar de startpositie.
Het is vermeldenswaard dat het bij het uitvoeren van de oefeningen van Tibetaanse monniken noodzakelijk is om de juistheid van iemands ademhaling te controleren, omdat dit de belangrijkste rol in het hele proces speelt.
