Vaak hebben mensen in het leven ietsverliezen. Het kan van alles zijn: gezinsmensen, favoriete dingen, tijd, geld, autoriteit en nog veel meer. Meestal kan het verlies niet worden geretourneerd, maar u kunt proberen het te vervangen door een voordeel dat de pijn van het verlies kan verlichten. Zo'n vervanging wordt meestal compensatie genoemd.
In wezen is compensatie een soortde mogelijkheid om terug te geven wat verloren was, alleen in een andere hoedanigheid. De voordelen zijn misschien niet helemaal gelijk. Maar "tenminste iets" is beter dan "niets". Alle bekende compensaties kunnen voorwaardelijk worden onderverdeeld in vier typen:
In sommige gevallen heeft de werkgever nodigarbeiders, maar kunnen ze niet alles bieden wat ze nodig hebben. In een dergelijke situatie heeft de werknemer extra ongeplande uitgaven die het bedrijf aan hem moet terugbetalen. De vergoeding is meestal in contanten en het bedrag is geheel of gedeeltelijk in overeenstemming met de gemaakte kosten. Deze vorm van teruggave wordt "geldelijke vergoeding" genoemd. Een organisatie heeft bijvoorbeeld een werknemer aangenomen om in een andere stad te gaan werken. Na de verhuizing zal hij ergens moeten wonen. De werkgever kan hem echter geen apart appartement of plaats in een hostel ter beschikking stellen en de werknemer kan het zelf ook niet kopen. In dat geval wordt hij gedwongen woningen te huren of te huren. Maar voor dergelijke kosten zijn aanzienlijke fondsen nodig. Daarom verbindt het bedrijf zich ertoe om haar een vergoeding te betalen voor de gedwongen huur van woonruimte. Contant geld wordt maandelijks betaald voor het bedrag dat is bepaald door de wetgeving van het land. De werknemer moet op zijn beurt de bedrijfsleiding een kopie van de arbeidsovereenkomst bezorgen om de kosten te bevestigen.
In overeenstemming met het arbeidsrechtland heeft iedere werknemer recht op een welverdiende vakantie. Artikel 115 van de arbeidswet van de Russische Federatie voorziet in de duur van de hoofdvakantie van 28 kalenderdagen. Daarnaast worden er diverse extra vakantiedagen vastgesteld die boven het wettelijk vastgestelde bedrag worden verstrekt. Hierdoor neemt de jaarlijkse rusttijd toe en kan de werknemer maximaal weer op krachten komen voor vervolgwerkzaamheden. De berekening van de duur wordt uitgevoerd zonder rekening te houden met niet-werkdagen en vrije dagen, en het bedrag wordt bepaald op basis van het gemiddelde inkomen. Er zijn momenten waarop een werknemer toestemming vraagt om eerder aan het werk te gaan of helemaal stopt zonder gebruik te maken van zijn recht om te vertrekken. In een dergelijke situatie heeft het bedrijf het recht om hem de rustdagen in geld terug te betalen. De vergoeding voor ongebruikte vakantie in 2013 is nagenoeg gelijk aan het voorgaande 2012. Een werknemer kan op schriftelijke aanvraag een vergoeding ontvangen voor alle dagen boven de achtentwintig die door de staat zijn vastgesteld. Sterker nog, het blijkt dat alleen extra vakantie met geld kan worden gecompenseerd. Bij ontslag ontvangt de persoon een vergoeding op de laatste werkdag, samen met de laatste betaling. Anders vindt de betaling van het geldbedrag plaats op basis van een overeenkomst met de werkgever.