Woroneż, założony w 1586 rokuma wiele starożytnych świątyń. Tworzyli swój wizerunek i architekturę, stając się integralną częścią miasta. Początkowo kościoły Woroneża były wykonane z drewna, które z czasem przekształcono w kamienne katedry, które zdobią miasto. Założenie diecezji Woroneż zapoczątkowało nowe życie prawosławne miasta należącego do świętych miejsc Rosji.
Oprócz prawosławnej wiedzy o Bogu iusługi, kościoły Woroneż zajmują wiodącą pozycję w tworzeniu architektonicznego widoku miasta. Uzupełniają swój wygląd wieżowcami, niezbędnymi dla każdego miasta. Kościoły zostały wzniesione w Woroneżu w XVI-XX wieku. I nadal są kamienne budowle kościołów sto lat młodsze niż miasto.
Każdy kościół w Woroneżu jest zbudowany w jegoindywidualny obraz ukazujący powstawanie rosyjskiej architektury prawosławnej na przestrzeni wieków. Kapłani przejęli inicjatywę, prowadząc kazania nie tylko w świątyniach, ale także niosąc Słowo Boże do świeckich placówek oświatowych. Większość z nich, służąc przez dziesięciolecia w tej samej parafii, przekazała sprawę teściom i synom, tworząc dynastię duchowieństwa.
Katedra Pokrovsky w Woroneżuuważany za podstawowy w tej dziedzinie. Do początku XX wieku. został wymieniony jako standard stylu klasycznego, z wielu najpiękniejszych budynków w mieście. Został wzniesiony na cześć celebracji Najświętszej Maryi Panny, ustanowionej 1 października (14) i zatwierdzonej w XII wieku w Rosji. Data jest naznaczona wizją apostoła Andrzeja i jego ucznia Epifaniusza Najświętszej Maryi Panny, zasłaniających się zasłoną, ludzi modlących się w kościele Vlacherna Matki Bożej w Konstantynopolu. Maryja Panna patronuje Rosji, jest uważana za orędownika narodu rosyjskiego i jest przez nich czczona.
Budowa kościoła wstawienniczego w Woroneżu z drewnastało się, według kronik, na początku XVII wieku. Zgodnie z potrzebą zbudowania kamiennego kościoła, z błogosławieństwem św. Mitrofana, w 1736 r. Rozpoczęto budowę świątyni, zbudowanej w kilku etapach, kończącej się pod koniec XVIII wieku.
Przed budową kościoła Nikolskaya w WoroneżuW próżnej osadzie, na początku XVII wieku, przebudowano drewniany kościół św. Dymitra Uglitskiego. W nim była ikona św. Mikołaja, czczona w Rosji. Po pożarze, który miał tu miejsce (w 1703 r.), Ocalała tylko ona i krzyż ołtarzowy, który został przeniesiony do świątyni z kamienia, w 1712 r. Po 8 latach został zapalony na cześć Mikołaja Wielkiego.
W 1940 r. Został zamknięty i częściowo zniszczony podczas II wojny światowej, a 5 lutego 1942 r. Został ponownie zwrócony kościołom. W latach 1943-1949 staje się jedynym działającym w mieście.
Wiele świątyń Woroneżu służy w celu wzmocnienia ducha, wiary i pokory w naszych czasach, niejednoznacznych, złożonych i pełnych sprzeczności.
