Czy blues jest smutkiem czy apatią?

Nasz nastrój nieustannie się zmienia.Wpływają na nas ludzie, z którymi się komunikujemy, okoliczności i wiele innych czynników. Wzloty i upadki występują naprzemiennie. Istnieją tak zwane rytmy biologiczne. Ogólnie rzecz biorąc, blues to nastrój depresyjny. To pojęcie należy odróżnić od depresji, tęsknoty, smutku i żalu. Spróbujmy rozważyć niuanse tych emocji.

Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na czas trwania choroby i jej przyczyny.

Na przykład ma to tendencję do smutku i żalusprowokowany okolicznościami: utrata, rozstanie, śmierć ukochanej osoby. Każdy ma inny czas trwania tego okresu, ale nadal możesz wyraźnie określić, kiedy się zaczął i zauważyć, kiedy dana osoba zaczyna odzyskiwać przytomność. Różnią się też intensywnością przeżyć. Czasami uważa się, że blues jest stanem subdepresyjnym. Oznacza to, że nie ma klinicznie wyrażonej choroby, ale występuje długotrwały spadek tonu, nastroju, tła emocjonalnego, co może wskazywać, że coś jest nie tak z samopoczuciem psychicznym. Brytyjczycy nazywają ten stan śledzioną.Francuzi i Włosi są melancholijni.Nawiasem mówiąc, narodowe różnice w interpretacji emocji są niezwykle interesujące. Czy pamiętasz słynne wersety: „… rosyjski blues zawładnął nim stopniowo…”? Nieprzypadkowo użyto tu epitetu wskazującego na narodową mentalność.

W kulturze japońskiej od dawna istnieje koncepcja„mono no avare”. Zwykle tłumaczy się to jako „smutny urok rzeczy”. W rzeczywistości samo uczucie nie jest unikalne dla Japończyków. W rosyjskiej kulturze i poezji często można spotkać wyrażenie „dokuczliwe uczucie, przyjemność”. Pamiętasz, jakie emocje odczuwasz patrząc na piękny krajobraz, wdychając zapach świeżo skoszonej łąki, słuchając ulubionej muzyki? Poczucie, że piękno jest przemijające, że całkowita jedność z naturą, zanurzenie w dźwiękach jest niemożliwe ... Po części ta emocja przypomina nostalgię.

Kolejna sprawa to melancholia i blues.To jest brak umiejętności cieszenia się, zabawy. Nic nie cieszy, a raczej denerwuje. Ludzie się męczą, wszystko wydaje się nudne i mdłe, wyuczone i sprawdzone dawno temu. W uczuciach nie ma świeżości. I na przykład melancholia, która jest pokrewna pojęciom „bluesa”, „przygnębienia”, odbierana jest przez nas inaczej: jest to rodzaj lekkiego smutku, nostalgii za pięknem.

W odcieniach znaczeń kryje się wiele ważnych oznak zarówno osobliwości charakteru narodowego, jak i różnic w sile i intensywności uczuć.

Oczywiście wszyscy mają jednak wiele wspólnegokażdy z nas inwestuje swoją percepcję w zrozumienie danego stanu. Wiele z naszego emocjonalnego tła wynika zarówno z klimatu, jak i ze zjawisk naturalnych. Na przykład dla Rosjanina blues to sezonowy spadek nastroju. Kojarzy się z reguły z deszczowymi, szarymi, męczącymi dniami, z niskim niebem i beznadziejnością.

Dla Brytyjczyków śledziona jest trochę flegmatyczna.stan, który jest również związany z charakterystyką klimatu: mgły, wysoka wilgotność. Na przykład na południu Europy powszechnie znany jest wpływ specjalnych wiatrów na ludzi. Foehn i sirocco wpływają nie tylko na zwierzęta, dzieci i meteorologów. Powodują zmiany w psychice, drażliwość, lęk, depresję. Z powodu takich wiatrów stan pacjentów się pogarsza.

Aby lepiej zrozumieć, warto zwrócić się do poezjicechy narodowego przeżywania emocji. Na przykład dla rosyjskich poetów blues to raczej nie smutek czy smutek, ale apatia. Jak w wierszu pod tym samym tytułem N. Ogareva: „Są dni, kiedy dusza jest pusta”. Albo P. Vyazemsky: „Mimowolnie na coś czekam. Żal mi czegoś”. To niepewność i uczucie znudzenia, nieuzasadnione niezadowolenie z życia i siebie to główna właściwość bluesa.