Łuk refleksyjny to ścieżka, którąimpuls nerwowy dociera do narządu roboczego z receptorów i odwrotnie. Składa się z dwóch połówek. Będąc złożonym kompleksem strukturalnym i funkcjonalnym, łuk refleksyjny jest zamkniętym pierścieniem.
Jego wiodąca połowa składa się z urządzeń peryferyjnychwykrywanie neuronu. Jego komórka leży w zwoju kręgosłupa lub międzykręgowym. Proces dzieli się na dwie gałęzie, od których odchodzi. Jedna jego część w składzie nerwu obwodowego idzie na obrzeże i kończy się na części skóry, głębokich tkanek lub błony śluzowej aparatem końcowym. Druga gałąź jest zawarta, zawarta w tylnym korzeniu, w rdzeniu kręgowym.
Czuć w tym neuronyróżne sposoby. Niektórzy, pojawiając się i nie przerywając, idą do rdzenia przedłużonego. Inne kończą się szarą materią. W tym przypadku z każdego wyczuwalnego neuronu w substancji rdzenia kręgowego odchodzą w przeciwnych kierunkach zabezpieczenia lub gałęzi. Niektóre z nich są kierowane przez szarą materię do komórek motorycznych przedniego rogu i kończą się rozgałęzieniem. Centralny neuron ruchowy również się kończy. Podobieństwo kontaktów nie jest przypadkiem. Wynika to z faktu, że łuk odruchowy w połowie czujnika odgrywa rolę podobną do ścieżki piramidy.
Część wylotowa składa się z urządzenia peryferyjnegoneuron ruchowy. Jego komórka leży w obszarze przednich rogów istoty szarej w rdzeniu kręgowym. Stąd wyrostek robaczkowy do mięśnia opuszcza najpierw przez korzeń (przedni motor), a następnie przez nerw obwodowy.
Schemat łuku odruchowego odruchu kolanowegoobejmuje wzbudzenie powstałe w zakończeniach ścięgien neuronów w wyniku narażenia zewnętrznego (uderzenie młotem). Na nerw udowy podrażnienie dostaje się do rdzenia kręgowego. Z niego wzbudzenie jest przekazywane do komórek motorycznych istoty szarej, a następnie do mięśnia. Dzięki zmniejszeniu noga jest wyprostowana w stawie kolanowym.
Obie połówki, z których składa się łuk refleksyjny, stykają się ze sobą.
Pomimo faktu, że aktywność odruchowawydaje się niezależny i autonomiczny w odniesieniu do mózgu, nie jest to do końca prawda. Szlak piramidalny obejmuje także komórkę przednioła z końcowymi odgałęzieniami. W ten sposób, sięgając do łuku refleksyjnego, nawiązuje z nim kontakt.
W stosunku do swojej aktywności funkcja neuronu centralnego jest hamująca. W szczególności dotyczy to odruchów ścięgien.
Ze względu na to, że mięśnie są podwpływ napędów wykrywających, które obejmują łuk refleksyjny, to z teoretycznego punktu widzenia w każdym z nich można wywołać odruch motoryczny. Oprócz elementarnych prawdopodobne są i występują bardziej złożone skurcze, w których uczestniczą całe grupy mięśniowe.
Dlatego powinno to być bardzo znacząceliczba teoretycznie wykonalnych odruchów motorycznych. Jednak, jak pokazuje praktyka, jest ich znacznie mniej. Być może wynika to ze znacznego zahamowania (w niektórych przypadkach przed zniszczeniem) odruchów w sposób piramidalny.
Składowe łuku refleksyjnego to:
- receptor, który otrzymuje podrażnienie ze środowiska i zamienia go w impuls nerwowy;
- ścieżka aferentna, biegnąca z obszaru pierwotnego przetwarzania informacji do centralnego układu nerwowego;
- centrum „odpowiedzi” (zestaw neuronów, w których przetwarzana jest informacja i powstaje odruch);
- ścieżka odprowadzająca do obrzeża ośrodkowego układu nerwowego;
- pracujące ciało (gruczoł lub mięsień);
- informacje zwrotne.
W zależności od złożoności ruch zamkniętyimpuls nerwowy może być prosty. W tym przypadku skład łuku refleksyjnego obejmuje dwa neurony (motoryczny i czuciowy). Układ złożony nazywany jest łukiem polisynaptycznym. Składa się z trzech lub więcej neuronów.
