Organisatie is een combinatie van iets ofiedereen in één tool die is ontworpen om een gepland doel te bereiken. Dit is een complex systeem in constante dynamische actie. Gezien de functies van de organisatietheorie, kunnen we concluderen dat ze het veld van wetenschappelijke kennis betreden met betrekking tot de algemene wetten. Vanuit het oogpunt van de economische theorie wordt dit systeem beschouwd als een sociale formatie, bewust gecoördineerd, evenals bepaalde grenzen te hebben en voortdurend te handelen.
Functies van de organisatie die materiaal produceertvoordelen, bestrijken alle fasen van de productiecyclus. Het productieproces van afgewerkte producten bevat bepaalde elementen. Deze omvatten arbeid, de hulpmiddelen en objecten ervan, evenals informatie. Als gevolg van de productiecyclus verschijnt het eindproduct. Het is een product van arbeid.
Het vrijgeven van rijkdom bestaat uit tweecomponenten: productiekrachten en productieverhoudingen. Hun combinatie vormt een methode om het proces te implementeren. Productiekrachten zijn die fondsen die deelnemen aan de productie van producten. Gedurende de periode waarin het product wordt vervaardigd, evenals de daaropvolgende distributie, ontstaan er bepaalde relaties tussen mensen. Ze zijn geclassificeerd als productie. Deze factor is ook subjectief. De activiteit van elk bedrijf dat goederen produceert, wordt gerealiseerd door de functies van het organiseren van productierelaties en productiekrachten. Met andere woorden, door materiële en persoonlijke factoren.
Door productieve organisatiefuncties te biedenkrachten, implementeert het bedrijf de fusie van materiële en subjectieve sectoren. Een persoon die bepaalde bewerkingen uitvoert tijdens het technologische proces, fungeert als een persoonlijke factor. Objecten en gereedschappen dienen als een materiële factor. De taak van het organiseren van productie is het combineren en verzekeren van rationele interactie en combinatie van alle deelnemers aan het technologische proces in tijd en ruimte.
In de functie van het organiseren van de productie van materiële goederenomvat ook acties gericht op het tot stand brengen van effectieve relaties tussen de verschillende afdelingen van de onderneming en de subjectieve sector. De relaties die zich ontwikkelen tussen de factoren van het technologische proces zijn complex en divers. Ze omvatten twee subgroepen. Deze omvatten industriële en technische en sociaal-economische relaties. Het eerste type relatie bestaat in het kader van gezamenlijk werk van teamleden. De basis van deze relaties is samenwerking en arbeidsverdeling. Het zijn deze voorwaarden die afzonderlijke werken en hun uitvoerders scheiden. In dit verband moet er een verband tussen hen worden gelegd. Deze taak maakt deel uit van de managementfuncties van de organisatie.
In het productieproces is er behoefte aanhet creëren van bepaalde voorwaarden. Dit is een andere functie van de organisatie. Op basis van alle onderdelen van het technologische proces dragen de noodzakelijke voorwaarden bij aan het werk van de onderneming als één complex en vergroten de belangstelling van het personeel voor de resultaten van hun werk. Deze functie van het organiseren van de productiecyclus is gebaseerd op sociaal-economische relaties tussen mensen, die worden gekenmerkt door de vorm van toe-eigening van productieactiva.
Het bedrijf wordt opgeroepen om een oplossing voor dit probleem te zoekenwaardoor alle noodzakelijke voorwaarden kunnen worden gecreëerd die een belangrijke rol zullen spelen bij het verhogen van de kwaliteit van het werk van het werkende personeel, hun sociaal-culturele en professionele groei, evenals bij het versterken van zelfopleiding. Dit verwijst naar de belangrijkste functies van de organisatie van het productieproces.
