Диабетическая энцефалопатия является поражением niektóre struktury w mózgu. Dzieje się tak w wyniku zaburzeń metabolizmu i układu naczyniowego, które powstają i rozwijają się w chorobach takich jak cukrzyca.
Ta dolegliwość nie jest samodzielną patologią, ponieważ może rozwinąć się tylko w wyniku już istniejących zaburzeń w funkcjonowaniu organizmu.
Kto częściej choruje?
Według badań statystycznych chorzy na cukrzycę typu I są najczęściej dotknięci tą chorobą. Ponadto, w zależności od próbki statystycznej, częstotliwość tej choroby może osiągnąć 80%.
Specyfiką DE jest złożoność jej różnicowania z innymi typami encefalopatii.
Przyczyny
Encefalopatia cukrzycowa może rozwinąć się z kilku podstawowych powodów:
- Mikroangiopatia. Jest to proces, w którym zakłócenia rozwijają stabilność ścian i przepuszczalność naczyń małych tętnic, a także naczyń włosowatych.
- Zaburzenia metaboliczne prowadzące do uszkodzenia włókien nerwowych i komórek.
Przyczyny patologiczne
Oprócz głównych przyczyn, dla których rozwija się choroba, istnieją również czynniki patologiczne, które pogarszają cukrzycę i prowadzą do rozwoju DE. Obejmują one:
- Wiek pacjenta (starcze i starsze).
- Obecność otyłości, która pociąga za sobą nadwagę.
- Naruszenie metabolizmu lipidów, a także objawy miażdżycowe.
- Trwały wzrost poziomu glukozy we krwi.
Główny czynnik szkodliwy
Ale nadal w tworzeniu cukrzycyencefalopatia (ICD 10) mikroangiopatia jest głównym czynnikiem uszkadzającym. W rezultacie włókna i komórki nerwowe są narażone na głód tlenu i energii. W wyniku takiego głodu organizm jest zmuszony przejść na ścieżkę beztlenowej produkcji niezbędnych do jego funkcjonowania substancji. Proces ten nie jest tak skuteczny, w wyniku czego w komórkach mózgowych gromadzą się toksyny i inne szkodliwe substancje. To pod ich wpływem następuje nieodwracalne uszkodzenie mózgu.
Zaburzenia metaboliczne występujące w organizmiedziałają pogarszająco na powstały stan, a także katalizują restrukturyzację włókien nerwowych. Co z kolei przyczynia się do spowolnienia transmisji impulsów nerwowych.
Objawy kliniczne
Kliniczne objawy cukrzycyencefalopatia (ICD 10) rozwija się długo. Z tego powodu DE najczęściej rozpoznaje się u starszych pacjentów. W rzadkich przypadkach encefalopatia może szybko rozwinąć się na tle poprzedniego udaru mózgu lub w ostrych stanach o charakterze hipo- lub hiperglikemicznym.
Objawy
Niestety encefalopatia cukrzycowa nie jesttowarzyszą jakiekolwiek specyficzne objawy, co utrudnia diagnozowanie i różnicowanie. Tego typu encefalopatii mogą towarzyszyć objawy charakterystyczne również dla miażdżycy czy nadciśnienia.
Pacjent, u którego podejrzewa się DE, może cierpieć na takie objawy, jak:
- Bóle głowy - mogą mieć różny nasilenie i objawiać się zarówno w postaci lekkiego złego samopoczucia, jak i w postaci uczucia pełności lub ściskania.
- Zespół asteniczny można wyrazić w postaci osłabienia, drażliwości, zaburzeń koncentracji, a także chwiejności umysłowej i zwiększonej emocjonalności.
- Objawy neurologiczne - pacjent może mieć chwiejny chód, odczuwać zawroty głowy i szum w uszach.
- Zakłócenia w pracy wyższych funkcji mózgu.Pacjent może odczuwać zaburzenia pamięci i zdolności motoryczne, trudności w postrzeganiu informacji, utratę zdolności czytania, objawy depresji i apatii.
- Innym objawem encefalopatii cukrzycowej są stany omdlenia i zespół konwulsyjny. Ponadto napady mogą objawiać się zarówno miejscowymi, jak i uogólnionymi.
Z reguły pacjent nie zawsze jest w stanie odpowiednio ocenić swój stan, dlatego nie będzie zbędne korzystanie z poważnego wyszukiwania diagnostycznego, a także pomocy krewnych i przyjaciół.
Manifestacje DE
W początkowej fazie choroby jej objawy są słabo wyrażone. Dlatego często pacjentowi trudno jest odpowiedzieć, gdy pojawią się pierwsze objawy.
Eksperci uważają, że pierwotnymi objawami encefalopatii cukrzycowej są subtelne zaburzenia pamięci, problemy z zasypianiem, a także zmiany stanu psychoemocjonalnego.
Te zaburzenia można wytłumaczyć faktem, że mózgmuszą pracować w warunkach braku energii i tlenu. W takich warunkach komórki nerwowe nie są w stanie w pełni pracować i zaczynają pojawiać się mechanizmy kompensacyjne. Jeśli jednak te mechanizmy są zaangażowane przez długi czas, zawodzą, co prowadzi do gromadzenia się toksyn w mózgu.
Etapy rozwoju encefalopatii u diabetyków
Choroba ma kilka etapów, a pacjent w pierwszym nie odczuwa żadnych objawów. Dopiero gdy choroba rozwija się i wchodzi w drugi etap, pojawiają się pierwsze objawy:
- Na pierwszym etapie.Praktycznie nie ma manifestacji. Niestabilne ciśnienie krwi, początek łagodnego złego samopoczucia, zawroty głowy, objawy są często mylone z objawami dystonii wegetatywno-naczyniowej. Na tym etapie najczęściej odwiedzanym specjalistą jest neurolog.
- Na drugim etapie. Głowa zaczyna bardziej boleć, orientacja jest zaburzona, stan neurologiczny staje się wyraźniejszy.
- W trzecim etapie objawy są wyraźne.Krążenie mózgowe znacznie się pogarsza. Pojawiają się bóle głowy, niestabilność chodu, zawroty głowy, ogólne osłabienie, bezsenność. Często występuje stan oszołomienia.
Syndromy danej dolegliwości
Encefalopatia cukrzycowa w ICD z kodem 10 objawia się w postaci kilku zespołów, które można nazwać głównymi:
- Zespół asteniczny.Charakteryzuje się stanem ogólnego osłabienia, letargu i szybkiej męczliwości. Ten zespół często pojawia się jako jeden z pierwszych. Również pacjent z zespołem astenicznym doświadcza niepełnosprawności w zdolności do pracy, może być niepotrzebnie rozdrażniony i niestabilny emocjonalnie.
- Zespół cefalgiczny.DE mogą towarzyszyć bóle głowy o różnym nasileniu. Jeśli opieramy się na opisach samych pacjentów, to u niektórych może się to objawiać w postaci ściskania lub ściskania jak „pierścień”, w innych przypomina doznania migrenowe, u innych objawia się uczucie ciężkości w głowie. Niektórzy pacjenci na ogół zauważają, że ból głowy jest dość łagodny.
- Dystonia wegetatywna.Zespół ten występuje w przytłaczającej większości przypadków manifestacji DE. Dystonia objawia się pojawieniem się gorączki, omdlenia i oszołomienia. Ponadto dystonię autonomiczną można scharakteryzować takimi zaburzeniami jak anizokoria (gdy pacjent ma różne źrenice), schorzenia zbieżne (trudności w poruszaniu gałkami ocznymi), zaburzenia piramidalne (np. Paraliż). Pacjent może również cierpieć na objawy ataksji przedsionkowej, takie jak np. Niestabilny chód lub zawroty głowy.
- Zaburzenia poznawcze.Ten zespół encefalopatii cukrzycowej z kodem 10 charakteryzuje się zaburzeniami pamięci, ogólnym letargiem i niezdolnością do przyswajania informacji. Może przyczyniać się do rozwoju stanów depresyjnych i apatycznych.
- Ostatni etap.Ten etap choroby może charakteryzować się ciężkimi zaburzeniami wszystkich części układu nerwowego. Pacjent ma naruszenie aktywności motorycznej, występują krytyczne ataki bólów głowy i zespołów konwulsyjnych, zaburzona jest wrażliwość różnych części ciała, pojawiają się bolesne odczucia w wątrobie, nerkach i innych narządach.
Leczenie
Leczenie encefalopatii cukrzycowej można podzielić na trzy główne obszary:
- Utrzymywanie odpowiedniego poziomu cukru we krwi.Właśnie utrzymanie poziomu glukozy we krwi na wymaganym poziomie jest główną metodą leczenia i zapobiegania DE. Lekarze radzą również, aby nie zaniedbywać terapii profilaktycznej. Poprawia to ukrwienie tkanek układu nerwowego i trofizm.
- Leczenie zaburzeń metabolicznych.Przy tego rodzaju terapii lekarze zalecają przyjmowanie przeciwutleniaczy (np. „Espalipon”), witamin z grup A, E, C i B. Ponadto pacjentom przepisuje się środki ochrony mózgu („Piracetam” itp.).
- Leczenie mikroangiopatii.Lekarze korygują zaburzenia naczyniowe za pomocą pentoksyfiliny, która normalizuje przepływ krwi w organizmie i zmniejsza lepkość krwi. Ten lek doskonale usuwa toksyny z mózgu pacjenta.
Oprócz tego lekarze na całym świecie używają w leczeniu angiopatii leków takich jak „Cavinton”, „Sermion”, „Vinpocetine” i inne.
