W stanach zapalnych układu oddechowegonastępuje zmiana właściwości reologicznych plwociny (wzrost lepkości), zwiększenie jej produkcji. W leczeniu chorób układu oddechowego są zalecane leki wykrztuśne i mukolityczne. Leki te rozcieńczają plwocinę, zmniejszają jej właściwości adhezyjne i przyspieszają wydalanie. Wszystkie leki stosowane w terapii podzielone są na kilka grup.
W tej kategorii są leki oparte naskładniki roślinne (lukrecja, althaea i inne) i posiadające aktywność resorpcyjną (np. jodki). Środki te zwiększają ilość plwociny. Należy zauważyć, że działanie tych leków jest dość krótkie. W związku z tym lek przyjmowany jest co 2-3 godziny. Zwiększone dawki wywołują działania niepożądane w postaci nudności przed wymiotami. Niedociągnięcia w stosowaniu tych leków obejmują, w niektórych przypadkach, powstawanie zbyt dużej ilości śluzu. Małe dzieci czasami nie są w stanie kaszleć tak wielu. W rezultacie funkcje drenażu płuc są znacznie upośledzone i następuje ponowna infekcja.
Leki te są w większości przypadków optymalne w zakresie wyboru terapii chorób układu oddechowego.
Ten lek jest uważany za jeden z najbardziej aktywnych.Jego działanie polega na zmniejszeniu lepkości śluzu, upłynnieniu i ułatwieniu jego transportu z oskrzeli. Ponadto lek ma działanie przeciwtoksyczne i przeciwutleniające. Wiele środków mukolitycznych ma podobny efekt. Jednak lek „Acetylocysteina” ma szybszą i wyraźniejszą aktywność. Lek stosuje się również jako antidotum na przedawkowanie paracetamolu. Ogólnie zakres wskazań leku jest dość szeroki. W szczególności lek jest zalecany do znieczulenia dotchawiczego, aby zapobiec powikłaniom. Skuteczność leku przejawia się w stosowaniu doustnym, pozajelitowym, wewnątrzoskrzelowym i skojarzonym.