Świat naturalny w wyobraźni dzieci jest zawszewyróżnia się różnorodnością i bogactwem. Myślenie dziecka w wieku poniżej 10 lat pozostaje symboliczne, dlatego dzieci uważają przyrodę i jej mieszkańców za równych i myślących członków ziemskiej społeczności. Zadaniem nauczycieli i rodziców jest utrzymanie zainteresowania dzieci przyrodą i jej mieszkańcami w przystępny i interesujący sposób. Najprostszym i najskuteczniejszym sposobem przedstawienia mało, dlaczego w świecie zwierząt będzie środek słowa artystycznego. Niezbędnym asystentem dla osoby dorosłej jest literatura: bajki, wiersze, opowiadania o zwierzętach.
Prace zalecane do czytania dla dzieci,różnią się prostotą i dostępnością obrazów, zależną od konstrukcji fabuły. Opowieść o zwierzętach dla dzieci opiera się na tej zasadzie: wprowadzenie, komplikacje, rosnące napięcie, punkt kulminacyjny, zniechęcenie. Główni bohaterowie dzieł są animowani, obdarzeni pewnymi cechami i cechami charakteru. To sprawia, że praca jest dostępna i zrozumiała dla percepcji dzieci, łatwa do zapamiętania, wywołująca reakcję emocjonalną, co jest szczególnie ważne w procesie edukowania świadomości ekologicznej przedszkolaka i ucznia szkoły podstawowej. W takich opowieściach zwierzęta są personifikowane, co nie pozbawia pracy prawdziwych podstaw biologicznych.
Ważne miejsce w opowieściach dzieci o mniejszych braciachprzypisany do głównej postaci. Dzieci, myśląc obrazami, chętnie przyjmują głównego bohatera, który może mówić, śpiewać, ale jednocześnie zachowywać nawyki zwierzęcia. Na obrazie bohatera fantastyczny początek wiąże się z poznaniem, opowieści o zwierzętach dla dzieci niosą w przystępnej formie prawdziwe i dokładne informacje o życiu świata zwierząt. W samej historii „biografię” bohatera można prześledzić ze szczegółowym opisem biologicznych warunków istnienia. Biorąc pod uwagę, że zwierzę jest wyposażone w funkcje mowy i mentalne, można powiedzieć, że dzieci postrzegają informacje edukacyjne z zainteresowaniem i kolorami emocjonalnymi. Gra pozostaje wiodącą aktywnością dziecka w wieku przedszkolnym i szkolnym, prace dzieci odzwierciedlają tę cechę światopoglądu dzieci, dlatego działania, które mają miejsce z głównymi bohaterami, zawierają element gry i rozrywki.
Historie, bajki i opowiadania o zwierzętach dla dziecisą aktywnie wykorzystywane w procesie pedagogicznym. Aby rozwinąć w dziecku postawę szacunku i miłość do natury, konieczne jest upewnienie się, że ją pozna. Nieznajomość przyrody, niezrozumienie jej znaczenia w życiu człowieka i prowadzi do tego, że mały człowiek formuje obojętny stosunek do otaczającego go świata, aż do okrucieństwa. Specjaliści pedagogiki dziecięcej za główny środek edukacji ekologicznej uważają opowieść dziecięcą, bajkę dziecięcą. „Dziecko jest własną osobą w królestwie cudów. Wydaje mu się, że to nie cud jest zaskakujący, ale jego brak ”- pisał K.I. Chukovsky. Bajki dla dzieci o życiu zwierząt wypełniają świat dziecka cudem, baśnią, fikcją, przeplataną rzeczywistością.
Znajomość dziecka ze światem przyrody nie będziekompletne i harmonijne bez poznawania świata dzikich zwierząt. Nawet najmniejsze dziecko wie, że w lesie żyją zwierzęta. Mądrość ludowa, wyrażona w baśniach, obdarzyła zwierzęta ludzkimi przyzwyczajeniami, przybliżając w ten sposób świat przyrody do świata dziecka, czyniąc go przystępnym i bardziej zrozumiałym. Dzieci zaczynają interesować się życiem lasu, a jego mieszkańcami są dzikie zwierzęta. Bajki dla dzieci mają na celu przybliżenie dzieciom wyglądu i zwyczajów zwierząt, cech charakterystycznych każdego zwierzęcia oraz warunków bytowania. Sama historia musi mieć żywą, dynamiczną fabułę, być zabawna i emocjonalna. Tylko w ten sposób może być lepiej zapamiętany i zrozumiały dla dzieci. Wśród klasyków eksperci zalecają wykorzystanie do opowiadań dla dzieci następujących prac: „Kto mieszka w lesie, a co rośnie w lesie” Yu. Dmitrieva, „W zoo” V. Chapliny.
Świat zwierząt domowych jest niezwykle bogaty iinteresujące dla dzieci. Już we wczesnym dzieciństwie wiele dzieci ma tak niezbędną okazję do kontaktów ze zwierzętami domowymi - kotami, psami, ptakami itp. Zwierzęta stają się integralną częścią dzieciństwa w równym stopniu, co ich ulubione zabawki. Różne sytuacje komunikowania się ze zwierzętami domowymi dają duży zasób wyobrażeń o ich cechach, przyzwyczajeniach, budzą zainteresowanie, ciekawość i kształtują umiejętności interakcji z nimi. Świat zwany „zwierzakami” jest niezwykle bliski dziecku. Bajka dla dzieci nadal pokazuje dziecku realistyczny obraz życia zwierząt domowych, bohaterowie opowieści mogą być obdarzeni ludzkimi cechami, mogą być bardziej realnymi przedstawicielami świata zwierząt domowych. Klasycy zalecają używanie następujących utworów do mówienia dzieciom: „To wszystko są koty”, „To wszystko są psy” N. Akimushkin i inne.
Często maluchy, dobrze znające świat dzikich izwierzęta domowe zaczynają interesować się innymi mieszkańcami planety, ich życiem, nawykami, warunkami życia. W tym przypadku dogodnym obiektem do badań będą zwierzęta żyjące w warunkach północnych. Specyfika badania takich zwierząt polega na tym, że z jednej strony są one bliskie i trochę znajome dzieciom, z drugiej strony zwierzęta północy różnią się nieco od zwykłych mieszkańców lasu. Dla dzieci opowieść to przede wszystkim funkcja poznawcza i rozwojowa: doskonali się umiejętności porównywania zwierząt leśnych i zwierząt północnych, określania podobieństw i różnic między nimi, ich sposobu życia. Główni bohaterowie takich opowieści mogą być obdarzeni ludzkimi cechami, jak choćby niedźwiadek Umka z opowieści o niedźwiedziach polarnych. Ten obraz będzie bliski i interesujący dla dzieci, a także zrozumiały. Starsze dzieci również chętnie kojarzą mieszkańców Dalekiej Północy z baśniowymi bohaterami i postaciami.
Wysłuchanie opowieści dorosłego o ciekawym świeciezwierzęta, dziecko mentalnie wkracza w ten wspaniały świat, oddycha atmosferą lasu, podróżuje z nauczycielem. Stopniowo dziecko przyzwyczaja się do takich historii, dorastając, uświadamia sobie, że wspaniały świat opowieści jest bliski bajce, ale jednocześnie całkowicie odtwarza rzeczywistość. Większość dzieci chce samodzielnie opowiadać historie od swoich małych przyjaciół. Początkowo dzieci po prostu kopiują historie nauczyciela, opowiadając je rodzicom, braciom, siostrom, sąsiadom i przyjaciołom. Stopniowo proces opowiadania historii ulega poprawie, dziecko już samodzielnie opisuje zwyczaje i warunki bytowania znanych mu zwierząt. Nauczyciel i rodzice muszą upewnić się, że wymyślone przez dzieci historie o zwierzętach ściśle odzwierciedlają rzeczywistość dzikich lub domowych zwierząt domowych.
Dzieci z podstawowym wyposażeniem w wieku przedszkolnymzwierzęce cechy ludzkie pomagają szybciej i pełniej wyobrazić sobie życie i zwyczaje małych zwierząt domowych i zwierząt w lesie. Ze względu na specyfikę myślenia dziecka w wieku przedszkolnym taka metoda jest często niezbędna, aby poprawić jakość edukacji. Realistyczna opowieść o zwierzętach dla dzieci ma na celu dać starszym dzieciom wyobrażenie, że słodkie małe zwierzaki to nie zabawki! Każde zwierzę ma swoje przyzwyczajenia i swój charakter, dlatego nie można na kilka dni wziąć kociaka czy psa, a potem bezlitośnie wyrzucić go na ulicę, bo zwierzę nie tylko przyzwyczaja się do ludzi - ufa im. Realistyczne historie pomogą dzieciom zrozumieć zasady trzymania zwierząt, specyfikę opieki nad nimi, stopień odpowiedzialności przy podejmowaniu decyzji o zabraniu małego czworonożnego przyjaciela do domu. Historie o zwierzętach dla starszych dzieci w wieku przedszkolnym dobierane są z uwzględnieniem realistycznego i konkretnego myślenia przedszkolaka. Wizerunki zwierząt w bajkach dla dzieci, wraz z realistycznymi cechami i nawykami, mogą pełnić rolę postaci z bajek, interesujących dla dzieci i bliskich percepcji.
Wybieram zbiór bajek dla dzieci do pracyw przypadku dzieci w wieku przedszkolnym należy wziąć pod uwagę wiek przedszkolaka. Opowieść o zwierzętach dla małych dzieci charakteryzuje się prostotą konstrukcji, melodyjnym dźwiękiem i przystępnością obrazów. Są niewielkich rozmiarów, głównymi bohaterami takich opowieści są z reguły postacie znane dzieciom: koty, psy, zajączek. Gdy dziecko dorasta, obrazy fabuły dla dzieci również stają się bardziej złożone. Dla dzieci w średnim wieku przedszkolnym dostępne są już egzotyczne postacie: małpa, słoń, tygrys. Ponadto zwierzęta leśne aktywnie uczestniczą w fabułach opowieści dla dzieci: wiewiórka, lis, wilk, niedźwiedź. Nie zapominajmy również o zwierzętach domowych, na tym etapie wieku następuje już kształtowanie się zróżnicowania: zwierząt domowych i dzikich.
Dla starszych przedszkolaków, jak i młodszych uczniów,historie powinny być dobrane zarówno z elementami baśniowymi, jak i realistycznymi, aby uformować całościowy obraz odbicia otaczającego świata. Oczywiście zwierzęta do bajek dla dzieci w starszym wieku przedszkolnym dobierane są bez ograniczeń, ponieważ zadaniem nauczycieli i rodziców na tym etapie jest poszerzanie horyzontów dziecka i wszechstronna świadomość zagadnień środowiskowych. W tym wieku procesy klasyfikacji i uogólnienia zostały już aktywnie ukształtowane, dlatego dzieci rozwijające się normalnie, bez żadnych problemów korelują zwierzęta i siedlisko, zwyczaje i zwyczaje zwierzęcia oraz zasady opieki nad nim.
