Choroba psychiczna i ich cechy

Patrząc na listy i opisy patologii, możeszpowiedzmy, że choroby psychiczne, ich objawy, mają dość niewyraźne granice. Niekiedy lekarzowi, a zwłaszcza pacjentowi, trudno jest zrozumieć, któremu objawowi przypisać. Utrudnia to przepisanie leczenia, ponieważ ustalenie przyczyny jest trudne.

Gdzie kończą się zaburzenia psychiczne, a zaczynają zaburzenia psychiczne, jakie są granice choroby psychicznej? Ich typów jest wiele, dlatego w tym artykule rozważymy najpopularniejsze.

Niepokojące zaburzenia

Choroby psychiczne związane z tego rodzaju zaburzeniami są dość powszechne. Wśród nich są:

• uogólniony lęk;
• zespół stresu pourazowego;
• zespół paniki;
• lęk społeczny;
• zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne.

Takie choroby psychiczne określają, kiedy dana osoba reaguje niewłaściwie na sytuację i nie może się kontrolować.

Obraz objawowy koncentruje się głównie na poczuciu strachu i przerażenia. Uczuciom tym towarzyszy reakcja układu nerwowego w postaci szybkiego bicia serca i zwiększonej potliwości.

Oczywiście znajdź ramy w sytuacjach, w których strachnaprawdę odpowiednie, a kiedy nie, jest to dość trudne ze względu na indywidualne postrzeganie rzeczywistości każdej osoby. A jednak zdarza się, że obraz kliniczny jest oczywisty.

Zaburzenia psychotyczne

Choroby psychiczne tej kategorii przejawiają się głównie w postaci zniekształconego myślenia i wyobrażeń o świecie.

Omamy i urojenia odróżniają się od głównych objawów.

• Halucynacje - postrzeganie nieistniejącego jakoreal. Obejmuje to słyszenie głosów, widzenie nierzeczywistych obrazów i przedmiotów, pojawienie się wrażeń, które są spowodowane przez coś, co się nie dzieje (na przykład wydaje się, że ślimak czołga się po skórze, która w rzeczywistości nie istnieje).
• Pomysł urojeniowy to fałszywe przekonanie, oszukiwanie samego siebie, które pacjent postrzega jako prawdę, nawet z przeciwnymi argumentami. Nie sposób odwieść takiej osoby.

Jednym z przykładów tej kategorii chorób jest schizofrenia.

Zaburzenia odżywiania

Choroby psychiczne w tej kategorii są nieliczne i są związane z przyjmowaniem pokarmu. Obejmują one:

• bulimia neurogenna;
• kompulsywne przejadanie się;
• anoreksja neuropsychiczna.

Symptomatologia tych patologii tonadmierny niepokój związany z wagą i jedzeniem. Niektórzy pacjenci odmawiają jedzenia i znacznie tracą na wadze, aż do śmierci, jeśli nie są leczeni. Celowo starają się schudnąć, aby osiągnąć nadmierną chudość lub ponieważ jakikolwiek pokarm jest dla nich obrzydliwy. W innej kategorii głód jedzenia pozostaje, ale w tych samych celach, po jego zażyciu, ludzie ci wywołują odruch wymiotny, dzięki czemu pokarm nie jest wchłaniany przez organizm. Wręcz przeciwnie, trzecia kategoria jest zbyt skupiona na przyjmowaniu pokarmu, co prowadzi do otyłości.

Zaburzenia osobowości

Takie patologie charakteryzują się nieelastycznymi cechami osobowości. Kolidują z socjalizacją osoby, dlatego wymagają leczenia. Przykłady tego rodzaju chorób obejmują:

• zaburzenie aspołeczne;
• zaburzenie paranoidalne;
• obsesyjno-kompulsyjne.

Te patologie polegają na niespójności cech osobowości z oczekiwaniami społeczeństwa. Agresywne reakcje lub absolutna izolacja to najbardziej charakterystyczne cechy dla tak wielu chorób.

Tak więc w tym artykule wymieniliśmy najczęściejrodzaje zaburzeń psychicznych. Powstają ze stresu, złego rodzicielstwa i fizycznego uszkodzenia głowy. Prawdopodobieństwo wyleczenia zależy bezpośrednio od stopnia patologii i zdolności jednostki do przeciwstawienia się postępowi choroby.