Wiele wiadomo dzisiajprocedury badawcze, podczas których lekarzom udaje się obiektywnie ocenić stan gruczołu krokowego pacjenta i wykryć guzy - są to USG, TK, MRI i scyntygrafia. Jednocześnie żaden z nich nie jest w stanie udzielić odpowiedzi na pytanie o złośliwe nowotwory ze stuprocentową dokładnością. Aby określić strukturę komórek, zobaczyć zmiany nowotworowe w tkance gruczołu i ustalić dokładną diagnozę, wymagana będzie biopsja prostaty.
Pozwala na to lokalizacja gruczołu krokowegowziąć materiał na kilka sposobów. Prostata znajduje się nieco poniżej pęcherza i ściśle przylega do jego dolnej ściany. Od tyłu narząd styka się z odbytnicą, a z przodu - z kością łonową. Dno gruczołu jest niezawodnie chronione przez miękkie tkanki krocza. Dlatego łatwo zgadnąć, w jaki sposób wykonuje się biopsję prostaty - przez odbyt, cewkę moczową lub krocze.
Данное исследование подразумевает забор небольших cząsteczki gruczołu krokowego za pomocą specjalnej igły. Pozyskane próbki tkanek przesyłane są do laboratorium w celu określenia struktury i charakteru zmian patologicznych. Biopsję prostaty wykonuje się zwykle, gdy podejrzewa się raka u mężczyzny.
Istnieje kilka sposobów usuwania biomateriału od pacjenta, które różnią się rodzajem penetracji. Igłę biopsyjną można wprowadzić:
Analiza biopsji prostaty jest wskazana dla każdegomężczyzna podejrzany o raka. W związku z tym wszelkie oznaki raka prostaty są bezpośrednim wskazaniem do diagnozy. Następujące czynniki mogą bezpośrednio lub pośrednio mówić o złośliwym procesie w układzie moczowo-płciowym:
Przed pobraniem próbki gruczołu od pacjenta,są dokładnie badane w celu ustalenia przyczyny zmiany kształtu narządu. Ciekawe, że nie wykonuje się biopsji gruczolaka prostaty. Aby wykluczyć lub potwierdzić proces nowotworowy, opierają się na wynikach analizy antygenów specyficznych dla prostaty, wnioskach z CT i MRI.
Jeśli podejrzewa się infekcję bakteryjną wnarządów miednicy, zabieg będzie musiał zostać zaniechany, aby nie przyczynić się do rozprzestrzeniania się stanów zapalnych i powikłań ropnych z narządów chorych na pobliskie zdrowe. Wśród chorób, przeciwko którym interwencja jest niedopuszczalna, najczęściej rozpoznaje się odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej i zapalenie gruczołu krokowego.
Nie można manipulować w przypadku naruszeńkrzepnięcie krwi, ponieważ biopsja krwi nieuchronnie prowadzi do uszkodzenia tkanki i małych krwotoków. W przypadku małopłytkowości, która może być spowodowana na przykład hemofilią, niekontrolowanym przyjmowaniem leków przeciwzakrzepowych, osoba może doświadczyć wstrząsu, a nawet umrzeć z powodu utraty krwi.
Innym jest nadciśnienie tętniczeprzeciwwskazanie. Przy wysokim ciśnieniu ryzyko krwawienia jest szczególnie wysokie, więc ci pacjenci nie mogą wykonywać biopsji prostaty. Jak przebiega sam zabieg, dowiemy się po opisie przygotowania do niego.
Przygotowanie do biopsji prostaty tozestaw procedur diagnostycznych, które pomagają ocenić stan organizmu mężczyzny, a także przewidzieć prawdopodobieństwo powikłań w nim, dowiedzieć się o obecności przeciwwskazań. Gdy tylko lekarz stwierdzi potrzebę biopsji, pacjent będzie musiał zostać zbadany pod kątem infekcji i stanów zapalnych układu moczowo-płciowego. Zazwyczaj lekarz jest zaniepokojony takimi skargami pacjenta, jak:
Musi to uwzględniać skłonność do:reakcje alergiczne u mężczyzny lub jego krewnych, zwłaszcza na leki, ponieważ badanie nieuchronnie wymaga wprowadzenia leków. Biopsję, jak każdy inny zabieg chirurgiczny, poprzedza kompleks badań laboratoryjnych i instrumentalnych.
Obowiązkowe procedury obejmują:
Oprócz testów, każdy mężczyzna musi przejśćbadania instrumentalne, których wyniki wskażą stan płuc, serca, nerek. Ponadto żadna z analiz nie wskaże dokładnej lokalizacji ogniska patologicznego w prostacie do biopsji. Standardowy wykaz studiów obejmuje:
Jeśli mężczyzna ma jakieśprzeciwwskazania do biopsji, operację odracza się do czasu usunięcia przyczyn: wyleczenie infekcji, przywrócenie zadowalającej krzepliwości krwi, stabilizacja ciśnienia itp.
Dzień przed biopsją pacjent musi przejśćkońcowy etap przygotowań. Jeśli mężczyzna przyjmował wcześniej leki zapobiegające krzepnięciu krwi (Aspiryna, Clexane, Heparyna, Cardiomagnyl), leczenie należy przerwać. Ale nawet to pytanie pozostaje w gestii lekarza prowadzącego, który wyciąga wniosek na temat stosunku korzyści do ryzyka ich anulowania.
Bezpośrednio przed biopsją mężczyzna otrzymujeoczyszczająca lewatywa. W celach profilaktycznych przepisywany jest „ceftriakson” - jest to antybiotyk o szerokim spektrum działania, który zapobiega przedostawaniu się infekcji do narządów wewnętrznych. W celu zapewnienia pełnego dostępu do genitaliów pacjentka zostaje ogolona z okolic łonowych, odbytu, moszny i krocza. Wybór metody nakłucia pozostaje w gestii chirurga i zwykle zależy od ilości wymaganych próbek gruczołu krokowego. O tym, jak wykonać biopsję prostaty na różne sposoby, powiemy dalej.
Większość współczesnych chirurgów przestrzegaopinia, że nie ma potrzeby stosowania leków znieczulających do pobierania biomateriałów. Tymczasem środki przeciwbólowe znacznie poprawiają samopoczucie pacjenta, co pozwala na lepszą biopsję. Lekarze stosują jako znieczulenie miejscowe:
Po znieczuleniu pacjent umieszczany jest w wygodnymaby wykonać biopsję, pozycja leży na lewym boku, z kolanami przyłożonymi do klatki piersiowej. Lekarz bada odbytnicę palcami i wkłada do odbytu czujnik ultradźwiękowy, który przesyłając obraz na ekran, pomoże wybrać punkt nakłucia. W sumie zabieg biopsji trwa nie dłużej niż 15 minut.
W porównaniu z poprzednim, ta metoda przyjmowaniapróbki tkanki prostaty są uważane za bardziej traumatyczne, ale są bardziej informacyjne i obiektywne, ponieważ pozwalają uzyskać więcej biomateriału do badań. Wymagane jest znieczulenie do biopsji przezkroczowej, która polega na wprowadzeniu igły przez tkanki krocza. Mogą być stosowane jako znieczulenie ogólne, w którym świadomość pacjenta zostanie całkowicie obniżona, oraz znieczulenie zewnątrzoponowe, które polega na wprowadzeniu leków do kręgosłupa i zachowaniu świadomości.
W przypadku dostępu przezkroczowego pacjent leży w pozycji leżącejplecy, unosi i rozkłada nogi na boki, zgięte pod kątem prostym. Zabieg zwykle nie trwa dłużej niż pół godziny. Tutaj również nie można obejść się bez czujnika ultradźwiękowego, który pomaga chirurgowi nawigować po lokalizacji prostaty i guza.
Prawidłowa interpretacja wyników biopsjiprostata jest ostatecznym celem tego badania. Procedura pozwala poznać naturę nowotworu i określić jego rodzaj. Nie oznacza to jednak, że wszyscy pacjenci, którzy przeszli biopsję prostaty, zawsze mają raka. W konkluzji specjalistów można zauważyć brak procesu nowotworowego, co nie zawsze oznacza, że pacjent jest całkowicie zdrowy. W niektórych przypadkach możliwy jest wynik fałszywie ujemny. Nie wykluczone również:
Rozpoznanie jednego z tych dwóch stanów jest silnym wskazaniem do powtórnej biopsji po kilku miesiącach.
Jeśli pacjent ma raka, ważne jest, aby określić:stadium guza i stopień jego zagrożenia w konkretnym przypadku. Rozpoznaje się kilka rodzajów nowotworów złośliwych, które mogą wystąpić w tkankach gruczołu krokowego:
Jeśli zwrócimy się do komentarzy mężczyzn, którzy tego nie robiąwiedzieć o tej procedurze ze słyszenia, łatwo zgadnąć o wysokim prawdopodobieństwie powikłań. Według przeglądów biopsja prostaty może prowadzić do poważnych konsekwencji. Na przykład przyczyną uszkodzenia naczyń krwionośnych jest indywidualna cecha ich lokalizacji. Ale najczęściej niekorzystną konsekwencją biopsji prostaty, według mężczyzn, jest:
Niebezpieczną komplikacją takiej manipulacji jest:przebicie ściany dużej tętnicy, które może skończyć się nawet śmiercią z dużą utratą krwi. Aby uniknąć takich konsekwencji biopsji prostaty, mężczyzna powinien uważnie monitorować swój stan i skonsultować się z lekarzem, jeśli poczuje się gorzej.
